Choose Love ||H.S||

Chapter 44 ||Once in a lifetime||

A long chapter

Song: Once in a lifetime
By: One Direction :)

"خوبی؟"

اون پسر نفس عمیقی کشید و سرش رو به ارومی تکون داد..الیزا میتونست استرسی که برای بلند شدن هواپیما بود رو تو چشمای هری ببینه اما دیگه چیزی نگفت..

موهای فر ویولت رو که تو بغلش بی قراری میکرد رو نوازش کرد و سعی میکرد زمزمه وار براش لالایی بخونه و ارومش کنه..

دو روز از زدن واکسن شیش ماهگی ویولت میگذشت و درد پاش و تب نسبی ای که داشت باعث شده بود این روزا بی قراری کنه و جو هواپیما هم به این بی قراری دامن میزد.

ناآرومی های ویولت توجه سوفی و جاش که جلوی اونا نشسته بودن رو جلب کرد و باعث شد روشونو به طرف اونا برگردونن...

سوفی با نگرانی به ویولت نگاه کرد و گفت:

"تب هم داره؟"

الیزا دستشو روی پیشونی ویولت گذاشت و وقتی دید تبش نرماله سرشو تکون داد.

"نه خداروشکر"

"شاید گرسنش باشه"

اینبار جاش به حرف اومد و باز هم الیزا سرشو به معنای منفی تکون داد.

"خرابکاری نکرده؟"

سوفی به شوهرش چشم غره رفت و گفت:

"چرا هروقت ویولت اینجوری لج میکنه و بی قراره این سوال هارو میپرسی؟"

جاش شونه شو بالاانداخت و گفت:

"خب بچه وقتی گریه میکنه یا شیر میخواد یا پوشک تمیز...پنت هوس که نمیخواد...بچه اس..."

هری تک خنده ای به حرف اون پسر کرد و ویروسش به لب های الیزا هم منتقل شد...
سوفی سرشو به معنای تاسف تکون داد و خودشو سرزنش کرد:

"کجای زندگیم اشتباه کردم که گیر تو افتادم؟"

الیزا خندید و گفت:

"دعوا نیوفتین...بی قراریش به خاطر اینه که تو این دوشب خوب نخوابیده...الان فقط خواب داره اما درد پا و اینکه رو تختش نیست نمیزاره بخوابه...الان براش لالایی بخونم و تابش بدم میخوابه..نگران نباش."

"میخوای بده من بخوابونمش..یه لالایی ای براش بخونم که قشنگ خواب به خواب بره و تو این سه روزی که پاریس هستیم بیدار نشه..شما هم اگه بخواین شبی نصف شبی عملیاتی داشته باشین یا میزان قیژ قیژ تخت رو تست کنین، اذیتتون نکنه..."

در اون لحظه سوفی با چشم های گرد شده و الیزا با گونه های سرخ به اون پسر خیره شدن و هری برای اینکه لبخندش که بی شباهت به نیشخند نبود رو پنهان کنه سرش رو پایین انداخت و نوک دماغشو خاروند.(عادت کیوتش *_* )...حتی خانم میانسالی که تو ردیف کناری جاش نشسته بود با تعجب نگاهش کرد.