ပိုင္းေလာ့က်င္း ကုတက္ေပၚမွာေမ့ေမ်ွာေနတဲ့ ေ႐ွာင္က်ိကိုစိတ္ပ်က္စြာၾကည့္ေနမိတယ္
ခံႏိုင္ရည္ျဖင့္မ႐ွိပဲနဲ႔ သူ႔ကိုခဏခဏစိတ္တိုေအာင္လုပ္လြန္းတယ္
သူအေၾကာင္း နည္းနည္းေလးေတာင္မၾကားဖူးလို႔လား
"ဟင္း........."
ပိုင္းေလာ့က်င္း သက္ျပင္းအ႐ွည္ႀကီးခ်လိုက္ရင္း
"ခုမွ သက္ျပင္းခ်ေနလဲအပိုပဲ
အဲဒါေတာင္ 18ခ်က္နဲ႔ရပ္လိုက္လို႔ေနာ္ မဟုတ္ရင္ေတာ့
မင့္ကေလး ကိစၥအေခ်ာပဲ ဘယ္တုန္းကသတိလစ္သြားမွန္းမသိဘူး မေသတာကံေကာင္း"
ယီစကားေၾကာင့္ ပိုင္းေလာ့က်င္း ယီကိုမ်က္ေမွာင္က်ဳံ့ၾကည့္လိုက္ရင္း
"ဟင့္ ေက်းဇူးအရမ္းတင္တာပဲ ေကာေကာရယ္"
"ဖြီး....ရြံစရာႀကီးကြာ"
ပိုင္းေလာ့က်င္း ႏြဲ႔တိႏြဲ႔ေႏွာင္းႏွင့္ မိန္းကေလးပုံစံဖမ္းကာေျပာလိုက္ေတာ့
ယီေသာက္လက္စ ေရေႏြးေတာင္သီးသြာရသည္
ဒါလား ဧကရာဇ္...
ယီေရာယီပါ ပိုင္းေလာ့က်င္းအေဆာင္ထဲမွာျဖစ္ၿပီး
ေ႐ွာင္က်ိကေတာ့ ကုတင္ေပၚမွာ သတိျပန္မလည္ေသးေပ
သမားေတာ္ကလည္း စိတ္ခ်ရၿပီဆိုမွ ျပန္သြားၿပီး
အထိန္းေတာ္ေတြႏွင့္အပ်ိဳေတာ္ေတြလည္း ေတာ္ေတာ္ေလးအထိနာသြားက်ကာ
ေဆးကုသမူခံယူေနက်၍ အေဆာင္ေတာ္ႏွင့္အနားတဝိုက္တြင္ မည္သူမ႐ွိေပ
ထို႔ေၾကာင့္လည္း ယင္းနဲ႔ယီ ပိုင္းေလာ့က်င္းအေဆာင္ေတာ္ထဲ ထင္တိုင္က်ဲေနက်သည္
ယင္းက အေဆာင္ေတာမထဲ အလွခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ့ဓားေတြကို
တိုင္ေတြနဲ႔ေလ့က်င့္ေရးဆင္းေနၿပီး ယီကေတာ့
စာပြဲဝိုင္းအျပည့္စားစရာေတြကို စားေသာက္ေနသည္
ပိုင္းေလာ့က်င္းကေတာ့ ေ႐ွာင္က်ိေဘးမွာ ငုတ္တုပ္ေလး
"ဒါနဲ႔ ေလာ့က်င္း
မင္းရပါ့မလား"
ယီက တိုင္ေတြကို ဓားနဲ႔လိုက္ခုတ္ေနရင္း
ေမးလိုက္ျခင္းပင္
ပိုင္းေလာ့က်င္း နားမလည္ႏိုင္စြာႏွင့္
"ဘာကို..."
"ကုန္သြယ္ေရးေလ့လာဖို႔က ၾကာမွာ
အသြားအျပန္နဲ႔ဆို အနည္းဆုံး ရက္သုံးေလးဆယ္ပဲ
မင္း ကေလးနဲ႔ခြဲႏိုင္ပါ့မလား"
YOU ARE READING
ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ဖန္ဆင္းခဲ့သည့္၊ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်ဖန်ဆင်းခဲ့သည့်(Completed )
Fantasyကိုယ္ေရးေနတဲ့ fic ထဲ ကိုယ္တိုင္ျပန္ေရာက္သြားတဲ့ Author တစ္ေယာက္ေၾကာင္း😉 ### ကိုယ်ရေးနေတဲ့ fic ထဲ ကိုယ်တိုင်ပြန်ရောက်သွားတဲ့ Author တစ်ယောက်ကြောင်း😉
