💕 Love leaves a memory that no one can steal, but sometimes it leaves a heartache that no one can heal.. 💕
Jennie's pov;
-Palapit palang ako sa kanya, mabilis nang pumapatak ang mga luha ko, andun na naman ang sakit na parang pinipiga ang puso ko. ramdam kong umiiyak na rin si Lisa na nasa likuran ko. Ayoko pa sanang pumunta dito but I need to do this.
Nang tuluyan na akong nasa harapan niya hindi ko na naman napigilan ang mapahagulgol nang makita ko ang litrato niyang nakadikit doon mahina kong binanggit ang pangalan niya.
"Eun Woo" Sambit kong pabulong
Bumibigat na naman ang pakiramdam ko feeling ko paulit-ulit na namang dinurog ang puso ko.
Napaluhod akong habang nanginginig na yung mga kamay ko. Hinawakan ko ang himlayan niya. Habang patuloy parin sa pag-uunahan sa pagpatak ang mga luha ko.
"Eun Woo, ang daya mo naman, di ba nangako ka sa akin na hindi mo ako iiwan pero bakit sa isang iglap bigla kang nawala? , ang sabi mo mahal mo ako at ayaw mo akong nakikitang umiiyak, pero ngayon dahil sayo umiiyak at nasasaktan ako ngayon" sandali akong napatigil at napatitig sa litrato niyang patuloy na nakangiti sa akin na lalong nagpaiyak sa akin.
Narinig ko din ang patuloy na pag-iyak ni Lisa pero nanatili lang itong nakatayo sa likuran ko, siguro para hayaan akong ilabas ang mga gusto kong sabihin kay Eun Woo dahil ito ang kauna-unahang pagpunta ko dito sa himlayan niya simula nang ilibing ito.
"Sabi ko hihintayin kita, marami pa tayong pupuntahan diba? pa'no yan hindi na tayo makakabalik sa Nami island. Kaya mo ba paulit-ulit na sinasabi sa akin na mahal mo ako kase may balak kang iwan ako, tingin mo kaya kong tanggapin ang lahat ng ito?" Hinaplos ko ang litrato niya nakakainis lang na bakit ba patuloy lang itong nakangiti sa bawat pag-iyak ko.
"I guess it is hard for me to let you go. I do not even know if I can do it, or will I ever be able to do it. Lagi kong sinasabi sa sarili ko na I am such a lucky person to have you, I always thought that you and I will be together until the very end. It's hard enough that I will not be able to be with you again, and it is harder for me when I know I will not be able to love someone else again the same way I loved you, Eun Woo!" Hirap na hirap ang kalooban ko sa mga sinasabi kong iyon sa harapan ng litrato niya.
"Jen, Maybe it's time na kayanin mo nang magmove-on sa pagkawala niya. You have to be strong, alam ko mahirap pero yun ang dapat mong gawin same din sa akin, kahit mahirap at sobrang sakit kailangan nating gawin, pwede naman tayong magtulungan, para sa kapatid ko para kay Eun Woo, siguradong masaya naman na siya ngayon at alam kong kahit nasa kabilang buhay na siya mananatiling ikaw lang ang mamahalin niya. At sa huling sandali siguradong ikaw parin ang nasa puso at isip niya" garalgal na sabi ni Lisa sa akin lumuhod na rin ito kasama ko para pantayan ako na nagpatigil sa akin sandali.
"Hindi ko alam kong kaya ko Lisa, we been 6 years together kahit saan ako tumingin naaalala ko siya, Im miss him so much, gusto ko na ulit siyang makita at mayakap, I can't live my life without him" malungkot na sabi ko sa kanya.
"I know, hindi rin ako sanay na wala siya, namimiss ko na yung pang-aasar niya, yung pangungulit niya sa akin na mag-boyfriend na ako, yung pagdamay niya sa akin kapag nalulungkot ako, hindi ko lang siya kapatid he was my bestfriend too, pero kailangan kong tanggapin na wala na ang kapatid ko ang bestfriend ko, Im not saying na we totally forget him, I just want to say na kalimutan natin na ang pagkamatay niya ang alalahanin natin at yung mga happy memories that we've spent together with him.
I know someday time will heal all this pain naman, One day will smile again na hindi na masasaktan sa tuwing maaalala natin siya diba?" Mahabang pangungunbinsi pa ni Lisa sa akin. Kasabay nun ang may pait na pagngiti niya sa akin na may kasamang luha.
I nodded to her, despite the pain I feel inside, siguro nga panahon at oras lang ang makakapagsabi kung hanggang kailan ko dadalhin ang sakit ng pagkawala ni Eun Woo, and Lisa is right darating din siguro ang panahon na makakangiti na rin ako nang hindi na nasasaktan everytime na maiisip ko si Eun Woo. I need time...
~~~~~~~
🎵Naririnig pa ba'ng pagtwag
sa ngalan mo
Sa bawat dalangin sa diyos ay habilin Kung pangako ba'y abot
sa kabilang mundo
Makakarating kaya sumpa ng
pag-ibig giliw
Diyan ba sa langit alaala pa ba
Ang pangakong walang hanggan Giliw diyan ba sa langit patuloy
mong iibigin
Itong ating pag-ibig
hanggang diyan ba sa langit sinta
Bawat pagluha ba ay nararamdaman mo?
Ang pangungulila sa aking pag-iisa Ibubulong sa buwan na twina'y tanglawan ka
Sa bawat gabing ika'y balot ng lungkot at giliw
Diyan ba sa langit alaala pa ba Ang pangakong walang hanggan
Giliw diyan ba sa langit sinta
Tayo'y isang awit na 'di magtatapos Hanggang sa muling pagtatagpo...🎵
DIYAN BA SA LANGIT
By; Morissette amon x Daryl Ong
.............
BINABASA MO ANG
Say That You Love Me
Fanfiction'' Iwanan mo na siya Jen, Let's be together." Napahinto ako sa pagbibihis at napalingon kay Eun woo nabigla ako sa sinabi niya sa akin. Bahagya ko itong nilingon, naka-upo pa ito sa kama habang natatakpan ng kumot ang pang-ibaba bahagi ng katawan n...
