Choose Love ||H.S||

Chapter 61 ||Never grow up||

Song: Never grow up
By: Taylor Swift

I just realized everything I had is someday gonna be gone...

~~~~~

راستی...
آرزو کنمت برآورده شدن را بلدی؟

~~~~~

"جلسه ی آینده بیشتر راجبش حرف میزنیم.تنها کاری که باید برای موفقیت این قرارداد انجام بدید اینه که پشت سر حرف زدن منو تموم کرده و فقط بهم اعتماد کنید.وگرنه دود آتیشی که دارین میسوزونید تو چشم خودتون میره.حالا هم مرخصین میتونین برین."

"ما فقط میخوایم این شرکت مثل قبل پا برجا باشه و مثل گذشته دچار بحران و ورشکستگی نشه خانم لارنس."

سردترین و جدی ترین نگاهم رو به اون مرد خرفت انداختم و گفتم:

"خوبه که فامیلیم رو به خاطر دارید جناب رایدر، لارنس..برپا کننده ی این شرکت.لارنس ها هیچ وقت زیر بار زور و ذلت نمیرن و از حقشون نمیگذرن.بهتره مراقب حرف زدنتون باشید."

تنها چیزی که با نگاهمون رد و بدل میکردیم فقط و فقط نفرت بود.مرد دیگه ای هم که شریکش بود مثل بزدل ها مارو نگاه میکرد و نزدیک بود شلوارشو خیس کنه.

رایدر کتشو صاف کرد و بدون هیچ حرفی همراه شریکش از اتاقم خارج شد.

"کصکش(:/)"

چشم غره ای به در بسته رفتم و روی صندلی چرخدارم ولو شدم اما طولی نکشید که در با شدت باز شد و منو از جا پروند و باعث شد جیغ کوتاهی بکشم.

"خانم چی به اون رایدر گفتین؟از عصبانیت داشت منفجر میشد."

"جولیا خدا لعنتت کنه، تو تاوان کدوم گناه ناکرده ی منی؟شده یه بار مثل آدمیزاد درو باز کنی؟"

دادی که سرش زدم باعث شد آب دهنشو با صدا قورت بده و تو جاش جمع شه.

"معذرت میخوام"

"این که تیکه کلامته"

چشمامو چرخوندم و دوباره رو صندلی خودمو پخش کردم.

"مرتیکه شکم گنده ی دیکهد کونی فکر کرده من نمیدونم پشت سرم بولشت میگه.چندتا تهدیدش کردم تا بفهمه با لبویی مثل شریکش طرف نیست."

"مثل...ترامپ میمونه خانم"

با حرف جولیا بلند خندیدم و شکممو گرفتم.

با یاداوری موهای زرد و کروات همیشه قرمزش بیشتر خندم گرفت و تقریبا اشک تو چشمام جمع شد..

البته که جولیا هم دست کمی از من نداشت.

سعی کردم کمی اذیتش کنم.

خندمو جمع کردم و گفتم:

"نیشتو ببند.منشی درست حسابی که نیستی، خط هارو که اشتباه وصل میکنی، درو هم که بلد نیستی عین آدم باز کنی..وایسادی اینجا هرهر هم میخندی.برو سرکارت."(خانم شیرزاد ورژن خارجی:/)