*İyi okumalar🖤*
Ben hariç hepsi yemeklerin taşınmasına yardım ediyordu. Ben de yardım etmek istemiştim ama Helios izin vermemişti.
Onlar masayı kurarken kamptaki diğer kişilerin bana bakan gözlerini hissedebiliyordum. Yavaş yavaş herkes geliyordu.Ormanın içinden daha önce hiç görmediğim bir grup çıktı. Masaya yaklaştıklarında diğer herkes gibi bana olan bakışlarını yakalamıştım. En önden gelen çocuk diğerlerinin yapmadığı bir şey yapıp bana yaklaştı.
"Hoşgeldin Carmen. Ben Ryan. Adını çok sık duyuyordum. İyileşmene çok sevindim ," deyip gülümsedi.
Teşekkür edip ben de gülümsedim. Ondan sonra tüm grup üyeleri selam vermişti. Ve kendini tanıtmıştı. Çoğunu şimdiden unutmuştum. Ama önemli değildi. Zamanla öğrenirdim.
Ryan soluma oturmuştu. Ve havadan sudan sohbet ediyorduk. Gerçekten çok sevecen biriydi.
Her masaya gelenin bana garip bakışlar attığını farkettim. Hatta bana bakıp kendi aralarında konuşanları bile görmüştüm. Ryan 'a biraz yaklaşıp fısıldadım.
"Ryan neden herkes yanlış bir şey yapmışım gibi bana bakıyor ?" diye sordum.
Gülümseyip "Normalde masanın başına liderler oturur. Hatta baştaki uca tek başına aslider oturur," diye yanıtladı beni.Tam kalkıyorum ki bileğimden nazikçe çekip geri oturttu.
Masanın başında ayakta duran Helios 'un bizi izleyen bakışlarına kısaca karşılık verip tekrar Ryan 'a odaklandım.
"Artık çok geç. Ayrıca oturduysan ne olmuş sanki ? Böyle şeyleri hep saçma bulmuşumdur zaten ," deyip gülümsedi.
Helios 'un kaşığının altıyla sertçe arka arkaya masaya vurmasıyla herkes gibi ben de ona döndüm. Aramızda iki boş sandalye vardı. Sağ tarafıma oturan Dax 'le artık bir tane boş kalmıştı.
"Merhaba , " deyip gülümsedi.
Helios sessizliği sağlamaya çalıştığı için kısaca merhaba deyip tekrar ona döndüm. Ama yemekten sonra Dax' e Arnold'ın anlattıklarını anlatacaktım.
Helios "Bir hafta kadardır aranızda yoktum. Sebebi ise içinizden birinin aramıza yeni katılan birini öldürme derecesinde yaralamasıydı. Üstelik bunu görenler olduğunu da biliyorum. Siz ısrarla saklamaya devam etseniz de sadece o kişiyi bulduğumda vereceğim cezayı katlıyorsunuz. Bu konuyu şimdilik kapatıyorum. Ama gerekeni yapacağımdan emin olabilirsiniz.
Onun dışında ben yokken yerimi doldurup görevlerimi yapan Doris 'e bir kez de sizin önünüzde teşekkür ediyorum.
Bildiğiniz üzere aramıza yeni katılan bir arkadaşımız var. Dövmesi olmadığını artık hepiniz öğrenmişsinizdir. Hangi gruba dahil olacağını merak ettiğinizi biliyorum. Merak etmeyin eğer o da isterse kendi dahil etmek istiyorum. "
Cevap bekleyen bakışlar karşısında kısaca " Elbette isterim. " diye yanıtladım.
"Artık bizden birisin. Tekrar hoş geldin Carmen. Evet şimdi yiyebilirsiniz afiyet olsun !" deyip yerine oturdu.
Konuşmasının çoğu kısmında bana dönmüş olsa da kendi takımına almak istediğini söylerken doğrudan Dax'in gözlerinin içine bakmış ve burukça gülümsemişti. Çünkü o sözler Dax'i kendi takımına alan Daphne 'ye aitti.
Herkes oturmuş yemek yiyordu. Arada boşluklar da göze çarpıyordu derken Ella ve grubu geldi. Ella direkt Helios 'un yan tarafındaki boş sandalyeye otururken diğerleri de boş yerlere oturmuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARMA
FantasyOrmanın içinde uyanan bir kız ... Hafızası silinmiş bir kamp dolusu insan ... Dövmelere göre ayrılmış gruplar ... Savaşın eşiğinde bir ülke ... Carmen Byose, ormanın ortasında uyandırıldığında karşsında kendisine doğrultulmuş bir tüfek namlusu görme...