Tell Me If "It's LOVE" (Completed)

Chapter 36: Isang Kahilingan

Sami pov

nang nalaman ko na nandito si taru  bilis bilis akong pumunta sa room niya upang puntahan siya para makita at kausapin tungkol sa aming dalawa. pero nung malapit na ako sa room kung san siya nakaconfine nakita ko siyang lumabas na may hawak na bulaklak at kung ano man yung isang yun sa tingin ko pagkain yun.

napatago ako sa isang sulok.

tapos sumilip ako kung saan siya tutungo.

pagkatapos nang ilang room na nilagpasan niya pumasok siya sa isang room.

pagkatapos niyang pumasok duon sumilip ako sa transparent na salamin.

nakita ko dun ang girlfriend niya na mahimbing na natutulog sa kama.

anong nangyari sa girlfriend niya? bakit parang may sugat siya sa bandang ulo niya?

yung hawak na bulaklak ni taru nilagay niya ito sa vase at nilagay niya yung pagkain duon sa lamesa.

pagkatapos nun umupo siya sa gilid ng girfriend niya.

akala ko saglit lang siya dun pero lumipas na ang ilang oras pero hindi pa rin siya umaalis sa kinuupuan niya.

hanggang sa mangawit na ako na kanina pa nakatayo at hinihintay siya na lumabas

dahil nainip na ako dahan dahan kong binuksan yung pintuan...

tatawagin ko sana siya kaso napatigil ako ng makita ko na  biglang bumukas ang mga mata ni shawntel

kaya nakita kong nagulat din si taru sa biglaang pagmulat ni shawntel umayos pa nga siya ng upo para siguro pag nakita siya ni shawntel hindi makita sa muka niya ang pagkangawit.

napatingin ako sa baba at at unti unti ng hinila yung pintuan pasara kasama na rin nang pagalis ko.

malungkot ako na umalis sa room na iyon.

Talaga bang hindi na ako importante para kay taru? si shawntel na ba talaga ang nag mamay ari ng puso niya?

ni minsan ba minahal din ako ni taru? nag mamahal ba talaga si taru?.

o ako lang talaga ang may pakialam sa pagmamahalan naming dalawa?

Ako lang ba ang nagmahal sa aming dalawa?

hindi ko namalayan nandito na ako sa rooptop ng hospital na ito. dinala ako ng mga paa ko dito sa roootop na hindi ko man lang iyon namamalayan.

Laine Pov

pagbukas ko ng pinto ng room ni taru wala siya dun kaya alam ko na nandun siya sa room ni shawn lie kaya dumiretso ako sa room ni shawn lie na may di matantong muka

may galit talaga ako kay taru at hindi ko alam kung bakit may galit akong nararamdaman sa kaniya

ang sakin lang naman kase ginawa naman namin ang part namin na iligtas si sami pero bakit si shawn napahamak? kailangan ko talaga siyang confrontahin pagkatapos kong kausapin yang si taru isusunod ko si shawn lie.

kailangan ni shawn na magsabi sa akin ng totoo kung hindi.

pagbukas ko ng pinto nakita ko silang nag aasarang dalawa.

naparoll na lang ako ng mata ko dahil hanggang ngayun hindi pa rin sila nagbabago.

nakita ko ang muka ni shawn na muka namang ayos na siya. kita mona masaya siya kahit nag iinisan lang silang dalawa.

napabuntong hininga ako dahilan para mapalingon silang dalawa sa akin

"laine" seryosong tawag sa pangalan ko ni taru ramdam niya kase na may galit talaga ako sa kaniya kaya siguro ganun simula pa lang ng dinala siya dito hindi ko na siya kinakausap

"pwede ba kitang makausap ng kahit sandali lang taru?" seryoso kong tanung kay taru

napatingin naman si taru kay shawn at tumingin siya sa akin

"sige" yun lamang ang tanging sagot niya sa akin..

