Bölüm 16

6.8K 553 163
                                    

Yüzük... Altın sarısı  nişan yüzüğü... Bunun anlamı evliliğe son bir adım kaldı demekti. Birinin karısı olmaya bu evden gitmeye  haftalar günler kaldı demekti. Kadın olmaya hazır mıydım?  Tam yeni aile olmuşken birinin karısı birinin annesi olmaya hazır mıydım? Hazırsam içimdeki boşluk tarifi olmayan sızıda neyin nesiydi.

Yüzükler bana ağır gelince iki yüzüğüde çıkartıp aynanın önüne koydum. Düğün tarihi yaklaştıkça korkum daha çok artıyordu. Güven'den tamamen gidecek olmak babamı her istediğimi göremeyecek olmam tüylerimi ürpertiyordu.

"Estella tatlım..." Kayra kapıdan başını uzatınca  yüzüme tebessüm kondurarak  ayağa kalktım. "Kapıyı  çaldım duymadın mı?" Hiç duymamıştım.

"Dalmış olmalıyım bir şey mi oldu?" Kayra ellerini göğsünde birleştirince aman dedim. O bir şey anlarsa gider direkt Volkan abime söyler o zaman işin içinden çıkamazdım.

"Kemal Bey seninle  düğün alışverişine çıkamamı istedi. Gelinlik için  birkaç  prova yapılacakmış. Aslında  ben bir kaç dergi karıştırdım. Aklımda  az çok fikir var sana da çok  yakışacağını düşünüyorum."

"Bugün çıkmamız şart mı?"

'Bana doğruyu söyle Estella, evlenmeyi istemiyor musun?"

"Hayır, her gelin gibi biracık tedirginim o kadar yoksa hiç bir sorun yok."

"Anladım  o halde bir bahane uydurur yarın çıkarız  olmaz mı?"

"Tabi güzel olur... Şey  diyeceğim  aşağıda şimdi kimler var."

"Okan sevgilisiyle birlikte buluşmaya gitti. Onun haricinde herkes evde bugün  aşırı sıcak olduğu için işe biraz geç gideceklermiş." O halde Güven de aşağıdaydi.

"Kayra sen Okan'ın sevgilisini sevdin mi?" Bundan birkaç gün önce eve getirip  bizimle  tanıştırmışti. Kayra'yı bilmem  ama babam zerre  sevmedi.

"Bilmem ki bana tatlı biri gibi geldi."

"Tatlı ama fazla açık bir kız değil mi? Belki Okan'ın gözüne batmiyordur ama kızın adına  ben babamın yanında utandım. Babam başını kaldırıp  bakmadi bile... Fark ettin mi sürekli tövbe tövbe diyordu."

"Aslında ne yalan söyleyeyim Volkan da sevmedi. Hatta bana söyle Estella'ya sakın o kıza özenmesin bacaklarını kırarım demişti. Şu  üstündeki beyaz tişörte laf söyler mi diyede düşünmüyor degilim."

Başımı eğip ve yaka tişörtümü baktim. "Sence de abim fazla abartmiyor mu?"

"Bende bunu söylüyorum fakat siz erkeklerin size nasıl  bakıp iç geçirdiğini bilmezsiniz diyor. Hem biliyorsun yıllarca bir evin içinde  yaşadı bu yüzden  dış  dünyaya fazla kapalı."

Ayaküstü biraz daha abimi çekiştirerek aşağıya indik. Ben babamın yanına otururken Kayra da abimin yanına oturmuştu. Güven ise elinde telefon başka alemlerdeydi. En son ki hayvanat bahçesi maceramızdan sonra hiç  başbaşa kalmadık. Zaten kalsak ne olacak ona göre ben küçük kız kardeştim.

Ona bakıp  derin düşüncelere  dalarken ani bir fren sesiyle  yerimden sıçradım. Babam da ayağa  kalkarak  korkma kızım  demişti. "Baba ne oluyor" diye sorduğunda Volkan ve Güven de ayağa  kalkarak kapiya bakmıştı.

"Sakin olun ve sakın ani hareketler yapmayın." Açık kapıdan içeriye Kartal süzülür gibi daldığında babamın kolundan tutundum. Kartal içeriye öyle bir girip silahı  babama yöneltince ağzımdan küçük bir çığlık çıkmıştı. Volkan abim ve Güven de silahlarını çıkarınca korkudan titremeye başladım.

KAYIP İZ  🚬 BİZE SEN KALA 5Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin