CHAPTER 35:
Kaganapan♪ Nice to meet you, where you been?
I could show you incredible things
Magic, madness, heaven, sin
Saw you there and I thought
Oh my God, look at that face
You look like my next mistake
Love's a game, wanna play? ♬Sumasabay ako sa kanta. Ang ganda kasi ng kanta ni Taylor Swift eh. Like ko. Kinuha ko yung pancake mix at hinalo na ito with water. Umaga na kasi at mag-isa na naman ako sa bahay. Di pa rin kasi umuuwi sina dad from Cebu for a conference habang si kuya naman kasama si loves niya sa Tagaytay. Di pa naman sila pero MU na ata eh. Ako MU din, Most Unwanted
♪ 'Cause we're young and we're reckless
We'll take this way too far
It'll leave you breathless
Or with a nasty scar
Got a long list of ex-lovers
They'll tell you I'm insane
But I've got a blank space, baby
And I'll write your name ♬Akala niyo ba good mood ako ngayon?
Hindi.
Kapag kasi marami akong iniisip at mukhang sasabog na ang utak ko, ito ang ginagawa ko---ang makinig sa music. Nakakagaan kasi ng loob at nakakawala ng stress. Kesa uminom at maglasing, this is healthier. Libre pa at di masakit sa ulo.
Inilagay ko na sa pan yung mix at gumawa ako ng twelve pancakes. Sinabihan ko kasi ang mga katulong namin na ako nalang ang magluluto para saamin kahit nagpupumilit silang sila na. Eh kilala naman nila ako kapag ganito ako kaya wala na din silang sinabi pa.
I just need some diversion. So bad.
"Breakfast is ready!" Sigaw ko habang nilalapag ang plato sa mesa. Kinuha ko din yung margarine and maple syrup. Nagtimpla din ako ng kape ni manang, ni ate Andeng (katulong pa namin) at ng driver ko.
"Ako na Kim." Sabay kuha ni ate ng pitsel sa kamay ko.
"Manang Linda naman eh. Ako na po sabi." Nagpout ako.
"Hay ang kulit mong bata ka. Sige na nga oh. Hindi kasi kami sanay na walang ginagawa. Hindi naman kami ang amo dito. Ikaw ang amo namin dito kaya kami dapat ang gumagawa ng mga gawain dito." Reklamo ni Manang.
"Oo nga naman Kim. Ke aga-aga mong nagising tapos anong ginawa mo? Nilinis mo ang buong bahay. Tapos di ka pa nakuntento, nagdilig ka pa ng halaman eh kadidilig ko lang ng mga yun. Di ba prom niyo na mamaya? Dapat nagpapahinga ka ngayon. You know, beauty rest!" Sabi naman ni ate Andeng habang nilalagyan ako ng pancakes sa plato.
"Hay sige na nga ate. Ang dami mo namang alam." Umupo nalang ako at tinusok yung pancake ko.
Oo nga pala, prom na namin mamaya. Nakakawalang gana naman oh. At saka hindi naman ako maagang nagising. Actually hindi ako nakatulog ng maayos dahil sa mga iniisip ko. Kaya ang kapal ng----
"Teka nga pala Kim. Bakit ka naka eyeliner? Eh di ka naman naglalagay niyan di ba?"
Hays, eto na nga ba ang sinasabi ko eh.
"Ah kasi po ito ang uso ngayon eh. Nakikiuso lang. He-he." Nagpupumilit akong tumawa. Pero halata namang fake. Mabuti nalang at di na sila nagtanong pa at kumain na rin lang sila. Hay nagiging sinungaling na rin ako. Amalayer na. Huhu!
Makapal nga ang eyeliner ko kasi naniningkit ang mga mata ko sa puyat. Nilagyan ko rin ng concealer ang eyebags kong magdadalawang layer na. OHEMGEE!
"Kim, may sulat ka na naman oh. Kanino ba to galing? Napapadalas na to ah. Pang-ilan na nga ba to? Nakakakilig naman yang admirer mo!" Napakunot noo si ate.
BINABASA MO ANG
Di Mo Lang Alam (PS #1)
HumorWhen the game of love finally unfolds.. How would you play the game? Magpapatuloy ka pa ba kahit alam mong talo ka na? At ipaglalaban pa rin sa huli.. kahit sobrang masakit na? "Oo, all this time pasimple lang ako. Kunwari wala lang, dea...