Reynalyn's P.O.V.
Hindi ko na yata mabilang ang sunod-sunod na paglunok ko ng laway habang papalapit sa kinatatayuan ko ang babaeng dumating. Tumigil pa ito sa mismong harapan ko na may isang dangkal nalang siguro ang pagitan namin. Sinubukan kong salubungin ang tela matatalim na tingin nito.
"Who are you?"- malamig ang boses na tanong nito na tela ba nanggaling pa iyon sa kailaliman ng lupa.
Napalunok ulit ako ng laway kaya hindi agad ako nakasagot. Pakiramdam ko parang nanginginig na rin ang mga tuhod ko dahil sadyang nakakatakot ang awra nito.
"A-ako p-po..ahm..a-ako p-po y-yong k-katulong nila dito." nanginginig ang boses na sagot ko. Ni hindi ko man lang naisip kong naintindihan nito ang sinabi ko.
"Nani?(what)"
"Kanojo wa watashitachi no meidodesu." ( she's our maid.)- si Akihiko ang sumagot kasabay nang paglapit sa gawi namin ng babae kaya nabaling ang tingin nito doon.
"So, She's the one you told to your Ojiichan?" - tanong nito.
Buti nalang nag-english na kahit papano naiintindihan ko usapan ng mga ito.
"Yeah.. Because you already see her you can also leave now." - Akihiko
Napakaseryoso ng mukha nito habang nilalabanan ang mga tingin ng babaeng kaharap samantalang ako ay parang maiihi na sa takot dito.
Biglang umalis sa harap namin ang babae. Nagpalakad-lakad ito sa kabuuhan ng sala tyaka lumingon ulit sa gawi namin.
"Alright.. I won't stay here. I just want to check that your telling the truth. "
"Then, you can leave now." -Aki
"But one thing, if I found out that your lying... I will come back and kill that bitch."
Nanlilisik ang mga matang tumingin pa ito sa akin kaya hindi ko na nakayanang suportahan ang mga tuhod ko na kanina pa nanginginig sa takot kaya muntik na ako matumba buti nalang maagap akong hinawakan ni Akihiko sa balikat sabay kabig palapit pa dito kaya parang nakayakap na ito sa akin.
Parang magic na biglang nawala ang takot ko pero napalitan naman ito ng malakas na pagtibok ng puso ko. Hindi ko alam kung bakit ganon nalang ang naging reaksyon ng katawan ko pero isa lang ang sigurado ako. Parang gusto ko ang pakiramdam na katabi ito ngayon.
Pakiramdam ko nagkaroon ako ng shield sa gitna ng panganib. Imagine hindi lang si Kenshin ang may balak na patayin ako?
Bakit ba ang dami yatang nagtatangka sa buhay ko mula ng tumuntong ako sa Maynila. Umuwi nalang kaya ako at kalimutan ang scholarship ko.
"Do what ever you want. But don't touch this woman or else.. I will be the one who will kill you." - napalingon ako sa katabi kong si Aki. Napakaseryoso ng boses nito na parang may pagbabanta. Ngunit ngumiti lang ang babae.
"You know the rules of your Clan Aki. No one can survive if you break the rule." - nagbabanta ring sagot ng babae.
"Just leave Akako. We don't need you here. As you can see we already have a maid."- sumabat na si Kenshin na kanina ay tahimik lang na nakikinig.
"Alright.. I'll leave." tumingin ulit ito sa akin kaya napalunok ulit ako ng laway. "See you again babay girl." nguniti pa ito na nagpakilabot sa buo kong pagkatao.
Pagkatapos non ay umalis na ito. Parang bigla ding nawala ang parang batong nakadagan sa dibdib ko kanina.
"S-sino yon?" -mahinang tanong ko na tela di parin makamove on sa nangyari.
"Don't mind her." - Aki
"Anong don't mind her ka jan eh may balak yata yon na patayin ako." - inis kong sagot dahil parang wala itong pakialam kung mamatay ako.
"No one can touch you as long as I am here." - natigilan ako sa sagot nito. Para kasing ang sweet non sa pandinig kaya biglang tumigil ang dila ko.
"P-paano mo masisigurong safe ako?" - ako
"Because I will protect you?" - bigla na namang bumilis ang tibok ng puso ko. Ngayon ko rin namalayang nakahawak parin pala ito sa balikat ko pero hindi ko man lang kayang lumayo dito. Para bang may taling hindi makita ng mga mata na nagbibigkis sa aming dalawa ng oras na iyon habang nakatitig sa isa't isa.
" Ehm.. Magiging mag-jowa na ba ang aso at pusa dati." -bigla kaming napahiwalay sa isa't isa nang marinig si Daisuke.
"M-mauuna na ko sa inyo." -sagot ko sabay talikod sa mga ito. Tuloy-tuloy akong pumasok sa loob ng kwarto ko at isinubsob ang mukha sa kama.
Nababaliw na yata ako.
Akihiko's P.O.V.
"Stop it Daisuke dahil hindi mangyayari ang iniisip mo. You know that I will never fall inlove with someone, again." -walang ganang sagot ko ng makaalis si Reynalyn
"Alright.. Sinabi mo eh. " -Daisuke
"Mabuti naman. "ako
"Pero isa lang masasabi ko. Magkaibang tao si Yumi at Reynalyn." -Daisuke
Hindi ako agad nakasagot sa sinabi nito lalo na nang marinig ulit ang pangalang gusto kong mabura sa isip.
" I know..that's why I won't fall inlove again." -sagot ko
"Itigil niyo na yan." Sabi ni Kenshin sabay alis.
"Good job Aki. Thank you dahil ipinagtangol mo kanina si Reynalyn." -sabi naman ni Hidio sabay tapik sa balikat ko at umalis na rin.
Dahil isa-isa nang nag-alisan ang mga ito kaya naisipan ko ring pumasok sa loob ng kwarto ko. Parang bigla akong tinamad na gumala ngayong araw.
Nahiga ako sa kama habang nakatingin sa kisame ng aking kwarto. Bigla kong naalala si Yumi. Ang babaeng minahal ko nang buong puso.
Ang babaeng sumira sa paniniwala ko sa sinasabi nilang happily ever after.
There is no such thing dahil lahat ng tao nagbabago at lahat ng relasyon natatapos.
BINABASA MO ANG
Farthest Star in the Universe
RomantizmReynalyn Amparo Carmona was came from a poor family in the farthest Island of iloilo. Dahil matalino, nakakuha siya nang isang scolarship galing sa pinakasikat na paaralan sa Maynila. Dinala siya ng kanyang tiya sa Maynila dahil nangako ito sa ka...
