KARMA

BÖLÜM 75

*KEYİFLİ OKUMALARRR 💚🧩🌱*

Gözlerimi açtığımda önce esnemiş sonra da duvardaki saate bakmıştım. Dün uyuduğum saatten bir saat öncesiydi. Yirmi üç saat aralıksız uyumuştum.
Normal olmadığının farkındaydım. Uyumayı ne kadar sevsem de bu kadar uzun süre uyuyamazdım.

Bir kez daha esnedikten sonra yatakta doğrulup oturdum. İşin ilginç tarafı yine de oldukça yorgun olmamdı. Tam olarak dinlenmiş hissedemiyordum.
Hâlâ revirdeydim ama bu sefer yanımda kimse yoktu. Muhtemelen çok uzun sürmezdi bu durum.

Tam tahmin ettiğim gibi kapı ağır bir şekilde açılmış içeri elindeki sandviçi yiyen Brian girmişti. Benimle göz göze gelince önce şaşırmış sonra da gülümsemişti. " Açsın değil mi ? "

" Bir aydır hiç yememişim gibi."
Dediğim şeye güldükten sonra " Annemle konuşup geliyorum. Sana bir şeyler hazırlatacaktır," dedi ve hızlı adımlara uzaklaştı.

Sarah 'ın gönderttiklerin hepsi sebze ağırlıklı yemek ve çorbalardı. Pek hoşuma gitmese de lezzetten çok sağlığımı düşünmem gerektiğini biliyordum.

Kısa bir süre sonra Brian geri dönmüş yan tarafımdaki sandalyeye oturmuştu." Ben uyurken bir şey oldu mu ? "diye sordum.

" Hayır hiçbir şey olmadı Prenses. Her zamanki gibi bir gündü. "

" Sıkılmıyor musun sürekli aynı günü yaşamaktan ? Ya da her gün buraya -" Sözümü hızlı bir şekilde kesip araya girmişti.

" Konuyu nereye çekmeye çalıştığın farkındayım. Ama ben sıkılmıyorum.Senin koruman olmaktan hayatının bir parçası olmaktan gayet memnunum. Bir daha bu konuyu açarsan çok daha sert bir tepkiyle karşılaşırsın şimdiden uyarayım.

Hem sayende bir aydır sarayın enfes yemeklerini yiyebiliyorum. Sen olsan sokaklarda nöbet mi tutmak isterdin yoksa bir Prenses 'in korumalığını yapıp sarayda mı olmak isterdin? Tabiki de sarayı seçerdin. Konu kapanmıştır."

Çattığı kaşlarına ve sert sesine rağmen gülmüştüm. Tabiki de sarayla ya da yemeklerle bir alakasının olmadığını biliyordum. Kendimi kötü hissetmem için öyle söylüyordu. " Demek sırf yemekler ve saray içindi her şey. "

" Sen ne sanmıştın ? Tabiki de onlar için bir de aldığım ekstra fazla maaş var. Onlar olmasa zaten sana hayatta katlanmazdım. "

" Bu, bu beni derinden yaraladı. Beni yalnız bırak da ağlayayım biraz. " Neşeli bir şekilde gülüp " Gerçekler acıdır Prenses üzgünüm," dedi.

" Git buradan Brian, beni acımla yalnız bırak."

Ayağa kalkıp üzgün bir ifadeyle başını salladıktan sonra kapıyı açıp gitmişti. Kapanan kapıya hayretle bakkaldım. Birkaç saniye sonra elindeki tepsiyle içeri girdiğinde yüz ifadem dağıldı.

" Nasıl bildin dışarda yemeğin olduğunu ? Yoksa kokusunu falan mı aldın Brian ? "

Söylediğim şey onu yine güldürmüştü. Yüzündeki geniş gülümsemeyle tepsiyi kucağıma bıraktıktan sonra yerine oturmuştu.

"Keşke öyle olsaydı ama değil. Sadece birkaç saniye durup geri gelecektim. Yalnız bırak dedin ya ondan. Off, espiriyi anlatınca komikliği kaçıyor.
Her neyse işte görevli kadın tepsiyle gelince onu da aldım. Biliyorum hiç havalı değil . Neden kokusunu aldığımı söylemedim ki ?! "

Konuşurken yüz ifadesinin şekilden şekile girdiğini görünce kahkaha atmıştım. " O ses ne çeşit bir canlıdan çıktı anlamadım. Sen türünü biliyor musun Prenses ? "