His troublemaker

Οικογένεια ή αγάπη?

"Το ξέρεις πως το να με κοιτάς τόσο επίμονα με αυτό το χαζό ερωτευμένο χαμόγελο είναι κάπως κριπι?" Με ρωτάει ο Διονύσης και γελάω λιγάκι.

"Ξέρεις πως είναι κριπι να έχεις κλειστά μάτια και να καταλαβαίνεις τι κάνω εγώ είναι επίσης κριπι?" Τον ρωτάω ως απάντηση και γελάει.

"Τι σου βρήκα μπορείς να μου πεις?" Με ρωτάει πειράζοντας με και γελάω.

"Είμαι ένα meme με πόδια. Λογικά αυτό." Του απαντάω και γελώντας γυρνάει προς το μέρος μου και με αγκαλιάζει.

"Κοίτα... Έχω πολλούς λόγους για να σε αγαπάω. Και μπορώ να ομολογήσω ότι ότι είσαι το πιο αστείο κορίτσι που έχω γνωρίσει είναι ένας από τους λόγους." Μου λέει και χαμογελάω.

"Και ποιοι είναι οι άλλοι?" Τον ρωτάω.

"Λοιπόν... Αρχικά είσαι όμορφη. Έξυπνη. Δυνατή. Αλλά και δυναμική. Έχεις καταφέρει και έχεις επιβιώσει και αντέξει από πολλές δύσκολες καταστάσεις... Αγαπάς τα παιδιά... Είσαι πολύ καλή μαζί τους... Μου αρέσουν οι ζωγραφιές σου. Και όταν τραγουδάς και λες παραμύθια στον Άρη... Ο τρόπος που βαφεσαι και ντύνεσαι... Είσαι γλυκούλα... Και έχεις μια αθωότητα... Θα ήταν περίεργο βασικά να μην σε ερωτευομουν." Μου λέει χαϊδεύοντας το μάγουλο μου και χαμογελάω.

"Αλήθεια?" Τον ρωτάω και γελάει λιγάκι ξανά.

"Φυσικά. Εσύ για πες μου... Γιατί με έχεις ερωτευτεί?" Με ρωτάει και κοκκίνιζω.

"Να... Ντρέπομαι." Του λέω και γελάει.

"Έλα εμένα με έκανες και τα είπα όλα... Πες μου." Με πιέζει.

"Να... Είσαι... Καλός μαζί μου... Και όμορφος... Και με καταλαβαίνεις. Είσαι σκληρός μαζί μου όταν πρέπει και... Κάνεις τα πάντα για εμένα... Και θες να με προστατεύσεις... Όταν πρέπει είσαι τρυφερός... Και με κάνεις... Να ντρέπομαι με την καλή έννοια. Έχεις μεγάλη καρδιά και είσαι πολύ γλυκός με τον Άρη... Και... Είσαι ο πρώτος άντρας που με πλησίασε... Και δεν ήθελε να με εκμεταλλευτεί." Του λέω ντροπαλά και ενώνει τα χείλη μας.

"Είσαι ένας θησαυρός Σεμέλη..." Μου λέει και με βάζει στην αγκαλιά του.

"Είσαι... Πολύ σημαντικός για εμένα." Του λέω και με φιλάει ξανά όμως τότε απομακρύνεται από κοντά μου σχεδόν αμέσως.

"Διονύση? Τι ε..." Πάω να τον ρωτήσω όμως τότε κλείνει το στόμα μου με την παλάμη του.

"Ησυχία." Μου λέει αμέσως σιγά αλλά δεν καταλαβαίνω το γιατί.

Ξαφνικά με αρπάζει από την μέση μου με κρύβει πίσω του βγάζει το όπλο του και πυροβολεί έναν τύπο.