Bir dilek tut. Öyle bir dilek olsun ömrün boyunca mutlu olasın... Yeryüzünde böyle bir şey var mıydı? Tek bir dilek dile ve bütün arzuların kabul olsun... Bana göre böyle bir dilek yoktu. Bu yüzden olmayacak bir dilek diledim.
Ben Allah'ımdan onu diledim. Ömrümü ömrüme yazsın mutlu olalım istedim. Kabul olmayacağını bile bile mumlarımi üflemeden önce o küçük dileğime onu sığdırdım.
Alkışlar eşliğinde mumları üfledikten sonra pastami kesmiştim. Annemsiz geçen bir yıl daha... Bana yazmadaği arayıp sormadığı bir yıl daha... Bir kız çocuğu annesinin sevgisinden yoksun tutulacak kadar ne yapmış olabilirdi. Herkesin sırasıyla sarılıp tebrik etmesiyle onu unuttum. Zaten hep öyle olurdu. Araya bir şey giriyor ve ben onu yine unutuyordum.
Hediye faslım geldiğinde abim bana yeni bir telefon almıştı. Okan bana müzikçalar verdiğinde sıra Güven' geldi. Güven bir kutu uzattığında yüzümde tebessüm kutuyu açtım. Kutuda harikulade bir kolye vardı. Teşekkür ettiğimde babam boynuma takamasını söyledi. Ona arkami döndüğümde boynuma hayatımda aldığım en güzel kolyeyi takmıştı. Bundan önce babam bana çok hediye almıştı. Bu kolyeden daha pahalı hediyelerim oldu fakat bu bir başka güzeldi.
"Bu kolyenin sana çok yakışacağını biliyordum."
"Tamam, çok uzatmayin sıra benim hediyemde..." Babam cebimden anahtar çıkartarak avucumun içine bıraktı. "Bu araba on sekiz yaş günü hediyen kızım." Araba mı almıştı. "Canım babam, çok teşekkür ederim." Babamın boynuna sarıldığımda Okan arkamdan öksürdü.
"Kemal Bey evde üç erkek olmamıza rağmen evde bir tek Estella'nin arabası oldu. Yoksa benim spor arabam doğum günümde mi gelecek."
"Volkan sana kardeşlerine arabalarını göster demişmiş miydim?" Abim unuttuğunu söyleyince babam devam etti. "Garajda hepinize ait bir araba var. Gelin senin şu sattığın araba o da garajda belki kocan sana da söylemeyi unutmuştur."
"Şu garajı çok merak etmeye başladım. Biri bir an önce yerini söyleyebilir mi?"
"Okan klasik arabalarımdan uzak dur." Babam uyarı çektiğinde Volkan abim gidelim demişti. Babam hariç hepimiz dışarıya çıktığımızda kapının önündeki kırmızı arabaya baktım. Gerçekten harika görünüyordu. Abimler garaja doğru fiderken Güven yanımda kalmıştı.
"Araba kullanmayı biliyor musun?"
"Hayır, bilmiyorum. Henüz ehliyetimi almadım." Güven yanima gelip elini uzatığinda "Bu gecelik şöförünüz olabilirim."demişti.
"Sen gidip kendi arabana bakmayacak mısın?" Belki sonra dediğinde anahtarı ona vererek arabaya binmiştim. Emniyet kemerimi bağladığimda hazır mısın diye sordu. "Seninle her şeye hazırım." Bunu içimden söylediğimi sanırken yüzünün düşmesiyle kulaklarıma kadar kızardım.
"Demek üç kardeşten en çok beni seviyorsun..." Şükür ki yanlış anlamamıştı. Evden uzaklaştığimizda "Korumaları atlatalım mı?" Diye sordu. "Hayır, anında babama haber uçururlar babamı üzmek istemiyorum." Babamın üzülmesini istemiyordum.
"Sen bildiğin babanın kızısin... Ihtiyarın hakkınıda yemeyelim seni gerçekten çok seviyor."
Bende demiştim. Güven ile olan yolculuğum bitsin istemiyordum. Biz uzun bir yolculuğa çıkalım ve geriye hiç dönemeyelim... Eve geldiğimizde içimdeki buruk bir acıyla içeriye girdik. Babam beğendin mi diye sorduğunda bir kez daha teşekkür ettim. Herkese teşekkür etmiştim. Bu hayatımın en unutulmaz doğum günü olmuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAYIP İZ 🚬 BİZE SEN KALA 5
AcciónSeni affedersem Namert olayım!.. Bana şiir yaz diyorsun hoş güzel de, peki sen kaç harf edersin. #Güven MAFYA ve AŞK SERİSİ 3... Keşke, her karşılaşma bu kadar güzel ve anlamlı olsaydı. Keşke, herkes ilk görüşte aşka inansaydı. Belki o zaman bu bütü...
