BÖLÜM 54

9.9K 850 311
                                    

*KEYİFLİ OKUMALARR 🖤*




Uyandığımda yalnızdım ve güneş çoktan doğmuştu. Hatta başucumda duran saate baktığımda akşam olmasına çok az kaldığını farkettim. Yine de hala günlerce koşmuş kadar yorgundum ve tüm kaslarım ağrıyordu.

" Biraz daha uyanmasaydın öldüğünü düşünecektim."

Balkondan içeri giren Brian 'ı görünce şaşırmıştım.
"Biraz fazla uyumuşum sanırım . "

Ben esneyip kollarımı esnetirken Brian gülümseyerek beni izliyordu. " Biraz mı gece olacaktı az kalsın ! "

" Özür dilerim . "

Uzattığı elini tutup ayağa kalktım. " Saçmalama Carmen şaka yapıyordum. Uyuman gayet normal dün geceden sonra dinlenmeye ihtiyacın vardı. "

Koluna tutunarak banyoya girmiştim ." Ne zaman gidiyoruz ? " diye sordum. " Uyanmanı bekledik. Kral seninle görüşmek istedi. "

" Kıyafetlerimi değiştirmem lazım," deyince " Amelia hazırlayıp banyoya bıraktı," diye karşılık verdi.

Banyonun kapısını kapatıp önce elimi yüzümü yıkayıp aynaya baktım. O kadar solgun görünüyordum ki ben bile şaşırmıştım.Banyoda işlerimi olabildiğince hızlı bir şekilde halledip kapıyı açtım.
" Gidebiliriz. "

Brian yanıma gelirken ben sekerek kapıya doğru yürümüştüm." Gerçekten sekerek oraya inebileceğin mi sanıyorsun ? "

Omuz silkip " Belki," dedim.

Yanıma gelip kucağına aldıktan sonra kapıyı açmıştı.
" Hiç sanmıyorum Prenses."

Merdivenlerden aşağı inerken Brian sarayın daha önce hiç gitmediğim kanadına doğru yönelmişti.Kısa süre sonra bir kapının önünde durmuştuk. Askerler kapıyı açınca içeri girdik.

İçeride aile üyeleri oturmuş konuşuyorlardı. Bizim geldiğimizi farkedince hepsi sessizleşmişti .Brian beni salonun tam ortasında yere indirmişti.

Aynı anda eğilip Kral' ı selamladık. Hala çok hasta gözüküyordu ama en azından yüzüne biraz renk gelmişti. Kral ise dizinde oturan Ava 'yı koltuğa bırakıp ayağa kalkmıştı." Demek Carmen sensin ."

" Evet majesteleri benim. "

Gülümsedikten sonra " Seninle tanışmak çok güzel. Benim için yaptıklarını belki de kimse yapmazdı. Beni o karanlığın ve bilinmezliğin içinden kurtardın ve çektiğim acıya son verdin. Ne kadar teşekkür etsem az," dedi.

" Yanınıza geldiğim zaman çektiğiniz acıyı da hissetmiştim ve ondan kurtulmuş olmanız beni oldukça mutlu etti. "

Bir kez daha gülümsedikten sonra arkasına dönüp hizmetçilere seslenmişti.

İki hizmetçi ellerindeki iki ayrı kutuyla yanımıza geldi.Biri çok daha büyükken diğeri küçüktü.Kral Augustus önce küçük olanı uzattı. " Minettarlığımın küçük bir göstergesi lütfen kabul et. "

Brian Kral 'ın elinden kutuyu alıp bana getirmişti. Açtığımda karşımda oldukça zarif bir kolye ve küpelerle karşılaşmıştım. Üzerindeki taşların oldukça değerli olduğu belliydi.

Bakışlarımı tekrar Kral 'a çevirip " Teşekkür ederim ama hiç gerek yoktu majesteleri. Bunlar çok güzel,"dedim.

Bu sefer Owen ayağa kalkmış büyük kutuyu alarak bana yaklaşmıştı. " Bu da benim sana hediyem Carmen . "

Kutuyu açıp görebilmem için önüme getirmişti.
" Owen ?! Bu , bu çok mükemmel. Teşekkür ederim! "

Elimi kutunun içindeki yaya uzatıp aldım. Simsiyah ve özel bir metalden yapıldığı belliydi. Hem oldukça ölümcül hem de zarifti. Yayın üzerine bir C harfi oyulmuştu ve çok hoş gözüküyordu. Oklar da yay gibi simsiyahtı ve uçları kusursuz bir şekilde biçimlendirilmişti.

KARMAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin