KAYIP İZ 🚬 BİZE SEN KALA 5

Kayıp İz

Hayal gibi gerçekti. Düşünmekte zorlandığım şeyler şuan gerçeğe dönüşmüştü. Hani derdin dermanı zamanmış ya bizim derdin dermanı da zaman oluvermişti. Yıllar sonra bile olsun düşlerimiz gerçeğe dönmüştü. Estella'nın yıllardır beklediği aşk gerçeğe dönüşmüştü. İnanmakta zorlansam da gerçekti. Odama elim yüreğimde girdiğimde Okan'ında peşimden gelmesini beklemiştim. Hemen ardımdan gelip kapıyı kapatırken dayanamayarak konuşmaya başladım.

"Okan az önce ki olanlara sende şahit oldun değil mi? Ben rüya görmüyorum bütün yaşananlar gerçek... Senin abin Estella'ya aşkını ilan etti." Bunu söylerken dahi tüylerim ürpermişti "Adama bir saat sorularından ablukaya aldın hala gerçekliğini mi soruyorsun?"

"Ne yapabilirim. Yıllarca içimde biriktirdiklerim vardı. Hem ne yalan söyleyeyim sen ağabeyinin tam bir ketummuş daha önce bir kez bunu konu üstünde konuşmaz mı insan..." Kıza seni seviyorum demek yerine babasına kızını seviyorum diğer. Bana kalırsa Güleçoğullarında ki tek normal insan Volkan ağabey... "Volkan... Volkan abin duyunca ne cevap verecek çok merak ediyorum." O da bu ilişkiye karşı çıkarsa bu aşkın sonu hazindi.

"Sevgilim Volkan ağabeyim öyle katı kuralları olan bir adam değildir. Babam dahi kin gütmeyecekti. Ben bundan eminim." Ben burada yerimde duramazken o soyunuyordu. Az önce ki olanlar yani yaşananlar hafif olaylar değildi ki "Okan sen işin ciddiyetinin farkında değil misin?"

"Ne yapabilirim Serçe, söyle bana gece yarısı yatmaktan başka ne yapabilirim. Gidip abanın bahçesinde grev mi yapayım yoksa uçağa atlayıp ağabeyimin evine mi koşayım, sen söyle ne yapayım?"

İyi be bir şey söylemedik. Zaten ona bir dokunsam bin ah işitiyordum. "Şuan o kadar mutluyum ki seninle kavga ederek bu mutluluğumu heba edemem." Okan gözlerini kısıp yanıma doğru gelirken arkama bakarak kaçacak bir yer aradım. Ne oluyor demeye kalmadan kaşını kaldırarak hesap sormaya başladı. "Biz asıl mevzumuza dönelim. Sana bir şey sormuştum ki araya bu olaylar girdi. Şimdi söyle o adam bugünde galeriye geldi mi?"

"Kocacığım bu ne agresiflik böyle o adam dediğin benim yalnızca müşterim arada sırada..." derken kaşını kaldırdı. "Şu sıralar her gün gelse de sorun değil. Müşteri velinimetimizdir. Adam yaptığım resimleri çok beğeniyor bu yüzden her gün galeride... İrem... Belki her gün İrem'i görmeye geliyordu. Olamaz mı?"

"Hira o adamı galerinde istemiyorum. Bir daha yakınında bak uyarıyorum iki metre dahi olsun yakınında görürsem onu bütün uzuvlarını kırarım." Ah ne güzel tehdit eskinden yalnızca burnun kırardı şimdi uzuvlara geçti. "Neden her sinirlendiğinde Hira diyorsun? Bu senin asabiyet göstergen falan mı?"

"Ben söyleyeceğimi söyledim Hira Hanım, gerisi sana kalmış..." Bir saniye ya nende o hep hesap soran oluyor. Akılıma gelen şöyle kollarımı göğsümde birleştirdim. "Hesabını sorduysan şimdi sıra sende o yelloz sana hala mesaj atıyor mu?" Okan kaçar gibi arkasını döndüğünde öylesine hayır demişti.

"Okan uzun zamandır e postalarını kontrol etmiyorum içime kuşku düşürerek sabaha kadar onlara bakıtma..." Okan arkası dönük vaziyette durunca ayağımla yere vurmaya başladım. O yellozu ben bir gün elimde kaldırdı "Yalnızca bir defa aradı Serçe, onda da uyarısını alıp telefonu kapattı." Demek aradı ve bunu aban şu an söylüyor."

"Seni... Seni o kız aradı ve sen bunu şu anda mı söylüyorsun? Yok, bu kızı öldürmek farz oldu. Ver telefonu ben onu arayacağım."

"Ya gördün mü Serçe Hanım, demek ki neymiş kıskançlık tek taraflı olmuyor. Ben nasıl o kıza haddini bildiriyorsam sende o adama yerini bildireceksin. Yoksa ben bildirmesini iyi bilirim." Yine ne mi ben ya... Konu hangi ara bana geldi. Sinirle yanından geçerek lavaboya geçmiştim. Ben o kıza ne yapacağımı önce düşüneyim sonra sıra sana gelecekti. Fettan, insan evli adama sulanır mı? Onun ar damarı çatlamış.