Kidnapped By A Billionaire Stranger (Book 1 Of Billionaire's Trilogy)

Chapter 53

❌SPG|VERY SENSITIVE CONTENT AHEAD|READ AT YOUR OWN RISK!❌

Chapter 53

"Hi-hindi mo magagawa sa akin yan!"

"I'm afraid you're wrong, sweetheart."

Nag-echo sa loob ng bahay ang sigaw ko nang buhatin na ako ni Zake paakyat sa aking kuwarto. He carried me in a bridal position style.

Hindi ko naman sinayang ang pagkakataon. Pinagsusuntok ko siya sa kanyang dibdib. Hindi rin ako tumitigil sa pagpipigsi while screaming, begging for help.

"Z-zake!" Kung seryoso man siya sa kanyang gagawin. Hinding-hindi ko siya mapapatawad.

"Hindi mo 'to magagawa sa akin!" Iisipin ko palang ang kanyang binabalak  ay nakaramdam na kaagad ako ng galit ngunit mas nanaig parin sa akin ang takot. I know him very well. Simula pa lang ganito na siya kung magalit. Mawawalan siya ng kontrol at ako ang mapagdisketsahan.

"And why not, baby?" His body tensed in so much anger but he still manage to put me in bed gently.

Namilog ang mga mata ko nang hubarin niya sa harapan ko ang kanyang sinturon.

"Z-zake. Ga-gagahasain mo ba talaga ako?" My lips trembled. Halos dinig ko na ang kabog sa aking dibdib. Gusto na itong kumawala sa loob ko.

"No. Magugustuhan mo ang gagawin ko sayo."

Natataranta ako. "Zake hu-huwag, please. Parang awa mo na." I used my elbow to crawl to the headboard. Pero hindi ko pa man napagtagumpayan iyon ay hinila na niya ang dalawang paa ko at ibinalik sa dating puwesto.

"Ka-kapag gagawin mo 'to hinding-hindi kita mapapatawad."

"I won't ask forgiveness for doing this." Gumapang na siya sa kama at ikinulong ang katawan ko gamit ang tuhod niya. Lumuhod siya sa harapan ko. Napapagitnaan ng dalawang hita niya ang katawan ko.

Namilog ang mga mata ko nang hinuli niya ang dalawang kamay ko at itinali sa headboard sa ibabaw ng aking ulo gamit ang hinubad niyang belt.

Natilian na ako. "Z-zake, ga-gahasain mo ba talaga ako? Please, huwag naman ganito please. Hu-huwag mong gawin sa akin ang ganito parang awa mo na." Hindi ako tumigil sa pagpipigsi ngunit napagtagumpayan niya pa rin ang pagtali sa kamay ko. Hinila ko ito ngunit napagtanto ko na sobrang higpit niyon. Kung pipilitin ko ay magagalusan ang palapulsuhan ko.

"Calm down, baby. I won't hurt you. Hindi kita sasaktan. I'll be gentle." Gamit ang dalawang palad niya ay hinawakan niya ang balakang ko. Enough for me to keep on moving. Ginamit ko na ang dalawang paa ko para sipain, tadyakan siya pero hindi ko maabot ang katawan niya. Nakaluhod siya at pinapagitnaan niya ang balingkinitang katawan ko.

"Tangina ka! Hinding-hindi kita mapapatawad hayop ka! Sinayang mo lang ang pagmamahal ko sayo gago ka! Hindi kita mapapatawad. Kakamuhian kita tandaan mo yan. Tandaan mo yan!" Hindi ko na napigil ang sarili ko. Humagulgol na ako sa harapan niya, at kahit nahihirapan akong gumalaw dahil nakulong ng hita niya ang katawan ko; itinali niya ang dalawang kamay ko ay hindi parin ako tumitigil sa kakagalaw.

Ngunit hindi siya umalis sa ibabaw ko. Nanatiling hawak niya ang balakang ko. Tinitigan niya lang ako habang umiiyak sa harapan niya. Walang tigil sa pagpipigsi at kakasigaw para manghingi ng tulong. Tinitingnan niya lang ako. Wala siyang ginawa.

"I'm doing this for you not to forget about me. I'll promise you, after doing this to you. Mas lalo mo akong mahalin."

Natawa ako. Natawa ako kahit may namumuong luha sa mga mata ko. "Ba-baliw ka na, Zake. You're a psychopath."