Αλέξανδρος POV
Ξυπνάω το επόμενο πρωί κουρασμένος και προσπαθώ να σηκωθώ όμως τότε βλέπω δύο τυπισες να είναι ξαπλωμένες στο κρεβάτι μου γυμνές...
Ααα..
Ωραία περάσαμε έχθες το βράδυ...
"Όμορφες... Ελάτε ξυπνηστε..." Τους λέω και σηκώνονται.
"Καλημέρα Αλέξανδρε..." Λέει η μια από αυτές...
"Καλημέρα γλυκούλα." Λέω και την φιλάω.
"Πεινάω... Θέλω πρωινό..." Λέει η άλλη με ένα πονηρό βλέμμα και γελάω.
"Δεν γίνεται κορίτσια άλλος γύρος... Πρέπει να πάω και στην δουλειά μου." Λέω καθώς σηκώνομαι και αρπάζω ένα σωβρακο.
"Πότε θα σε ξανά δούμε?" Με ρωτάει η άλλη.
"Μμμμ... Ελάτε σήμερα το βράδυ." Λέω και χαμογελανε.
"Τι ώρα?'' Με ρωτάνε.
"Ότι ώρα θέλετε. Άντε τα λέμε..." Λέω ενώ βάζω και το μπλουζάκι μου και κατεβαινω κάτω.
"Καλημέρα Αλεξάνδρε." Μου λέει η μαμά μου δηλαδή η οικονόμος που με μεγάλωσε και της χαμογελάω.
"Καλημέρα Τασία. Τι κάνεις?" Την ρωτάω.
"Καλά καμάρι μου. Εσύ? Πως είσαι? Μμμμ... Κομμένος είσαι... Πάλι ξενυχτησες εσύ... Αλλά δεν πειράζει αγάπη μου... Μικρός είσαι. Δεν έχεις και ευθύνες..." Μου λέει και γελάω.
"Τασία μου... Πάνω είναι δύο κοπέλες... Πήγαινε τους κάτι να φάνε. Εγώ θα κάνω ένα μπάνιο θα πιω έναν καφέ και θα πάω στην εταιρεία. Να προσέχεις." Της λέω και γνέφει θετικά.
"Μην ανησυχείς. Αλλά δεν θα φας? Θα ρεψεις παιδί μου. Όλη μέρα στην δουλειά με καφέδες?" Με ρωτάει προστατευτικά και γελάω.
"Θα φάω το μεσημέρι στην δουλειά. Άντε πάω πάνω να κάνω μπάνιο." Λέω και πηγαίνω στο δωμάτιο μου.
Μπαίνω στο μπάνιο και αρχίζω να πλενομαι. Μόλις τελειώνω αρχίζω να να ετοιμάζομαι. Βάζω ένα σκούρο μπλέ κουστούμι από μέσα ένα λευκό πουκάμισο και μια σκούρα μπλε γραβάτα. Αφού ετοιμαστω παίρνω τα πράγματα μου και κατεβαινω κάτω.
Μόλις κατεβαινω μπαίνω μέσα στο αμάξι μου στην θέση του οδηγού.
Αν και είχα σοφέρ προτιμώ να οδηγάω μιας και λατρεύω την οδήγηση.
Η ζωή μου είναι υπεροχή...
Είμαι 32 χρονών και ζω ακόμα χωρίς προβλήματα κάνω ότι θέλω και δεν με ενδιαφέρουν οι συνέπειες.
YOU ARE READING
His troublemaker
Humor"Είμαι κόρη σου... Και εσύ δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για να το αλλάξεις..."
