#တီတီတီ#
မနက္ေစာေစာဝင္လာေသာဖုန္းေၾကာင့္ မင္းမဟာ တစ္ေယာက္ မ်က္လုံးမဖြင့္ခ်င္ဖြင့္ခ်င္ျဖင့္သာ ဖုန္းေကာက္ကိုင္လိုက္သည္။
"ဟဲလို"
"သားႀကီး"
မ်က္လုံးအစုံတို႔ျပဴးသြားရသည္။ အဆက္အသြယ္မလုပ္တာ ၾကာၿပီျဖစ္ေသာ ေမေမ့ထံမွ ဤသို႔ စတင္ဆက္သြယ္ျခင္းကအမွန္ပင္ သူ႔အဖို႔ အံ့ၾသရမည့္ ကိစၥတစ္ခု။
"ေမေမ"
"သား ဒီေန႔အခ်ိန္ရမယ္ဆိုေမေမ့နဲ႔ ေတြ႕နိုင္မလား"
သူ႔မယ္ျငင္းဆန္နိုင္စြမ္းမရွိပါေလ။ အမွန္လည္း ေမေမ့ကို စိတ္မခ်သည့္ၾကားမွ ကိုခ်ိန႔္ေၾကာင့္ သူမ်က္ႏွာလြဲခဲပစ္ ထားရစ္ခဲ့ရျခင္း။
"ဟုတ္ကဲ့ ေမေမ။ ကၽြန္ေတာ္ ခဏေန လာခဲ့မယ္ေနာ္"
"ေက်းဇူးပါ သားႀကီးရယ္။
သားရဲ့ ေကာင္ေလးပါေခၚခဲ့ေနာ္။
ေမေမ ေစာင့္ေနမယ္"
ဝမ္းသာေနသေယာင္ မဝံ့မရဲ အသံတို႔တုန္ယင္စြာေျပာလာေသာ ေမေမ့စကားအဆုံး သူ စိတ္မသက္မသာျဖစ္ခဲ့ရသည္။
သူမွတ္မိေနေသးသည္။ ညီညီတို႔ကိစၥကို ေမေမသိၿပီးေနာက္ သူနားခ်ရင္းေမေမႏွင့္ အခ်င္းမ်ားခဲ့တာေတြ။
#ငါ့ေသြးသားအရင္းလိုလာလုပ္မေနနဲ႔#
ေမေမဟာ ေမြးစားအေမပါလားလို႔ေတြးမိတဲ့ အခိုက္အတန႔္ သူ႔စိတ္ေတြကို လႊတ္ခ်ေပးလိုက္မိသည္။
နဂိုကပင္ သိရွိထားေသာ္လည္း ေမေမ ထိုမၽွေျပာလိမ့္မည္ဟု မထင္ခဲ့၍ သူ ဝင္ပါခဲ့မိျခင္းသာ။
သူေမေမကို စိတ္နာမိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ပဲ အိမ္ေပၚမွ ဆင္းလာခဲ့ျခင္းသာ။
သို႔ေသာ္လည္းမိန္းမသားေပမဲ့ ေအာင္ျမင္ေသာစီးပြားရွင္တစ္ဦးအေနႏွင့္ သူနဲ႔ညီညီ့ကို လိုေလးေသးမရွိထားခဲ့ေသာေမေမ။
မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ အျမဲပင္ သူတို႔ မ်က္ႏွာမငယ္ေစရန္ ႀကိဳးစားခဲ့ေသာ ေမေမ။
မွားမွန္းသိေပမဲ့လည္း ေနာက္ျပန္မလွည့္ခ်င္ခဲ့ဘူး။
"ဟာ ေဘဘီနိုးၿပီလား"
