KARMA

BÖLÜM 59

*KEYİFLİ OKUMALARR 🖤*

Ne kadar uyuduğumu bilmiyordum ama uyandığımda kendimi yatağımda ve Helios 'un kollarında bulmuştum.

Hareket etmeye çalışsam da oldukça sıkı bir şekilde sarılmıştı ve uyandırmayı da istemiyordum. Ben de dönüp onu izlemeye başladım.

Yüzü yüzüme bu kadar yakınken nefesi alnıma çarparken kalbimin hızla atmasına engel olamıyordum.Gözleri gözlerime böylesine yakınken ona olan kırgınlığımın da sinirimin de önemi kalmıyordu. Geriye kalan tek bir şey vardı o da saf aşktı.

Ona baktığım her saniye öpücüklere boğup sımsıkı sarılma isteğim artıyordu. Ama beynim bu düşüncelere sahip kalbimle aynı fikirde değildi.

Bana söylememiş olması canımı yakıyordu. Bana olan aşkının sebebinin Arnold olması ihtimali bile sinirime dokunuyordu.

Kollarından birini çekince bu fırsattan yaralanıp hızlıca yataktan çıktım.Saçlarım deniz suyu yüzünden sertleşmişti.Kısa bir duş alıp giyindikten ve saçlarımı ördükten sonra odadan çıktım.Ben kapıyı açtığım anda karşımdaki odanın da kapısı açılmıştı.

Brian yaklaşıp "Ben de seni çağıracaktım Owen konuşmak istiyor, " dedi. Bir sürü azar işiteceğimi bildiğim için yüzümü buruşturmuştum. Dudaklarımı büzüp en masum bakışlarımdan biriyle Brian 'ın gözlerine baktım."Beni görmediğini söylesen olmaz mı? Banyodaymış uyuyormuş hatta ölmüş de ne bileyim ama beni bırak."

" Üzgünüm Carmen Owen 'den kaçman imkansız her şekilde seni bulur. "

Odanın kapısına doğru geri geri gidiyordum ki Brian beni tutup asansöre doğru itti. Kaçışım olmadığını anladığım için mecbur asansöre binmiştim.

Kapılar kayarak açılırken yavaş adımlarla yürümeye başladım. Hatta o kadar yavaştı ki Brian kolumdan çekerek beni sürüklemeye başlamıştı. Kapıyı çalıp içeri girdiğinde bir yandan da kolumdan tutup beni zorla içeri sokmuştu.

Owen 'ın kızgın bakışları bana dönünce debelenmeyi bırakmıştım. Artık çok geçti zaten.Yanımda duran Brian 'a sinirli bir bakış attığımda omuz silkip koltuklardan birine oturmuştu. Owen kendi çalışma masasında otururken bakışlarını da bana dikmişti.
Ben de koltuklardan birine oturdum.

Owen kızgın bir sesle " Yaptığın şeyin sorumsuzca olduğunu biliyorsun değil mi ? Her ne duymuş olursan ol bu kadar düşmanın varken tek başına şehire inip dolaştın üstelik geceyi de bir çadırda ve sahilde geçirmişsin. Ne yaptığının farkında mısın ?! " demişti.

" Özür dilerim Owen. Haklısın sorumsuzca davrandım ama gitmek zorundaydım. Her şeyden biraz olsun uzaklaşmak ve yalnız kalmak zorundaydım. "

Owen 'ın bakışları yumuşurken yerinden kalkmış ve benim yanıma oturmuştu." Haklısın Carmen uzaklaşmak yalnız kalmak istemen de çok normal. Ama bunlar şu durumdayken yapabileceğin şeyler değil. Ne kadar büyük bir tehlikede olduğunu nasıl bir risk aldığını farket istiyorum.Artık herkes karma olduğunu biliyor. Eğer biraz güç isteği varsa ve kehanetten de haberi varsa herhangi birinin seni yakalayıp öldürmek isteyebileceğini unutmamalısın. Sürekli gözetim ve koruma altında olmalısın.

Seni aramak için asker de gönderemedik çünkü eğer dışarıda olduğun haberi yayılsaydı seni bizden önce bulabilirlerdi. Ben de sadece arkadaşlarını ve birkaç yakın olduğum askeri görevlendirdim. Bu yüzden seni bulmak bu kadar zor oldu. Aslında Loran 'la olan bağın olmasa -ki hala buna inanamıyorum ve nasıl olduğunu bilmiyorum -bulamamıştık. Loran sabah seni bulduğunu söylemese tek çare olarak askerleri devreye sokacaktım. Ne kadar riskli olsa da bana başka şans bırakmamıştın.