// Unicode //
~~~~~~~~~~
" ပြန်တော့မှာလား "
အနားကိုရောက်လာသောသူကို မိုးသောက် တစ်ချက်သာကြည့်လိုက်ပြီး ကိုယ့်လမ်းကိုယ်ဆက်လျှောက်လာသည်။
" မင်းမသိဘူးလား၊ ပြန်ဖို့ ferry စီစဉ်ပေးထားတယ်လေ "
" ဘယ်မှာလဲ "
" ဒီမှာလေ "
သူ့ကိုယ်သူလက်ညှိုးထိုးပြသောကြောင့် မိုးသောက် အလိုလိုမျက်မှောင်ကြုတ်မိသွားသည်။ ဒီလူနှင့်မတည့်တာ ဒါတွေလဲပါသည်။ စကားကိုအတည်အတံ့မပြောဘဲ အမြဲပြောင်ချော်ချော်နှင့်သူ့ကို မိုးသောက်လုံးဝကြည့်မရ။
" ငါလိုက်ပို့မယ် "
" မလိုဘူး "
" ဒီအချိန် bus ကလူကြပ်တယ်လေ၊ အနံ့အသက်တွေနဲ့ စိတ်ညစ်စရာကြီးကို "
" ဒီလိုပဲပြန်နေကျ "
" ငါ့ကိုကြောက်လို့လား "
" ဘယ်လို "
မိုးသောက် နားမလည်သလိုပြန်မေးတော့ သူကရှူတည်တည်ပြန်ကြည့်ကာဆိုသည်။
" ငါ့ကိုကြောက်လို့ အခုလိုငြင်းနေတာမလား "
" ဘာလို့ကြောက်ရမှာလဲ ခင်ဗျားကို "
" မကြောက်ရင် ငါ့ကားထဲဝင်လိုက်လေ "
ပြောပြီး ကားတံခါးဖွင့်ပေး၏။ မိုးသောက်မှာပြောစရာစကားမရှိတော့လောက်အောင် ဆွံ့အနေမိသည်။ သူဘာလို့ ဒီလူနဲ့ပက်သတ်မိပါလိမ့်..။
" မင်းကို အလုပ်အကြောင်းပြောချင်လို့ပါ "
နောက်ဆုံးတော့ မိုးသောက်ပဲလက်လျှော့ကာ သူ့ကားထဲရောက်သွားသည်။
" ဘာအလုပ်ကိစ္စလဲ "
" ငါ့ရည်စားလေ၊ လုပ်မလား "
" ဘာ "
မိုးသောက် အသံမှာအနည်းငယ်ကျယ်သွား၏။ သူက လက်တကာကာလုပ်ရင်း ပြန်ဖြေရှင်းလေသည်။
" နေဦး.. ငါပြောလို့မပြီးသေးဘူး၊ ရည်းစားဆိုတာက ဟိုလိုမျိုးကွာ.. ဟို.. အချိန်ပိုင်းရည်းစား.. "
" ခင်ဗျား !! "
ဆောင့်တက်လာသာဒေါသနှင့်အတူ လက်သီးကလဲလျင်မြန်စွာ ရွေ့လျားလေသည်။ သူကလဲသွက်လက်စွာပဲ မိုးသောက်ရဲ့လက်ကို ဖမ်းချုပ်လိုက်၏။
YOU ARE READING
𝙸𝚝'𝚜 𝙾𝚔, 𝚃𝚑𝚊𝚝'𝚜 𝙻𝚘𝚟𝚎〖 Completed 〗
Romanceပထမဆုံးအရေးသားမို့ လိုအပ်ချက်တွေများပြီး ဇာတ်အိမ်ပေါ့ပါတယ်။
