KAYIP İZ 🚬 BİZE SEN KALA 5

Serçe'm

 "Sevgilim burada ne yapıyorsun? Hem de tek başına..."

Okan'ın arkamdan sarılmasıyla dudak büzmüştüm. Neyi nereye koysam olmuyordu. Bu evin düzeni kolay kolay oturmayacaktı. "Okan şunlara bakar mısın berbat görünüyorlar oysa sipariş verilirken hiçte böyle değillerdi." Ben söylenirken Okan yanağıma küçük bir öpücük bıraktı.

"Gel benimle onlarla sonra ilgileniriz." Elimdekini bırakıp kocama döndüğümde beni çekiştirmeye başladı. "Okan beni yatak odasına sürüklüyorsan unut birazdan Estella ve İrem gelecek." Beni duymazlıktan gelerek gel benimle demişti. Bende eli mahkûm koridor boyunca onu takip ettim. Ben evimizin düzenini düşünürken onun aklı fikri başka yerlerdi.

Odamıza girdiğimde yine söylenecektim ki Okan cebinden küçük bir kumadan da çıkartarak bir düğmeye bastı. Düğmeye basmasıyla odada en sevdiğim müziklerinden birisi yankılanmıştı. Gülümseyerek kocamın yüzüne baktığımda bu defa da bir de şuna bak demişti. Bu defa odanın ışıklandırmasını açınca gülümsemem yüzümde yayılmıştı. Okan hep bu tip şeyler gösterdiğimde evimize geçelim düşünürüz derdi.

"Sana inanamıyorum hangi ara yaptın harika görünüyor." Işıklandırmaya bayılmıştım. Ellerimi Okan'ın boynuna doladığımda ödülünü verecektim ki tam zamanında zil çaldı. Okan yine de öpücüğünü alarak misafirlerimizi bekletme demişti. Okan'a borcum olsun dediğimde unutmam demişti. Yüzümde tebessüm kapıya ulaştığımda tam da tahmin ettiğim gibi İrem ve Estella gelmişti.

"Evimin ilk misafirleri hoş gelmiş." Yeni evimin ilk misafirleri görümcem ve bir nevi üvey kardeşimdi. İlk Estella sarılarak "Hoş bulduk yengelerin en güzeli." Demişti. Güzel mi onun güzelliği yanında benimkisi bir hiçti. Sıra İrem'e gelince kollarımı kocaman açtım "Kardeşim." Dediğimde kuşum diyerek sarılmıştı. İrem gerçekten çok fazla kilo almıştı. Ergenlik döneminde ki kilosu şirin gelirken ciddi bir diyete ihtiyacı vardı. Yine de o tatlı güzel yüzü yok mu her genç kızı kıskandıracak kadar pürüzsüzdü.

İçeriye geçerken "Evimin ilk misafirleri benden ne ister?" diye sormuştum. "Mümkünse yemek olmasın." Estella hayıflanırken kardeşime baktım. "Biraz yemeği kaçırdım da sen bize soda getirsen yeter."

"Hoş geldiniz kızlar sodalar benden." Okan araya girerek kendini gösterince kızlarda selam vermişlerdi. Hemen yanlarına oturduğumda onlara göz kırptım. "Kızlar anlatın bakalım İstanbul'a alışabildiniz mi?" Özgür hayatlarından bu şehre gelmeleri onları derinden sarmıştı. Onlara göre üniversite özgürlük bana göre ise her şeydi.

"Asıl sen alışabildin mi? Biz İrem ile şehir şehir dolaşamazken sen kocanla ülke ülke dolaştın. O kestirdiğin güzelim saçlarından yana da çok dertliyim haberin olsun."

"Bir tek sen mi Kartal abim saçlarımın kısalığını görünce neredeyse fenalık geçirecekti. Şükür yengem araya girerek onu sakinleştirdi."

"Doğru ya Kartal Abin..." Yüzündeki geçişe bakılarsa eski günlere gitmişti. "Söylesene ikizler nasıl hala yaramazlar mı?"

"Sorma bücürler iki yaşlarında olmalarına rağmen Zeynep'i köşede sıkıştırıp dövecek oluyorlar." Kızlar kahkaha atarken İrem araya girdi "Doğan abim bu konuda fazla sitemkar kendi yeğenleri olmasa fena benzetecek ama bir şey yapamıyor."

"Yengecim Furkan kocaman oldu artık sevilecek yanı kalmadı artık sende mi yapsan." Estella yeğeninden bahsederken Okan elleri dolu gelerek sodalarımızı vermişti. Okan uzanıp saçıma öpücük bıraktığında "Kızlar siz biraz sohbet edin ben işlerimi halledip geleceğim." Demişti. "Abicim kendini çok özletme." Estella kinayeli şekilde konuşurken İrem de lavaboya gideceğini söyleyerek ayaklanmıştı.