KAYIP İZ 🚬 BİZE SEN KALA 5

SON

"Vay be Serçe, demek enişteye resti çektin."

İrem'e gözlerimi devirerek senin için demiştim. Onun için kocamla aramı açmıştım. İremse susmak bilmeyerek konun altını deşip durdu. "Peki, ya şimdi ne olacak Okan tavrında ısrarcı olursa ayrılacak mısın?" Yok, daha neler... Hemen kulağımı çekiştirip masaya vurmuştum. "Ağzını hayra aç İrem, ayrılık falan olmayacak. Benim kocam öyle bir adam değil. Ben onu çok iyi tanıyorum. Yalnızca birazcık incindi o kadar tamam mı?"

"Bana nedense hiç öyle gelmedi. Okan sana bildiğin cephe almış durumda bana kalırsa senin bir şeyler yapman gerekiyor."

"İrem bunca yıl kocamla hiçbir sorunum olmadı. Yalnızca birkaç kez atıştık onda da Okan pişman olup benden özür diledi. Sırf eski konuları açtım diye bu aşk bitmez. Ben sevgimizin gücüne inandığım gibi Okan'a da güveniyorum." Maziyi açmam doğru olmasa da Okan'ı tanıyordum. Asla kinci bir adam değildi. Her zamana benim yanımda oldu. Kıskançlık haricinde kavga ettiğimizi dahi hatırlamıyorum. Dört yıl boyunca gül gibi geçinelim tek bir sorunda yıkılalım öyle bir dünya yok.

İrem yeniden ağzını açtığında elimi kaldırarak yeter, dedim. Bu konuda daha fazla konuşmasını istemiyordum. Ben kocamı çok iyi tanıyordum taş çatlasın üç güne eski yaşantımıza dönerdik. "Serçe keyfin yerinde değil diye bahsini açmak istemedim ama sanki abim eskisi kadar sert değil." Nasıl dediğimde bana doğru yaklaştı. "Evliliğime canım. Biliyor musun, Bade yengem de arkamda az çok annemi de ikna etmiş. Bana kalırsa yakında gelin oluyorum." Ona ne diyebilirdim ki adına çok sevinsem de Murat Emin ile anlaşabilecekler miydi? Adam tam bir zibidiydi, İrem desen... Of!

"Abim zamanla ikna olacaktır da önemli olan Emin, sence o bu evliliği kabul edecek mi? Bana kalırsa bu olanlardan haberi yok." Öyleyse tarih geriye saracak ve İrem yaşadıklarımın aynısı en baştan acı çekerek yaşayacak... Yoksa bu kız bana zamanında güldü mü? Serçe, daha da neler iyice abart.

"Bilmiyorum. Orasını düşünmek dahi istemiyorum... Serçe sana bir sır vereyim mi? Eğer bu evlilik gerçekleşirse bu defa annemi dinlemeyerek mide ameliyatı olacağım." Sakın demiştim demesine de bu aşk onun gözünü kör etmiş gibi görünüyordu. Ah be İrem çok kırılacaksın. Onu ikna edemeyeceğimi anlayınca susmuştum. Şimdi ona cephe alırsam ilerde bana dahi haber vermezdi."İrem galeriyi artık kapatsak mı ben kendimi çok iyi hissetmiyorum."

"Eve bir an önce gitmek istemiyorum demiyorsun da... Tamam tamam bir şey söylemedim." İrem ile kalktığımızda İrem kolumu dürtükleyerek senin ki geliyor demişti. Yine mi diye iç çekerken ofladım."İrem... Beni görmeden arka tarafa geçiyorum sen onunla ilgilenip kapatıyoruz falan diyerek hemen gönder." Şimdi bir de onunla uğraşamayacaktım. O galeriye giriş yapmadan kendimi arka tarafa atmıştım. Bu adam neden sürekli geliyordu yoksa Okan haklı mıydı?

Bir köşede durup konuşmaları dinlemeye çalıştım. Sesler bu tarafa doğru gelemeye başlayıncaysa hemen elime toz bezi alarak etrafı temizliyor gibi yaptım."Cengiz Bey gerçekten de Hira Hanım iyi..." Ah İrem ona kötü hissettiğimi mi söyledin.

"Hira Hanım..." Allah'ım sana geliyorum diyerek gözlerimi kapatmıştım. Odadaki varlığını arkamda hissettiğim içinde mecburen yüzüme zoraki bir gülümseme kondurdum. "Cengiz Bey, hoş geldiniz." Ne hoş geldiniz...

"İrem Hanım rahatsız olduğunuzu söylemişti. Sizi çok merak edince görmek istedim. İyi misiniz?" İrem'e kötü bir bakış atarak gülmeye çalıştım. "İyiyim. Gayet iyiyim siz beni hiç merak etmeyin." Gerekirse bu muhite uğramayın da...

"Sizinle özel olarak konuşabilir miyiz?" İrem'e git desem bu kapalı alanda konuşmak olamazdı. Biri görse kesinlikle yanlış anlar kendimi açıklayamazdım. "İrem sen buranın tozunu al ben Cengiz Beyle konuşup hemen geliyorum." İrem'in eline toz bezini tutuşturarak Cengiz Beye çıkalım demişti. Beraberce kapı eşiğine doğru yürüdüğümüzde ona dönerek buyurun demiştim. Kapıya kadar gelmiştim ki gitmesi kolay oldun.