Τρεις μήνες αργότερα...
Αλέξανδρος POV"Μπαμπά! Μαργαρίτα! Γύρισα!" Ακούω την Σεμέλη να φωνάζει και γυρνάμε και την κοιτάζουμε.
"Πως πήγε το σχολείο σήμερα μικρέ μου μπελά?" Την ρωτάω και κάθεται κάπως ζαλισμενη στον καναπέ.
"Μωρό μου? Είσαι καλά? Τι σου συμβαίνει?" Την ρωτάει ανήσυχα η Μαργαρίτα.
"Τίποτα. Απλά... Ξέχασα να πάρω τις βιταμίνες μου... Είχαμε και μαθηματικά τελευταία ώρα... Απλά είμαι κουρασμένη." Απαντάει εκείνη.
"Αλλά... Τουλάχιστον τα πήγα πολύ καλά. Στο διαγώνισμα μαθηματικών έγραψα 19 και οι ασκήσεις μου στο ΑΕΠ και στο ΑΟΘ ήταν σωστές και η έκθεση μου ήταν πολύ καλή αλλά δεν ξέρω πόσο έγραψα." Μας λέει με ένα αδύναμο χαμόγελο.
"Εντάξει ψυχή μου. Αν είναι πάμε να φάμε όλοι μαζί και μετά πήγαινε να ξεκουραστείς και να διαβάσεις αργότερα. Δεν χρειάζεται να διαβάζεις όλη την ώρα." Της λέω χαϊδεύοντας τα μπλε μωβ μαλλάκια της.
"Δεν έχω και κάτι άλλο καλύτερο να κάνω. Απλά διαβάζω ασχολούμαι και παίζω με την Χριστίνα... Βγαίνω που και που με τον Χάρη γιατί τώρα που δουλεύει στην εταιρεία σου και με την Μελίτη δεν έχει πολύ χρόνο. Και ζωγραφίζω." Απαντάει καθώς σηκώνεται.
"Που πας τώρα?" Την ρωτάει ανήσυχη η Μαργαρίτα.
"Να κοιμηθώ. Θα φάω αργότερα. Τα μαθηματικά μάλλον με χτύπησαν κατά κεφαλα και ζαλίζομαι." Λέει και πηγαίνει πάνω στο δωμάτιο της.
"Το έχεις προσέξει πως τις τελευταίες μέρες φέρεται περίεργα?" Με ρωτάει η Μαργαρίτα.
"Ναι... Από την μέρα που πέθανε η Ηρώ βασικά φέρεται περίεργα. Έχει αλλάξει. Και μετά την φυγή του Διονύση... Άρχισε να διαβάζει και όλας. Έχει αλλάξει πολύ." Της απαντάω.
"Το ξέρω... Αλλά... Δεν εννοώ αυτό. Εννοώ πως εδώ και τέσσερις πέντε μέρες... Είναι συνεχώς κουρασμένη. Κοιμάται πολλές ώρες. Δεν τρώει πολύ και έχει απομονωθεί ξανά." Μου λέει και αφήνω μια ανάσα.
"Πλησιάζει το μνημόσυνο της Ηρούς σε λίγες μέρες... Και την έχει πάρει από κάτω." Της εξηγώ.
"Εγώ... Δεν νομίζω πως είναι αυτό." Μου λέει κοιτάζοντας το πάτωμα.
"Τότε τι να είναι?" Την ρωτάω.
"Δεν... Δεν ξέρω. Βασικά ασ'το. Πάω πάνω γιατί η Χριστίνα σε λίγο θα ξυπνήσει για να φάει. Και μετά θα πάω στην δουλειά." Λέει και πηγαίνει προς τα πάνω αφήνοντας με μόνο μου.
YOU ARE READING
His troublemaker
Humor"Είμαι κόρη σου... Και εσύ δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για να το αλλάξεις..."