His troublemaker

Μωυσής

"Χάρη!" Φωνάζω ενθουσιασμένη και τρέχω στην αγκαλιά του και γελάει.

"Μου έλειψες μικρή!" Μου λέει και με αφήνει κάτω.

"Όχι ρε γαμώτο... Γιατί είναι αυτός εδώ?" Ρωτάει ο πατέρας μου ενοχλημένος.

"Ξέρεις φιλέ Άλεξ μου θα αρχίσω να παρεξηγουμε." Λέει και γελάω.

"Πρώτων αν με ξανά πεις έτσι θα είναι το τελευταίο πράγμα που θα πεις. Και δεύτερον στα αρ..." Πάει να πει όμως τον σταματάει ο μικρούλης Άρης.

"Σεμέλη! Ποιος είναι αυτός που αγκαλιάζεις?" Μου φωνάζει ενώ τρέχει κοντά μου.

"Είναι ένας φίλος μου. Ο Χάρης." Του απαντάω.

"Τι είδους φίλος?" Με ρωτάει ύποπτα.

"Άσε μικρέ Άρη. Από εδώ η κοπελιά με έχει βάλει friendzone." Λέει ο Χάρης μελοδραμάτικα.

"Τι είναι αυτό?" Ρώταει ο μικρός αθώα.

"Δεν θες να ξέρεις. Είναι ότι πιο σκοτεινό. Ότι πιο μαύρο. Ότι πιο κακό έχουν εφεύρει τα κορίτσια." Του απαντάει ενώ σκύβει για να είναι στο ύψος του.

"Είναι ένας κόσμος χωρίς παιχνίδια? Και με λαχανικά?" Ρωτάει τρομαγμένος ο μικρός.

"Αχχχ... Μικρέ αθωε Άρη... Πάμε πάνω να σου εξηγήσω τι είναι αυτή η σκοτεινή ζώνη..." Του λέει ο Χάρης και γελάω λιγάκι με αποτέλεσμα να κερδίσω ένα δολοφονικό βλέμμα από τον μπαμπά μου.

"Άρη! Που πας?" Του φωνάζει ο Διονύσης.

"Πάω με τον Χάρη πάνω να μου εξηγήσει τι είναι το friendzone." Απαντάει ο Άρης ενθουσιασμένος.

"Όχι τώρα! Είναι ώρα για φαγητό! Πήγαινε γρήγορα στη κουζίνα." Του φωνάζει σχεδόν.

"Καλά..." Απαντάει ο γκυκούλης μου με παράπονο και πάει στην κουζίνα.

"Σεμέλη δεν σου είπα ότι δεν θέλω να έχεις πάρε δώσε με τον γιο μου?" Μου φωνάζει ο Διονύσης.

"Και εγώ δεν σου έχω πει ότι δεν θέλω αυτός να έρχεται εδώ!" Φωνάζει και ο μπαμπάς μου δείχνοντας τον Χάρη.

Τώρα θα δουν.

"Εντα ετηθιεμαγ!" Τους φωνάζω και με κοιτάζουν λες και μόλις επαθα εγκεφαλικό και ο Χάρης γελάει.

"Τι είπες? Ή μάλλον σε ποιά γλώσσα μίλησες?" Με ρωτάει ο μπαμπάς μου.

"Νεδ υοσ ωελ." Λέω με ένα διαβολικό χαμόγελο.

"Περίμενε... Μιλάς ανάποδα?'' Με ρωτάει ο Διονύσης.

"Ιεροπμ." Λέω και με κοιτάζου  έκπληκτοι.