His troublemaker

Ταξίδι

Σεμέλης POV

"Δεν θέλω να φύγεις... Θα μου λείψεις... Τι θα κάνω χωρίς εσένα?" Γκρινιάζει ο μπαμπάς μου ενώ με έχει σφίξει στην αγκαλιά του.

"Θα μπορείς να κουτουπωνεις ελεύθερα την μαμά. Ή την Μαργαρίτα. Ή και τις δύο." Του λέω και με κοιτάζει αυστηρά.

"Σεμέλη! Το στόμα σου!" Με μαλώνει όμως σχεδόν αμέσως αρχίζει να γελάει.

"Θα μου λείψουν μέχρι και οι βλακείες που πετάς." Λέει και γελώντας τον φιλάω στο μάγουλο.

"Σε αγαπάω μπαμπά μου." Του λέω και χαμογελάει.

"Και εγώ μωρό μου. Είσαι ότι πιο πολύτιμο έχω." Μου λέει και φιλάω ξανά το μάγουλο του.

"Ούτε εγώ θέλω να φύγω... Σε αγαπάω. Και θα μου λείψεις." Του λέω με παράπονο.

"Μόνο ο μπαμπάς θα σου λείψει? Η μανούλα καθόλου?" Ακούω την μαμά να λέει καθώς με πλησιάζει.

"Εσύ με είχες διώξει. Αλλά είσαι τυχερή που σε αγαπάω αλλιώς δε θα ήθελα να σε ξανά δω." Της λέω και τότε σηκώνομαι από την αγκαλιά του μπαμπά και την αγκαλιάζω.

"Και εμένα θα μου λείψεις αγάπη μου... Σε αγαπάω." Του λέω και φιλάει το μέτωπο μου.

"Αλλά τουλάχιστον... Θα είσαι... Μαζί με τον Διονύση και τον Άρη και θα είσαι ασφαλείς από εκείνον τον τρελό." Μου λέει γλυκά.

"Σε αγαπάω." Της λέω και την φιλάω στο μάγουλο.

"Και εγώ μικρό μου." Μου λέει και τότε μας πλησιάζει η Μαργαρίτα.

"Τι ωραία οικογένεια που είστε. Θέλετε να σας βγάλω μια φωτογραφία? Έτσι οικογενειακή! Μας ρωτάει ενθουσιασμένη.

"Ναι! Ναι! Δεν έχουμε ούτε μια... Και τώρα που το σκέφτομαι ούτε με την μαμά δεν έχω ούτε μια φωτογραφία." Απαντάω και κοιτάζω τον μπαμπά.

"Ρε Ηρώ? Ούτε μια φωτογραφία με το παιδί δεν έχεις?" Την μαλώνει αμέσως ο μπαμπάς.

"Δεν είχαμε και ποιον να μας βγάλει. Και εγώ μόνη της την έχω πολλές φωτογραφίες. Κυρίως όταν ήταν μωρό που ήταν πανέμορφη. Καλά και μικρή ήταν πολύ όμορφη αλλά ήταν πολύ σπαστική. Δεν την άντεχα. Το λάδι μου είχε βγάλει. Κυριολεκτικά μια φορά. Είχε θυμώσει και πήρε το λάδι και έλουσε όλα τα χαλιά. Οπότε έπρεπε να τα πεταχτούν." Λέει η μαμά και χαμογελάω περιφανή με αυτό μου το κατόρθωμα ενώ ο μπαμπάς μου και η Μαργαρίτα με κοιτάζουν περίεργα.

"Νιώθω άτυχος που έχασα όλες αυτές τις φάσεις. Πρέπει να είχε γέλιο." Λέει ο μπαμπάς και γελάω.