"လြတ္မယ္ထင္တယ္ေပါ့ေလ ဟမ္
အရမ္းဆိုးေနတယ္ေပါ့ "
ေႏွာက္ျပန္ခ်ုုဳပ္ထားတဲ့ ေ႐ွာင္က်ိလက္ေတြကို လက္တစိဖက္တည္းနဲ႔ ေပါင္းခ်ဳပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး
က်န္တစ္ဖက္က ေ႐ွာင္က်ိရဲ႕အငယ္ေကာင္ေလးကို
ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ေ႐ွ႕တိုးေႏွာင္ဆုတ္ အၾကမ္းပတမ္းလုပ္ေဆာင္ေနသည္
"ဘာလုပ္ အ့ မလုပ္ပါနဲ႔ဆို"
"ဘာလို႔ထြက္ေျပးေသးလဲ အသာတၾကည္လြတ္ေပးသားနဲ႔"
ေ႐ွာင္က်ိျပန္ေျပာခ်င္ေပမယ့္ မလိဳခ်င္တဲ့သာယာမူေတြက
ေသြးသားထဲ တစိမ့္စိမ့္စီးဝင္ေနသည့္မို္ အံႀကိတ္ကာသာယာမူကို မခ်ိမဆန္႔ခံစားေနရေလသည္
မ်က္လုံးေလးဆုံမွိတ္ၿပီး အံႀကိတ္ခံစားေနတဲ့ပုံေလးက
ပိုင္းေလာ့က်င္းကို ပို၍အ႐ိုင္းဆန္ေစသည္ေလ
ခပ္ျမန္ျမန္ေလးလုပ္ေဆာင္ေပးလိုက္ေတာ့
ၿပီးဆုံးမူနဲ႔အတူ ခနၶာကိုယ္ေလးရင္ခြင္ထဲၿပိဳက်လာေလသည္
ခ်ုဳပ္ထားတဲ့လက္ေတြကို လြတ္ေပးလိုက္ၿပီး
တင္းက်ပ္ေနေအာင္ဖတ္ကာ ပါးနဲ႔နားထင္တဝိုက္ကို
အ႐ိုင္းဆန္ဆန္းနမ္း႐ူိက္ရင္း
"ေကာင္းလြန္းတယ္မလား ဟင္. "
"ခင္ဗ်ား...ယုတ္မာတယ္"
မ်က္ရည္ေလးေတြ စီးက်ေနရင္း ရန္ေတြ႔ေနပုံေလးက ခ်စ္စရာေကာင္းလိုက္တာဟု ပိုင္းေလာ့က်င္းေတြးမိေပမယ့္လည္း လြတ္ေပးရက္နဲ႔ ထြက္ေျပးတာမို႔ စိတ္ေတာ့ သိပ္မၾကည္လွေပ
"လြတ္ေပးခဲ့သားပဲ ထြက္ေျပးတာဘယ္သူလဲ"
ခပ္မာမာေလးေမးလိုက္ဆူသလိုေျပာလိုက္ေတာ့မွ
အျပစ္လုပ္ထားတဲ့ကေလးေလးလို ေျဖ႐ွင္းခ်က္ေပးလာသည့္ ေ႐ွာင္က်ိ
"ဘယ္သူက ထြက္ေျပးလို႔လဲ ေရသြားခ်ိဳးမလို႔ကို
ဘာလို႔အထင္နဲ႔ဇြတ္လုပ္တာလဲ"
ေျပာရင္း တိုးဝင္သြားေသာ အသံေလး
ႏွခမ္းေလးေတြက ပိုမိုဆူလာသေယာင္
"အဟက္...အဲလိုဆိုလည္း အတင္းတေျပးစရာလိုလို႔လား
ဘယ္သူကို လာလိမ္ခ်င္ေနတာလဲ"
ပိုင္းေလာ့က်င္း
လူကိူ သူငယ္နပ္စား ကေမ်ားထင္ေနလားမသိ
ဘယ္လိုလာလိမ္ခ်င္ေနတာလဲ စိတ္ဆိုးရခက္
ရီရခက္ မလိမ္လဲ မလိမ္တတ္ပဲနဲ႔
YOU ARE READING
ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ဖန္ဆင္းခဲ့သည့္၊ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်ဖန်ဆင်းခဲ့သည့်(Completed )
Fantasyကိုယ္ေရးေနတဲ့ fic ထဲ ကိုယ္တိုင္ျပန္ေရာက္သြားတဲ့ Author တစ္ေယာက္ေၾကာင္း😉 ### ကိုယ်ရေးနေတဲ့ fic ထဲ ကိုယ်တိုင်ပြန်ရောက်သွားတဲ့ Author တစ်ယောက်ကြောင်း😉
