Seni affedersem Namert olayım!..
Bana şiir yaz diyorsun hoş güzel de, peki sen kaç harf edersin. #Güven
MAFYA ve AŞK SERİSİ 3...
Keşke, her karşılaşma bu kadar güzel ve anlamlı olsaydı. Keşke, herkes ilk görüşte aşka inansaydı. Belki o zaman bu bütü...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ağlama artık ağlama! Neden ağlıyorsun bunları bile bile evlenmedin mi? Kemal Beye kin güdüp oğlunun hayatını mahvetmek istemedin mi? Al işte varlığınla hayatını alt üst ettin. Seni sevmiyor seni istemiyor, hayatında hep bir yük olarak kalacaksın. Bu yüzden bir daha ne dövün ne de dert yan. Herkes kendi biçtiği hayatı yaşar.
Ellerimle yüzümü birkaç defa silerek kendime gelmiştim. Dolabı açıp kendimi temiz çamaşırlar alarak hızla banyoya girdim. Ilık su bedenime iyi geleceğinden emindim. Aynaya bir kez dahi olsun bakmadan duşumu almıştım. Giyinip banyodan çıktığımda odanın kapısı yarı açık olduğunu fark ettim. Okan odaya girip geri gitmiş olmalıydı.
"Saçımı tarayıp aşağıya insem mi ki?" Yok, canım adam seni bariz şekilde görmek istemiyor artık bunu kabullen... Kendini yük gibi hissetmekten daha ağır bir duygu olmamalıydı. Koltuğa oturup bağdaş kurduğumda saçımı taramaya başladım. "Saç taramaktan nefret ediyorum." Bildiğin işkence gibiydi. Uzun uğraşlarla saçını kopara kopara taramaktan daha kötü ne olabilirdi. Saçlarım gür olmasa çoktan kel kalmış olabilirdim.
Saç tarama işlemini bitirince havluyla hafif kurulayarak ayağa kalktım. Dolabımdan aldığım romanla tekrar yerime kurularak kaldığım yerden okumaya başlamıştım. Bu kitabı yarım bırakalı epey olmuştu. Biraz hatırlamakta güçlük çeksem de olay örtüsünü hemen hatırlamıştım.
"Bu kız bana benziyor olabilir mi?" Baş karaktere deli gibi aşık ama oğlanın zerre umrunda değil. "Sen aşık falan değilsin, bu yüzden benzer hiçbir yönünüz olamaz." Kendimle de kavga ettiğime göre çoktan delirmiş olmalıydım.
Kapanın aniden açılmasıyla yüreğim ağzıma geldi. Sakin ol, sen bu denli korkak değilsin. Tek başına yaşayan kız kapı açılmasından mı korkacak... Okan bana şöyle bir bakınca başımı hemen önüme eğdim. Kitaptan birkaç cümle okusam da bir şey anlamıyordum. Dolap sürgüsü çekilince başımı kaldırdım. Okan eline bir şeyler alarak tekrar sürgüyü kapattı.
Bende ona baktığımı fark etmesin diye tekrar başımı eğmiştim. Hemen ardından banyonun kapısı kapandı. Kilitleme sesi gelmediğine göre giyinip çıkacak diye düşünmüştüm ama su sesi gelince banyo yaptığını fark ettim.
Hayatım diğer yarısını bu adamla geçireceksem en azından arkadaş gibi sohbet etmemiz gerekmez mi? Evet, o çıkınca az da olsun muhabbet etmeye çalışacağım. Aklıma ona ne söyleyeceğimi getirmeye çalışsam da bir türlü düzgün cümle kuramıyordum.
Okan elinde havluyla çıkınca yerimde kıpırdanmaya başladım. Sor canım korkma o kadar da vahşi değil. "Okan şey diyecektim." Havluyla saçını kurularken ney diye sormuştu. Evet, ben ne soracaktım.
"Biz tatile gidecek miyiz?" Ne tatili kızım tatilde nereden çıktı. Ah aptal kitap başımı yaktın. Okan da uzun süre şoku üzerinden atamayarak düşündü. Tabi ki benimle tatile gitmeyecekti. "Şey özür dilerim. Kitaptaki kız tatili ve denizi o kadar güzel betimledi ki bir an havaya girdim. Yoksa benimle bir yere gitmek istemediğini biliyorum."
