KARMA

BÖLÜM 42

*Keyifli okumalar🖤*

Masada duran çikolatalardan birini açıp yedim. O kadar lezzetliydi ki hızlıca bir paket daha açtım. En son çikolata yediğimde kampta Helios 'la beraber olduğum aklıma gelince yutkunarak elimdeki paketi bıraktım.

Masadan elbiseyi ve ceketi alıp banyoya girdim. Elbise giymek hiç de bana göre değildi aslında ama giymezsem Aaron 'un zorla giydireceğine emindim.Elbiseyi giydikten sonra kot ceketi de üstüne giydim. Aslında oldukça güzel bir elbiseydi. Günlük hayatta rahatça giyilebilecek tarzda ama aynı zamanda oldukça da şıktı.

Ayakkabılarımı da değiştirdikten sonra çıkarıldığım her şeyi çantaya koydum. Şapka ve gözlüğü takmak üzere bırakıp telefonda oynamaya başladım.

Galeriye girdiğimde gördüğüm resimlerle gözlerim tekrardan yaşlarla dolmuştu. Ağlamaktan nefret ediyorum ama sürekli ağlıyordum.

Kamptaki kameralar sayesinde Helios ile beraber olduğumuz birçok anın görüntüsünü kaydetmişlerdi. Fotoğraflar arasında gezerken yüzümdeki mutluluğun nasıl bu kadar çabuk dağılmış olduğunu sorguluyordum. Sadece Helios 'la değil grupça beraber oturduğumuz, güldüğümüz anların fotoğrafları da vardı.Liam 'la yerde yuvarlanışımızın, Doris 'le duvarın önünde ağlayarak sarılmamızın ve Loran 'ı eğitirkenki anlardan fotoğraflar vardı.

Videolar ve fotoğraflar arasında gezmeye o kadar odaklanmıştım ki telefon çalmaya başlayınca bir süre sadece ekrana bakarak beklemiştin.

"Carmen hadi in aşağı bu sefer gri bir arabadayım.Konum da attım bulman daha kolay olur."

" Tamam geliyorum ."

Telefonu kapattıktan sonra şapkayı ve gözlüğü taktım .Çöplerimi de aldıktan sonra kapıyı açıp etrafa baktım .Kimse gözükmüyordu .Hızlı bir şekilde kapıyı kilitleyip sağ tarafa yöneldim. Kısa bir koridorun ardından demir kapıyı görmüştüm.

Merdivenlerden yavaşça inip ses çıkarmamaya dikkat ettim.Merdiven bittiğinde hala yerden oldukça yüksekteydim.

Olabildiğince dikkatli bir şekilde kendimi boşluğa attım.Kısa süre sonra yerdeydim. Etrafıma bakıp kimse olmadığını görünce telefondan konuma bakarak Aaron 'un yanına gittim. Sokakta yürürken yanından geçtiğim bir çöp kutusuna elimdeki poşeti attım.

Nihayet gri arabasını sokağın ortasında görmüştüm. Normal gözükmeye çalışarak arabaya bindim. Kısaca camdan dışarı baktım kimse bizi izlemiyordu.

Aaron da üstünü değiştirmiş benim gibi şapka ve gözlük takmıştı. Arabayı hızlıca çalıştırıp caddeye yöneldi.

"Sence bir şey anlamışlar mıdır ?"

"Gelmeden önce araştırma yaptım biraz. Gerçekten de kadın yemek yapamıyormuş. Yani büyük ihtimalle senin o olduğuna inandılar ."

" Laura nerede peki ? "

"Güvenli bir yerde merak etme .Kimliğini açığa çıkaracak hiçbir şey yapmayacağına emin oldular."

Ona doğru dönüp minnet dolu sesimle
" Fotoğrafların için teşekkür ederim,"dedim.

"Kayıtları almak ve içinden önemli olan anları seçmek oldukça zor oldu ama sen mutlu olduysan hiçbir şeyin benim için bir önemi yok Carmen. Artık sadece sana sahibim .Seni korumak ve mutlu etmek için her şeyi yapacağım."

Hızlıca uzanıp yanağından öptüm." Dünyadaki en iyi ve en yakışıklı abiye sahibim ."

"İşte bu bir ilkti. Genelde benden nefret ettiğini söylerdin,"deyip güldü.