Say That You Love Me

        

Jennie's pov;

Totoo ba ang lahat ng ito sana isang masamang panaginip nalang ang lahat ng ito. Gusto kong umiyak pero pilit kong pinipigilan.

As I walk in the middle of the aisle palapit sa lalake na ni sa panaginip ay hindi ko pinangarap na makasama sa harap ng altar. Ang lalake kahit noon pa man and until now ay hindi ko natutunang mahalin.

Si Eun Woo siya lang talaga ang lalake na nababagay para sa akin the man of my dreams. The one that I truly love. Pero nasira ang lahat ng iyon sa isang iglap lang. Because of this stupid marriage.

Bigla pumasok sa akin ang lahat ng alaala na magkasama kami ni Eun Woo sa loob ng anim na taon, Then all of a sudden my tears fell na pinipigilan ko sanang hindi tumulo..

Napalunok ako at napahinga ng malalim upang pakalmahin ang sarili ko, ayokong makita ng Daddy ko ang pag-iyak ko na kasama kong naglalakad ngayon upang ihatid ako papunta kay Taehyung sa harap ng altar.

Iginala ko ang paningin ko sa buong paligid nakita ko ang mga ilan kong mga kaibigan at kakilala na nandito upang saksihan ang pagpapakasal ko. Ang iba mukhang masaya sila para sa akin, I saw Lisa na malungkot na nakangiti sa akin ayaw niyang maging brides maid ko ang sabi pa niya sa kasal lang daw namin ni Eun Woo siya pwedeng maging brides maid ko.

Ayoko sana siyang papuntahin dito pero ang sabi nito para daw may kasama akong magluksa ngayong araw ng kasal ko. Naiiyak ako at biglang napangiti dahil dun.

Then I saw my Mom na hindi ko alam kung para saan ang pag-iyak niya? Umiiyak ba ito dahil masaya siya para sa akin Or Umiiyak siya dahil nalulungkot siya dahil ikinasal ako sa lalakeng hindi ko mahal.?

Itinuon ko naman ang paningin ko sa lalakeng nakatayo sa gilid ng altar katabi nito si Jimin at Jungkook na kinuha nitong mga best men niya, At si Rose na kinuha kong brides maid dalawa din sana sila ni Lisa kung pumayag ito.

Habang palapit ako ng palapit kay Taehyung parang bumibigat ang mga paa ko sa paglakad kung pwede nga lang hindi na ako makarating sa kanya.

kahit napaka-gwapo pa nito sa suot niyang white tuxedo I still don't care. Naaninagan ko rin sa mga mata nito ang kislap at saya, nakuha pa niyang maramdaman iyon samantalang siya ay halos parang nagluluksa na dahil sa kasalang ito.

I hate him..

Para akong tuod nang nasa tapat na kami ni Taehyung, nakatitig lang ako sa kanya na walang emosyon hanggang sa inabot na nang Daddy ko ang kamay ko kay Taehyung. Then I heard my daddy tell him to take care of me.

Nakita kong napabox smile si Taehyung dahil dun, at maingat niyang isinukbit ang kamay ko sa kaliwang braso niya then dahan-dahan kaming naglakad palapit sa pari na magkakasal sa amin.

Muli na naman napatulo ang luha ko, napayuko ako upang hindi nila iyon makita kahit na nakatakip pa ako ng belo.

Halos wala akong naintindihan sa mga nangyayari para akong robot na naging sunod-sunuran sa kanila.

Hanggang sa narinig kong may sinabi ang pari at doon lang ako parang natauhan sa mga pangyayari.

"I now pronounce you husband and wife. You may now kiss the bride. "

Wait, gusto ko sanang sabihin iyon sa pari at tumanggi para mahalikan ni Taehyung, pero naitaas na niya ang belo ko.

Napalunok ako at balak ko pa sanang magsalita. But he suddenly kissed me. Halos 5 segundo rin ang itinagal ng paghalik niya sa akin.

Then he whispered something to me.. " From now on you are mine."...

Damn this guy, how dare he say that I'm his. He can't just demand such things and fuckin'manipulate me.

Iisang lalake lang ang binibigyan ko ng karapatan para sabihin sa akin ang katagang iyon, At iyon ay si Eun Woo..

~~~

🎵 Too many walls have been built in between us.
Too many dreams have been shattered around us.
If I seem to give up they'd still never win.
Deep in my heart I know the strength is within.

Watching the others chances
drift by.
They'll never discover these feelings I hide.
Deep inside I'm falling apart.
All alone with a broken heart.

Thinking in silence is all they allow.
These words still unspoken may never be found.. 🎵

TOO MANY WALLS
By; Tiffany