His troublemaker

Αστέρια

Σεμέλη POV

"Υπήρχαν τόσα χρώματα να βάψεις τα μαλλιά σου για να μην σε αναγνωρίσουν. Σου είπα να μην τα βάψεις κανένα εκεντρικο χρώμα γιατί θα σε καταλάβουν. Και εσύ... Πηγές και διάλεξες... Αυτό!" Μου φωνάζει ο Διονύσης.

"Δεν καταλαβαίνω γιατί εξαπτεσαι Διονύση μου." Του απαντάω χαλαρά.

"Ξανθά? Αλήθεια τώρα? Ξανθά? Ενώ είσαι φυσική ξανθιά?" Συνέχιζε να μου φωνάζει.

"Με απαλές ροζ ανταύγειες." Προσθέτω και ο Άρης γελάει λιγάκι.

"Το όλο θέμα είναι αν βγεις έξω να μην σε αναγνωρίσει κανείς! Θα σε καταλάβουν αμέσως τώρα!" Μου φωνάζει πάλι και αφήνω μια ανάσα.

"Διονύση... Έλεος... Ηρέμησε. Δεν είμαι η μόνη ξανθιά που υπάρχει. Πιο πολύ θα τραβούσα την προσοχή αν είχα μπλε ή πράσινα μαλλιά παρά τώρα που είμαι ξανθιά με απαλές ροζ ανταύγειες." Του απαντάω χαλαρά.

"Μπορούσες να τα βάψεις καστανά." Μου λέει και ξινιζω.

"Εεε όχι... Σαν την Χιονάτη θα ήμουν. Και πολύ  ξενερωτο για εμένα. Άσε που θέλω να επιστρέψει το μαλλί μου στο φυσικό μου χρώμα για να θεραπευτεί το μαλλί μου αν και δεν το χρειάζεται γιατί το προσέχω πιο πολύ από ότι προσέχω τα μαθήματα στο σχολείο." Του απαντάω και αφήνει μια ανάσα.

"Κάνε ότι καταλαβαίνεις. Έτσι και αλλιώς από το σπίτι δε πρόκειται να βγεις από το σπίτι. Και αν βγεις θα βγεις μαζί μου μέχρι έξω στη μικρή βεράντα." Μου λέει και τον κοιτάζω σαν κουτάβι.

"Καλά..." Λέω και χαιδυει τα μαλλιά μου.

"Έλα μην στεναχωριέσαι. Στο κάτω κάτω είναι για το καλό σου..." Μου λέει και απομακρύνομαι λιγάκι.

"Ναι το ξέρω... Και σε ευχαριστώ πολύ για όλα αυτά που κάνεις για εμένα. Το εκτιμώ πάρα πολύ. Δεν θα σε κουράσω καθόλου να το ξέρεις. Θα είμαι ήσυχη." Του λέω και χαμογελάει.

"Θα το κάνεις γιατί ξέρεις πως μετά δεν θα περάσεις καθόλου καλά ή το κάνεις συνειδητά?" Με ρωτάει.

"Φυσικά και το κάνω με σύνεση. Τι είμαι? Κανένα δωδεκάχρονο? Καταλαβαίνω τι μου λες. Και στο κάτω κάτω... Και εγώ φοβάμαι λιγάκι." Του απαντάω.

"Το καλό που σου θέλω. Μην τολμήσεις και κάνεις καμιά βλακεία... Μην τολμήσεις και το σκάσεις... Γιατί αν σε βρω και δεν σε έχουν σφάξει... Θα το μετανιώσεις. Να το ξέρεις. Καλός καλός... Αλλά μέχρι ενός σημείου." Με προειδοποιεί.