"laine? anong pag uusapan niyo?" tanung ni shawn sa akin

"about sa gang lang namin, mag pahinga ka na muna shawn lie sige alis na kami" paliwanag ko kay shawn at nag lakad na ako palabas

"mag pahinga ka na" yun lang sinabi ni taru kay shawn.

napapikit na lang ako na para bang ayokong mapakinggan ng mga bagay na iyon.

lumabas kami sa hospital para magkaroon kami ng private talk.

"Sabihin mo sa akin taru bakit mo hinayaang mapahamak si shawn?" inis na taong ko kay taru

"sorry laine" yun lang ang tanging sagot sa akin ni taru.

tinignan ko lang siya ng masama sa sinabi niya

"hindi sorry ang kailangan ko! paliwanag! kase yang sorry na yan wala namang malulutas yan kung hindi ko rin naman alam ang dahilan kung bakit ka nag sosorry!" sigaw ko kay taru habang dinuduro siya

yumuko lang naman si taru.

"yang muka na yan alam ko na may tinatago ka. niligtas ko si sami, dahil alam ko ikaw bahala kay shawn tapos malalaman ko na si shawn pa ang nag ligtas sayo! sakin lang anong ginawa mo? hindi ka naman yung klase ng tao na nag papabaya kaya sabihin mo sakin ang totoo" sinimulan ko sa galit na tono at tinapos ko sa mahinahon tono

"hindi ako nagtiwala sa inyo ng lubusan kaya nangyari yun" napangiwi ako sa paliwanag ni taru sa akin

kahit ganito ako naiintindihan ko ang sinabi niya

"So natakot ka sa banta ni marki kaya mas pinili mong iligtas si sami? wala kang kwenta" mahinahong sabi ko kay taru

alam ko ang nangyari, alam ko na may ganung balak si marki kase yun ang napagmeetingan namin, kase ganun lumaban si marki pero ang malaman na wala siyang tiwala sa amin masakit lang yun para sa akin

pinagplanuhan namin yun ng sama sama pagkatapos ni hindi niya kami pinagkatiwalaan ano klase siyang leader?

"pinagkatiwalaan kita bilang leader pero mabubulag ka lang din pala sa pagmamahal, sinira mo ang respeto ko sayo" pinigdidiinan kong sabi kay taru

tumango tango si taru sa akin

"naiintindihan kita kung bakit ka galit sa akin, ako mismo nagagalit sa sarili ko, kaya okay lang kahit na kamuhian mo ko wala na akong magagawa dun" seryosong sabi ni taru sa akin habang walang emotion ang kaniyang muka

"pano si shawn lie? " tanung ko kay taru

alam ko na hindi naman niya alam ang nararamdaman ni shawn para sa kaniya alam ko na hindi siya aware duon pero nag babakasakali ako na baka alam niya. Kase ayoko talagang masaktan si shawn kung maaari lang.

"wag kang mag alala sasabihin ko sa kaniya ang katotohanan at hihi---" yung narinig ko ang plano niyang gagawin pinigilan ko na siya

"huwag mo ng sabihin sa kaniya taru, nakikiusap ako sayo huwag mong saktan ang damdamin ni shawn pero kung maari lang, may isa akong kahilingan "

nagkaroon ng katahimikan sa aming dalawa

habang mayroon kaming seryosong pagmumuka, hindi ko alam na aabot kami sa ganito, hindi ko alam kung bakit nag kakaganito na ang lahat basta ito na lang ang alam kong paraan shawn lie sa ganitong paraan hindi ka na muli pang masasaktan.

alam ko lahat ng sakit na naranasan mo sa lahat ng mga minamahal mo. isa ka lang ordinaryong tao shawn, hindi ka pwedeng masali sa gulo namin habang hindi pa huli lahat kailangan ko ng putulin ang connection mo sa amin. kailangan mong bumalik sa dati mong buhay patawad shawn patawad.

"Okay lang sakin ang kasunduan na  yun sa tingin ko yun ang mas magandang gawin" sang ayon ni taru sa sinabi ko

pagkatapos ng ilang minutong katahimikan ngumiti ako sa kaniya at umalis na.