၂၀၂၀ ခုႏွစ္။
ဆိတ္ၿငိမ္ရက္ကြက္တစ္ခုျဖစ္သည့္အေလ်ာက္
လူကုံထံအသိုင္းအဝိုင္းမ်ားသာေနထိုင္ရာေဘာက္ေထာ္ျပည္သာယာရိပ္သာအတြင္းတြင္ျဖစ္သည္။ျမင္ျမင္သမၽွတို႔သည္ခမ္းနားေသာအိမ္ႀကီးအိမ္ေကာင္းမ်ားသာျဖစ္သည္။ထိုအိမ္ႀကီးမ်ားေက်ာ္လြန္လၽွင္ေတာ့အေျခအေနျခားနားစြာက်ဴးေက်ာ္ရပ္ကြက္ေလးတစ္ခုရွိေနသည္။မ်ားေသာအားျဖင့္ထိုအိမ္ႀကီးမ်ားမွအလုပ္သမားမ်ားေနထိုင္ရာ အလုပ္သမားတန္းလ်ားမ်ားလည္ရွိေနတတ္သည္။ဘဝခ်င္းကြာျခားလွသလိုေလာကႀကီးသည္မတရားဘူးဟုထင္ေယာင္ရသည္။တစ္ေနကုန္ပင္ပင္ပန္းပန္းျဖင့္လူကုံထံတို႔သေဘာက်အလုပ္ေကၽြးျပဳရေသာလူတို႔သည္တဲသာသာအိပ္ခန္းအတြင္းတြင္သာတစ္ေန႔တာကုန္ဆုံးရသည္။ထိုသူတို႔အလုပ္အေကၽြးျပဳရေသာလူတို႔ကားဝတ္ေကာင္းစားလွမ်ားဝတ္စားကာအိမ္ႀကီးအိမ္ေကာင္းမ်ားေပၚ၌အခန႔္သားဇိမ္ခံေနၾကျမဲသာ။
"ပဒုမၼာ" စံအိမ္"
ႏွစ္ေဆာင္ၿပိဳင္အိမ္ႀကီးသည္အေဆာင္အေယာင္တို႔ျဖင့္ခမ္းနားလြန္းေနသည္။က်ယ္ဝန္းလွေသာၿခံဝန္းတြင္သစ္ပင္ပန္းမန္မ်ားျဖင့္စိမ္းစိုလၽွက္ရွိသည္။ၿခံဝန္းအတြင္းတြင္ေတာ့ ယမန္ေန႔မ်ားကဲ့သို႔ပင္ သစ္ပင္ေရေလာင္းသူ၊အမွိုက္ရွင္းသူ၊ ျမက္ႏွုတ္သူစသျဖင့္ကိုယ္စီလုပ္ကိုင္ေနၾကသည္။ၿခံဝန္းကိုေက်ာ္လြန္ေသာ္မီးဆိုင္းမ်ားျဖင့္ျမင့္မားေသာေပၚတူဂီတစ္ခု။အေနာက္တြင္ေတာ့ အရိပ္ထင္ရေအာင္ေျပာင္လက္ေနေသာအခင္းအက်င္းမ်ားႏွင့္ အိမ္အဝင္ဝကိုေတြ႕ရမည္သာ။
"ဖိုးတာ"
"လာပါၿပီ ေမေမႀကီး"
အိမ္အေပါက္ဝဆီမွ ေခၚသံၾကားသည္ႏွင့္ျမက္ပင္ရိတ္ျခင္းကိုအစသတ္ကာအျမန္ေျပးလာသည္။ဗမာဝတ္စုံကိုက်နစြာဝတ္ဆင္ကာလက္ဝတ္ရတနာမ်ားဆင္ျမန္းထားေသာအသက္လတ္ပိုင္းအမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး။ ထိုအမ်ိဳးသမီးအသံကားၾသဇာသံအျပည့္။မ်က္ႏွာသည္ကားပကတိၾကည္လင္စြာ။စိတ္သေဘာထား
ျပည့္ဝကာ သမာသမတ္က်ေသာအသြင္ကိုသာ
ေဆာင္ေနသည္။ထိုသူမွာအျခားမဟုတ္။ "ပဒုမၼာ" စံအိမ္၏အကၡရာ "ေဒၚဥမၼာျမင့္" သာျဖစ္သည္။
