ေ႐ွာင္က်ိႏိုးလာေတာ့ ေဘးမွာပိုင္းေလာ့က်င္း႐ွိမေန
ညီလာခံသြားေလာက္ၿပီဆိုတာသိတာေၾကာင့္
ေလးပင္စြာထရင္း ေရခ်ိဳးေဆာင္ထဲဝင္ၿပီး
ထုံးစံအတိုင္း ျဖဴလုံးေလးေတြကိုနိပ္စက္ၿပီးမွ
ေရးခ်ိဳးဖို႔ေရခ်ိဳးကန္ထဲဆင္းလာခဲ့သည္
ေရစိမ္ေနရင္း ေရေပၚျပန္႔က်ဲေနတဲ့ ပန္းပြင့္ဖက္ေလးေတြနဲ႔ေဆာ့ေနမိသည္
ေႏြးသြားနဲ႔ခါးနဲ႔အတူတၿပိဳင္နက္
ေက်ာျပင္တစ္ခုလုံး ေႏြးေထြးသြားသည္
ပုခုံးေပၚေမးတင္ကာ သူ႔အားရီေဝစြာၾကည့္ေနသည့္ပိုင္းေလာ့က်င္းေၾကာင့္
ေ႐ွာင္က်ိ နည္းနည္းလန္႔ခ်င္လာသည္
"ဟို ႐ွစ္စြမ္းတို႔အဆင္ေျပလား"
"အင္း..."
အင္းတစ္လုံးသာ ေျဖၿပီး အၾကည့္ေတြက တစ္ခုခုကိုခြင့္ေတာင္းေနသလိုမ်ိဳး
ေ႐ွာင္က်ိ က်က္သီးပင္ထေနမိသည္
နန္းေတာ္ျပန္ေရာက္ထဲက တစ္ခါမွမဆက္ဆံရေသး
ပိုင္းေလာ့က်င္းက ဒီတိုင္းအလွၾကည့္ထားမွာမဟုတ္တာသိေပမယ့္
စိတ္ကလက္ခံဖို႔အဆင္သင့္မျဖစ္ေသးဘူး
သူဘယ္ေလာက္ေကာင္းခဲ့ေကာင္းခဲ့ေပါ့
ခါးစီကလက္ေတြက တျဖည္းျဖည္းတင္းက်ပ္လာတာမို႔
အဝတ္ကင္းမဲ့ေနတဲ့ခနၶာကိုယ္ႏွစ္ခုပ ထိကပ္သြားၿပီး
ေ႐ွာင္က်ိရဲ႕ကိုယ္နဲ႔ ပိုင္းေလာ့က်င္းအရာက
ထိမိေနသည္
ေ႐ွာင္က်ိ ထိတ္လန္႔ျခင္းနဲ႔အတူ အားငယ္လာသည္
ပိုင္းေလာ့က်င္းကိုျငင္းလို႔ အတင္းအက်ပ္လုပ္ရင္
ပိုဆိုးမည္ေလ
"ပိုင္းေလာ့က်င္း ဟို က်ေနာ္.."
ေ႐ွာင္က်ိ စကားတို႔ေတာင္တေျဖာင့္ထဲမထြက္ေတာ့
ေၾကာက္သည္ ေသေလာက္ေအာင္နာတာမို႔
ေၾကာက္သည္
"လုပ္ရေအာင္ ကေလး
ကိုယ္ကိုခြင့္ျပဳေပးပါလား ဒီအေတာတြင္းကိုယ္အရမ္းထိန္းခ်ဳပ္ခဲ့ရတာသိလား"
ေ႐ွာင္က်ိ ေၾကာက္လြန္းလို႔ မ်က္ရည္ေတာင္ဝဲလာသည္
သူတကယ္အဆင္သင့္မျဖစ္ေသးပါ
ျငင္းလိုက္ရင္လည္း အတင္းလုပ္မာဆိုးေနသည္
"ကေလးကိုယ္ေျပာတာၾကားလား.."
ဘာမွမေျဖဘဲၿငိမ္ေနတဲ့ေ႐ွာင္က်ိကိုပိုင္းေလာ့က်င္းစိတ္ကသိပ္ေတာ့မ႐ွည္ခ်င္ေတာ့
စိတ္႐ွိလက္႐ွိလုပ္ပလိုက္ရင္လဲ ရက္စက္တယ္ေျပာဦးမည္ အၾကာႀကီးထိန္းခ်ဳပ္ထားခဲ့ရတဲ့အေသြးသားေတြက
ခုခ်ိန္မွ စုျပဳံဆူပြတ္ေနသည့္အလား
စိတ္ေတြလြတ္ျပစ္လိုက္ရင္ေတာ့ ဒီကေလးေသမ်ားသြားမလားပင္
YOU ARE READING
ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ဖန္ဆင္းခဲ့သည့္၊ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်ဖန်ဆင်းခဲ့သည့်(Completed )
Fantasyကိုယ္ေရးေနတဲ့ fic ထဲ ကိုယ္တိုင္ျပန္ေရာက္သြားတဲ့ Author တစ္ေယာက္ေၾကာင္း😉 ### ကိုယ်ရေးနေတဲ့ fic ထဲ ကိုယ်တိုင်ပြန်ရောက်သွားတဲ့ Author တစ်ယောက်ကြောင်း😉
