" Didem."
Yatağın etrafına saçılmış kıyafetlerini bulan yarı giyinik kız elektrik verilmiş gibi kasılmıştı. Genç adama bakmadan pantolonunu hızla giyip, ayakkabılarını bulmak için bakınmaya devam ediyordu.
Berke dirseğinin üzerinde doğrularak kızın kaçmak için sabırsızca hazırlanışını izledi.
" Didem, bakmayacak mısın bana ?"
Ayakkabısını giyen kız cevap vermemişti. Diğer tekini giyerken Berke'nin gözleriyle karşılaşan gözlerini kaçırıp, saçlarını gömleğinin içinden çıkarttı.
" Didem, dün gece hakkında..." diyecek olduğu anda Didem hızla sözünü kesmişti.
" Bir hataydı. Konuşacak birşey yok. Hiçbir şeyi değiştirmeyeceğini söylemiştim zaten."
Berke onun büyük bir hata yapan birinin pişmanlığı ile kaplanmış yüzü, kendinden kaçırdığı bakışları ile diyeceklerini yutmak zorunda kalmıştı. Didem söyleyecek birşeyi kalmamış birisinin bir an önce gitmek için sergilediği sabırsızca tavrıyla kapıya yönelmişti.
Berke milyarlarca şeyi yutmak zorunda kalarak ağzında acı bir tatla çalan telefonuna uzanıp, dalgın ve üzgün bir şekilde açtı.
" Efendim Mina...ne ?"
Bir anda zıpkın gibi fırlayıp, oturmuştu. Allak bullak olan yüzü ve endişe dolu sesi kapının dışındaki Didem'i duraksatmıştı.
" Ne olmuş dedin?Iyi mi Sedef ?...Hangi hastanedeler ?....tamam, kapat, kapat.Hemen geliyorum ben."
Didem kaçarcasına çıktığı odaya apar topar geri dönmüştü. Berke telaşla giyiniyordu.
" Ne olmuş? Sedef'e birşey mi olmuş? Berke..?"
Berke kızın korkuyla rengi kaçan yüzüne baktı.
" Hastaneye kaldırılmış. Bayılmış Sedef."
Didem'in eli ayağı titremişti.
" Bayılmış mı ? Ne zaman bayılmış ? Neden bayılmış? Ne dedi Mina ?"
" Bilmiyorlar. Hastanedelermiş. Bekliyorlarmış onlar da."
Berke cüzdanını ve araba anahtarını alıp, kapıya yönelince, Didem hiç düşünmeden atılmıştı.
" Ben de seninle geliyorum."
Didem panik içinde Berke'nin arabasına bindiğinde eli ayağı titriyordu. Kemeri takmakta bile zorlanıyordu. Berke uzanıp, onun yerine takınca ses çıkarmamıştı. Yola koyulduklarında korkudan aklına gelen olasılıklarla bayılacak gibi hissediyordu. Yanında oturan kızın halini kendinde tavan yapmış korkuya rağmen hisseden Berke sakin ve yumuşak bir ses tonuyla konuşunca bile algılayamamıştı.
" Sakin olmaya çalış. Kötü şeyler getirme aklına."
Didem elinin üzerinde Berke'nin elini hissedince gerçekliğe dönebildi.
" Bayılmış. Hastanede diyorsun ? Nasıl getirmeyeyim?"
" Illa kötü bir sebebi olacak diye bir şart yok. Belki stresten filandır. Bir sürü şey oldu son zamanlarda. Üst üste geldiği için belki bünyesi zayıf düştü ve bayıldı."
Didem sadece kafasını sallayabilmişti. Hastaneye geldiklerinde aklına Berna gelmişti. Elleri titreyerek numarayı tuşlamaya çalıştı. Berna ilk çalışta açmıştı.
" Alo Be..Berna, Sedef...."
" Biliyorum. Hastanedeyiz zaten biz de."
" Öyle mi ? Ben de geldim. Nerdesiniz tam ?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
CILEKLI PASTA #wattys2019
Romance" Bana öyle bakmaya devam edersen, şeytan bile tövbe edecek ,sevgilim " " Ya sen ? " " Ben tövbekar değil, günahkârım.Şeytanın bile yüzünü kızartacak günahlara çağırıyor bakışların ve tövbe mi bekliyorsun benden? " " O halde beraber yanalım "
