ေ႐ွာင္က်ိ မ်က္လုံးေတြ ျဖည္းညင္းစြာပြင့္လာရင္း
ႏိုးလာေတာ့ ရင္းႏွီးေနသည့္ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္
သူမေသေသးဘူးဆိုတာ သိလိုက္ရသည္
ဒါေပမယ့္ ငါေသခ်င္တယ္
ဘာလို႔ ႐ွင္ေနေသးတာလဲ
ခနၶာကိုယ္က လူပ္ဖို႔မေျပာနဲ႔ ေခါင္းေလးေတာင္မေစာင္းႏိုင္ဘူး
လည္ေခ်ာင္းထဲကေျခာက္ေသြ႔ေနၿပီး ေရအရမ္းဆာေလာင္ေနေပမယ့္ အသံထြက္ဖို႔အားမ႐ွိေသးေပ
"ကိုယ္လုပ္ေတာ္ခ်န္...."
အေျပးတပိုင္းနဲ႔ ပန္းကန္တခ်ိဳ႕ထည့္ထားသည့္ဗန္းေလးကိုင္ၿပီး ေရာက္လာသူ အားေလာ့
သူမက ေ႐ွာင္က်ိလက္ေတြကိုဆုပ္ကိုင္လိုက္ရင္း
"ေကာင္းလိုက္တာ ေလးရက္ႀကီးေတာင္ဘာလို႔အိပ္ေနခဲ့တာလဲ
ျပန္မႏိုးလာေတာ့ဘူးထင္ေနခဲ့တာ"
မ်က္ရည္ေတြရစ္သိုင္းေနရင္းေျပာလာတဲ့အားေလာ့ေၾကာင့္
ေ႐ွာင္က်ိစိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားရသည္
စိတ္ထဲ၌လည္း
ငါျပန္ႏိုးလာခ်င္ခဲ့ဘူး
ဒီတိုင္းပဲ ဆက္ၿပီးအိပ္ေပ်ာ္သြားခ်င္တာ
"ကိုယ္လုပ္ေတာ္ခ်န္ ေရေသာက္မလား"
အားေလာ့ ကိုယ္လုပ္ေတာမခ်န္လိုမ်ိဳးလူေတြ မေရႏိုင္ေအာင္ေတြ႔ဖူးခဲ့သျဖင့္ ေရဆာေနမည္ကိုသိသည္
ဒါေၾကာင့္လည္း ေရကိုဇြန္းနဲ႔ေသခ်ာခပ္ၿပီးဂ႐ုတစိုက္တိုက္ေပးေနသည္
"ကိုယ္လုပ္ေတာ္ခ်န္ မစိုးရိမ္နဲ႔ေနာ္ အ႐ွင္ခရီးထြက္သြားတယ္
ရက္ေတာ္ေတာ္ၾကာမယ္ထင္တယ္ စိတ္ေအးေအးထားၿပီး
အနားယူေနာ္"
ေ႐ွာင္က်ိရဲ႕စိတ္ကို သိေနသည္အလား ေျပာေနတဲ့အားေလာ့ေၾကာင့္ ေ႐ွာင္က်ိ စိတ္ထဲက်ိတ္ဝမ္းသာေနမိသည္
ခရီးထြက္သြားတယ္ ဘယ္ေတာ့ျပန္မလာလဲေကာင္းတာပဲ
ေရတိုက္ျခင္းၿပီးသြားေတာ့ အားေလာ့ပန္ကန္ကိုေဆာင့္ခ်လိုက္ၿပီး
"အ႐ွင္အရမ္းလြန္တယ္ ကိုယ္လုပ္ေတာ္ခ်န္ေသခ်ာရည္ရြယ္ၿပီးလုပ္တာမဟုတ္ဘူးဆိုတာအားေလာ့ယုံတယ္ အ႐ွင္ကဘာလို႔နည္းနည္းေလးေတာင္ကိုယ္လုပ္ေတာ္ခ်န္ကို
မယုံၾကည္ေပးႏိုင္ရတာလဲ ၿပီးေတာ့...ၿပီးေတာ့....
အိုင္ယား...အ႐ွင္အရမ္းလြန္တယ္....."
YOU ARE READING
ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ဖန္ဆင္းခဲ့သည့္၊ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်ဖန်ဆင်းခဲ့သည့်(Completed )
Fantasyကိုယ္ေရးေနတဲ့ fic ထဲ ကိုယ္တိုင္ျပန္ေရာက္သြားတဲ့ Author တစ္ေယာက္ေၾကာင္း😉 ### ကိုယ်ရေးနေတဲ့ fic ထဲ ကိုယ်တိုင်ပြန်ရောက်သွားတဲ့ Author တစ်ယောက်ကြောင်း😉
