MSFOMH💛 {Completed}

P25

စွဲလမ်းမှုဟာ ပြဿနာတစ်ခုဆိုရင် တမ်းတခြင်းဟာလည်း ဝေဒနာတစ်ခုပဲ။ မဖြစ်နိုင်တဲ့ အရာကိုမှ အသာငမ်းငမ်းတောင့်တနေမိတာလည်း ဝဋ်ကြွေးတစ်ခုပဲ။

လူမသိသူမသိ ခံစားချက်တွေ ဖုံးကွယ်ထားရတုန်းက အရမ်းကိုပင်ပန်းခဲ့သည်။ လူသိမှာစိုး၍ ကွယ်ဝှက်ထားခဲ့တုန်းကလည်း စိုးရိမ်ခဲ့ရသည်။
ချစ်ပါတယ်လို့ ဖွင့်ပြောပြီးသည့် အချိန်ကျပြန်တော့လည်း ဒဏ်ရာတွေ ပေးမိမှာ စိတ်ပူရပြန်သည်။ထို့အပြင်ဆုံး လက်ဝယ်ဆုံးရှုံးလိုက်ရသော အရာများစွာလည်းရှိသေးသည်။
လူတစ်ယောက်ကို ချစ်ရတာ ထိုမျှအထိ ပင်ပန်းရသလားနော်။

"ငသော် မင်းများနေပြီနော် ၊ ရပ်လိုက်တော့၊
တော်ကြာ အိမ်ပြန်မရောက်ဘဲ ရေဝေး ရောက်နေအုံးမယ်"

ထက်မြက်စကားကို သဘာကျသလို ဟက်ခနဲရယ်လိုက်သော အသော့်ရယ်သံတွေက ခြောက်ကပ်ကပ်။

"အေး မင်းပြောသလို အိမ်ပြန်မရောက်ဘဲ ရေဝေးရောက်သွားတာမှ ကောင်းအုံးမယ်၊ အိမ်ပြန်ရမှာကြောက်လွန်းလို့"

"ဟာ ဘယ်လိုဖြစ်ရပြန်တာလဲ ဟုိရက်တွေတုန်းကကျတော့ အိမ်မှာ တိမ်ယံတစ်ယောက်တည်းဆိုပြီး
ပြဲကွဲနေလည်း ရအောင်ပြန်တာပဲေလ၊ အခုက ဘယ်လိုဖြစ်..."

"အေး အဲ့လိုပဲဖြစ်သွားတယ် ၊ အိမ်ပြန်ရင် ငါအရမ်းစိတ်ပင်ပန်းတယ် ထက်မြက်ရာ၊ အခုငါ့မှာ ဘာမှမရှိတော့ဘူးကွ၊ တိမ်လွှာကလည်း စိတ်နာသွားပြီ၊ သီဟတို့တွေကလည်း ငါ့ကို လုံးဝအဆက်အသွယ်ဖြတ်သွားတာကွာ ၊ ဂိမ်းထဲတွေ့ရင်တောင် မခေါ်ကြဘူး၊ ပြီးတော့ ရောင်နီလေးကိုလည်း အရမ်းသတိရတယ် "

ဆေးမူးမူးဖြင့် ခံစားချက်တွေကို ထက်မြက်ဆီဖောက်ချနေေသာ အသော့်မျက်ဝန်းမှာ မျက်ရည်စတွေဖြင့်။ ကိုယ်ပိုင်ဆုိင်တယ်လို့ ယူဆထားတဲ့အရာတွေကုိ တပြိုင်နက်တည်း ဆုံးရှုံးလိုက်ရသည့် အချိန်မှာ ဆောက်တည်ရာမရဖြစ်တတ်တာ လူ့သဘာဝပေပဲမို့ အသော်ဆိုသည့်ကျွန်တော်က ဘာသားနဲ့ထုထားတာ မို့လို့လဲ။