KAYIP İZ 🚬 BİZE SEN KALA 5

Anlayamazsın

ÖZDEMİR ERDOĞAN - BİR SEVGİLİ ARASAN YILLARCA BULAMAZSIN

Sahte raporu elime aldığımda içim sızlamıştı. Bu sahte raporda bebeği aldırdığım yazıyordu. Okan bu raporu gördüğü anda çıldırıp benden boşanmak isteyecekti. Abimler... Abimler öğrenince kıyametler kopacaktı. Boyumdan büyük bir iş yaptığımı bilsem de başka çarem yoktu. Bunu yapan çocuğa parasını ödediğimde bir kez daha gizli kalmasını söylemiştim. Bulunduğum yerden hızlı şekilde çıkarak ilk taksiye atlayarak tekrar hastaneye doğru yol aldım. Şoför hala beni orada bekliyordu. Biraz daha bekletirsem işler sarpa sarabilirdi.

Hastaneye gizli saklı girmeye çalışırken Okan'ın bir hışımla hastaneye doğru gittiğini gördüm. İki gündür hastanedeydim ve bu defa bunun bir açıklaması olmayabilirdi. Okan girişe yaklaşınca elim ayağıma dolaştı. İçeriye girip beni sorarsa biterdim. Okan diye bağırdığımda kalabalıktan duymayınca hızlanarak birkaç kez daha bağırmıştım. Sonunda adını işitip durduğunda etrafına bakmıştı. Beni gördüğündeyse hızla üzerime doğru yürüdü.

Yanıma ulaşıp kolumdan tutuğu anda irkildim. "Sen kafayı mı yedin kadın!" Ona odaklanmak yerine etrafıma baktım. İnsanlar durup bize bakmıştı. Okan ne yapıyorsun, diye sorduğumda tıslayarak seni kendine getiriyorum demişti. "Kolumu bırakır mısın yoksa insanlar seni linç edecekler." Öyle bir bakıyorlardı ki herkes toplanıp bir anda ona hücum edebilirlerdi.

Oka yürü diyerek beni sürüklerken el pençe duran şoförü görmüştüm. Kesinlikle bana ulaşmayınca onu aramış olmalıydı. Arabasına kadar sürükleyip kapıyı açtığında ağzı açık ona bakmaya devam etti. Okan hiçbir zaman için bana bu denli sert davranmamıştı. Beni zorla içeriye itekleyip üstüme kapıyı çarpınca gözlerim dolmuştu. Arabanın önünden hışımla geçişini gördükten sonra korkmam gerektiğini anlamıştım.

"Şimdi hesap zamanı sen ne haltlar çeviriyorsun?" Yanıma binip kapıyı çarpınca irkildim. "Sakın ağlama Serçe bu defa ağlamak seni kurtarmayacak. Sen benim sabır taşımı tek bir günde çatlattın şimdi söyle ne haltlar yedin?"

"Sen ne kast ediyorsun ben kötü bir şey yapmadım."

"Öyle mi sana eve kadar izin veriyorum. Eve gittiğimiz anda yediğin bütün hatları anlatacaksın yoksa ben sana zorla söyletmesini bilirim." Okan sinirden pancar gibi kızarmakla kalmayarak öfkeyle arabayı çalıştırmıştı.

Bende ağlayarak iki elimi önümde birleştirerek sıktım. "Okan yavaş!" Öyle bir gaza yüklendi ki gören zamanla yarış yaptığını zannedebilirdi. Yirmi dakikalık yolu on dakika gibi bir zaman diliminde geldiğinde eve nasıl sağ geldiğimizi düşünmüştüm. Oysa benim yol boyunca aklıma en ufak bir düşünce gelmemişti ona ne yalanı söyleyecektim. Okan aynı sinirle arabadan inip benden tarafa gelince yine bileğime yapıştı. Bende çantama sıkıca sarılarak beni çekiştirmesine izin vermiştim.

"Yenge!" Estella yanımıza koşarken Okan sakın diyerek ona kükremiş bende bir kez daha irkilmiştim. Yok, böyle olmayacaktı. Birazdan Okan her şeyi öğrenecek bende mahvolacaktım. Odaya girdiğimizde beni içeriye doğru savurttuğuna elimden çantam düştü. "Hemen hemen anlat." Hızlı geldiğimizden mi bilinmez midem ağzıma gelince elim ağzımda koşarak banyoya girdim. Arkamdan adımı seslense de boş midem beni zorluyordu.

İçim dışıma çıktığında olduğum yerde daha fazla duramayacağımı anlayarak elimi yüzümü yıkarak havluyu elime aldım. Elimde havlu odaya girdiğimde Okan elinde bir kağıt öylece donuk vaziyette duruyordu. Ne olduğunu anlamak için yanına yaklaştığımda gözleri kan çanağına dönmüş boş gözlerle kağıt parçasına bakmaya devam etti. Son onda onun sahte rapor olduğunu idrak ettiğimde her şey için artık çok ama çok geçti. Elleri titreyerek bana gösterdiğinde tekrardan gözlerim doldu.