မဂၤလာေန႔....
"ယီ ငါေလ အေဖနဲ႔အေမကို႐ွိေစခ်င္လိုက္တာကြာ
ငါ့ညီေလး..."
ယီ ကိုဖတ္ကာ မ်က္ရည္ေလးစမ္းစမ္းႏွင့္ အကိုေကာင္းၿပီသေနသည့္ယင္းအား ယီနည္းနည္းအျမင္ကပ္လာသည္
"ဒါနဲ႔ယင္း ငါေမးပါရေစ ငါကဘာလို႔ေခါင္းေဆာင္းႀကီးေဆာင္းထားရတာလဲ
ခံစားခ်က္က တစ္မ်ိဳးႀကီးေနာ္"
"အမ္.."
ယင္း ယီကိုျပန္ၾကည့္လိုက္ရင္း သြားၿဖီးကာ
"မဂၤလာေဆာင္ပါဆိုေနမွေတာ့ သတို႔သမီးကေခါင္းေဆာင္းေဆာင္းရမွာ ထုံးစံေလ ယီရဲ႕"
"အဲတာကိုငါသိတယ္ ငါကေယာက္က်ားေလးျဖစ္ၿပီး ဘာလို႔
ေဆာင္းထားရတာလဲလို႔.."
ယီေလသံက ခက္ဆက္ဆက္ရယ္မို႔
ယင္း အျမန္ပင္ ယီပါးစပ္ကိုလွမ္းအုပ္ကာ
"ေယာက္က်ားေလးလဲ တစ္ေယာက္ကေတာ့ေဆာင္းရမွာပဲေလကြာ
မရစ္စမ္းပါနဲ႔ မဂၤလာဝတ္႐ုံပဲဝတ္ၿပီးထားၿပီကို"
"ဟဟား...ဟုတ္တယ္ေနာ္ မဂၤလာဝတ္႐ုံဝတ္ၿပီးထားၿပီ
ဒါေပမယ့္ ငါအေၾကာပိတ္ထားသလိုခံစားေနရတယ္
အိပ္ရာထတည္းကပဲ ယင္း မင္းသိလား ငါလူသတ္ခ်င္ေနတယ္"
ယီစကားေၾကာင့္ ယင္းအနည္းငယ္ေနာက္ဆုတ္လိုက္ၿပီး
"အိုင္ယား...စိတ္ေလ်ာ့စမ္းပါကြာ
ဒီအကိုႀကီးက မင္းေကာင္းဖို႔စီစဥ္တာပါ
မင္းလူပ်ိဳရည္ပ်က္တာ နန္းေတာ္တစ္ခုလုံးသိေနၿပီ
မင္း ရြဲ႕ဂိုဏ္းခ်ဳပ္နဲ႔အျမန္လက္မဆက္ရင္ ဝိုင္းေလွာင္မွာေပါ့ မင္းမိသားစုဂုဏ္သကၡာကိုလည္း
ထည့္တြက္ဦးေလ"
ယီမွာ စိတ္ထဲမတရားသလိုခံစားလာရကာ
ငိုျခငး္ခ်ခ်င္စိတ္ကိုေပါက္လာရသည္
"အဲလိုဆိုလည္း ဒီခါင္းေဆာင္းႀကီးကို မင့္ေယာက္ဖကိုစြပ္ခိုင္းပါလား ဟမ္ ငါေတာ့မတရားသလိုခံစားေနရတယ္"
ယီ တကယ္ကိုခံရခက္ေနသည္ မနက္ထဲကအေၾကာပိတ္ခံထားရသည္က ခုခ်ိန္ထိပင္
သူမုန္းလွပါၿပီဆိုတဲ့ အနီေရာင္ဝတ္႐ုံႀကီးဝတ္ထားရသည့္အျပင္
အနီေရာင္ ဇာေခါင္းေဆာင္းပါေဆာင္းထားရေသးသည္
ESTÁS LEYENDO
ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ဖန္ဆင္းခဲ့သည့္၊ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်ဖန်ဆင်းခဲ့သည့်(Completed )
Fantasíaကိုယ္ေရးေနတဲ့ fic ထဲ ကိုယ္တိုင္ျပန္ေရာက္သြားတဲ့ Author တစ္ေယာက္ေၾကာင္း😉 ### ကိုယ်ရေးနေတဲ့ fic ထဲ ကိုယ်တိုင်ပြန်ရောက်သွားတဲ့ Author တစ်ယောက်ကြောင်း😉
