Gaye'nin dilinden; "Tam her şey düzeldi, hayatım güzel oldu ve artık mutluyum derken, aslında her şeyin koca bir yalandan ibaret olduğunu öğrendim. İnandığım aşk, aşık olduğum adam ve sığındığım limanın basit bir aldatmaca olduğu, yüzüme bir şamar g...
Bölüm Şarkısı: Adile Kurt Karatepe - Anlatmam Derdimi Dertsiz İnsana
📢 LÜTFEN KİTABIMIZIN DUYULMASI VE OKUNMASI İÇİN OY VERİP TAVSİYEDE BULUNALIM. UNUTMAYIN Kİ EMEKLER KUTSALDIR...
📚 KEYİFLİ OKUMALAR ✍️👇
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Odasındaydı Hamdi; sağ elinin işaret parmağını şakağına dayamış, dirseğini masaya yaslamış ve kafasının ağırlığını o dirseğine yüklemiş bir şekilde derin düşünceler içerisinde bocalarken demin arayan Rıfat’ın söyledikleri, kafasının içinde hâlâ yankılanıyordu.
“Efendim, Payidar Bey’i kaybettik!”
“Nasıl?” diye sormuştu Hamdi, Rıfat’tan gelen:
“İçkiyi fazla kaçırınca kriz geçirdi,” cevabıyla kafası karışmış, soru işaretleri başına üşüşmüştü.
“Derhal buraya gel!” demişti Rıfat’a ve yaklaşık bir saattir de onu bekliyordu. Kapısının çalmasıyla yerinde doğruldu. İçeri giren Kenan, Hamdi’nin bu durgun halini görünce gözlerini kıstı ve ne olduğunu öğrenmeye çalışırcasına bir yüz ifadesiyle ona doğru adımlarını sürdü. Hamdi, karşısında duran Kenan’ın:
“Kötü bir şey mi oldu Pars?” diye sormasıyla Hamdi, karşısındaki koltuğu işaret ederek:
“Ben de Rıfat’ı bekliyorum evlat! Geldiğinde öğreneceğim, neler olduğunu!” deyince Kenan, gösterilen yere kurulurken sorusunu önden gönderdi.
“Payidar ve Mestan meselesi mi?”
“Sanırım öyle!”
O sırada kapı çaldı ve bir adam içeri girdi. Hamdi, gelsin dercesine elini sallayıp adamının konuşmasına bile izin vermeden geri çıkmasına neden oldu. Adamın çıkmasıyla Rıfat’ın içeri girmesi bir oldu. Endişeli ve telaşlı bir şekilde ve haliyle üzgün bir durumda gelip Hamdi’nin huzurunda durdu.
“Anlat bakalım Rıfat, neler oldu?”
Derin bir nefesle lafa giren Rıfat; Payidar’la Simay meselesinden girip Mestan’la alakalı bölümleri dile getirdikten sonra yüzeysel olarak Nazan’a değinerek Payidar’ın son hatası olan, Feray’ı öldürme işini de diline dökerek mevzuu Simay’ın çektiği tetiğe getirdi ve lafını bitirdi.
“Bana kısmet değilmiş!” diye fısıldayan Kenan’ın sesi, az buçuk Hamdi’ye iştirak etse de bozuntuya vermedi Hamdi ve Rıfat’ın endişeli haline bakarak:
“Kızı sandığı ve yıllarca büyüttüğü, haliyle kızı yerine koyduğu biri tarafından öldürüldü. Mestan gayet ballı adammış, takdir etmemek elde değil! Kendi kızına bakan adamı, yine kendi kızının eliyle yok etti. Siyaset buna denir. Ne tas devrildi ne de içindeki zehirden kimse nasibini aldı. Mestan’ın istediği oldu. Payidar öldü, Mestan Kurul’da kalmaya devam edecek. Peki kafamı kurcalayan mesele şu! Simay’ı Mestan mı kışkırttı yoksa kız, kendi isteğiyle mi Payidar’ı vurdu?” deyince Rıfat, endişeli halinden ödün vermeden:
