Seni affedersem Namert olayım!..
Bana şiir yaz diyorsun hoş güzel de, peki sen kaç harf edersin. #Güven
MAFYA ve AŞK SERİSİ 3...
Keşke, her karşılaşma bu kadar güzel ve anlamlı olsaydı. Keşke, herkes ilk görüşte aşka inansaydı. Belki o zaman bu bütü...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
BÖLÜM 2
Bölüm şarkısı: Hırpalandı sol yanım
Kabul... Kabul etmekten başka çarem var mıydı? Bir hayat değil iki hayat birden mahvetmiştim. Benim yüzümden küçücük bir can hayat bulamadan dünyadan uçup gitmişti. Yüzümdeki yara izi bir tek benim değil ağabeyiminde hayatını mahvetmişti.
"Olmaz dedim, ben insan içine çıkamam dedim. Beni dinlemediler ben canavarın ta kendisiyim..."
Aciyla elimdeki kana baktım. Cam parçasını o kadar çok sıkmıştımki elimde kesikler oluşturmuştu. Canıma kıysam bileklerimi kessem bütün acılarım son bulur muydu? Bu acılar benden gider miydi? Allah'ım ben gerçekten yaşamayı hak ediyor muydum?
"Hira, tatlım..." Kapının vurulmasıyla gözyaşlarımı silmiştim. Yengem bir kez daha seslenince ayağa kalkip kapıyı açmıştım. Yengem yüzüme baktıktan sonra "Sen ağladın mı?"diye sormuştu.
"Kan... Hira sen yaptın?" Elimi avuçladığinda bir kez daha iç çektim. Iki yengem de çok iyiydi. Lina yengem de böyle üstüme düşer beni ucube olarak görmezdi. "Sen otur ben hemen ilk yardım çantasını alıp geliyorum."
"Yenge abime bir şey söyleme. " Tamam, dediğinde kapıyı kapatarak yatağa oturdum. Yalnızca bir ay içinde bütün olanlar oluvermişti. Dedem yıllarca beni bütün gözlerden saklamıştı.
Dedem vefat ettikten sonra da Raşit abim beni herkesten her şeyden korkmuştu. Meğerki korunması gereken ben değil sevdiklerimmiş ben en çok zararı en çok sevdiklerime vermiştim. Keşke o zindandan hiç başımı çıkarmasaydim. Keşke!
Içimden keşkelerimi sıralarken Bade yengem elindeki çantayla içeriye girdi. Yanıma oturup malzemeleri çıkarmaya başladığında "Duygularını benimle paylaşmak ister misin?" Diye sormuştu. Benim bir duygum var mıydı? Ben bazen kendimi insan olarak dahi görmüyordum. Keşke birazcikta olsa yengelerim kadar güzel olmasaydım da yüzü bakılacak bir kız olsaydım.
"Lina... Yengem ondan haber var mı?"
"Evet, onunla bugün konuştum. Çalışmaya devam ediyormuş..." Bir anda hayatına girip kurulu düzenini mahvetmiştim.
"Hira neden bunu kendine yapıyorsun? Bu konuyu seninle defalarca kez konuştuk. Sen kötü bir şey yapmadın o kanı bozuklar biraz insan olsaydı şuan bu noktada olmazdık lütfen kendini hırpalama. Yalnızca ben değil abinlerde çok üzülüyor."
