The Billionaire Sweet Chances (18+)

Chapter 29

Dylan POV

Ngumiti ako sa kanila saka naman sila tumalikod sa akin at pumasok na sila sa loob ng airport saka ko tinawagan si Zara, i keep calling here but she's not answering balak ko naman siyang isama kaso umalis siya and make it worst she just said na tutor siya ni aurora, it's perfect already dala ko na ang mga gagamitin niya but i can't contact her i only have 30 minutes para madala ko siya. Kung wala lang talaga ang Teacher ni Aurora talagang hindi ako aalis sa restaurant na hindi siya kasama, babalikan ko naman sana siya kaso sa sobrang traffic naubos ang oras ko doon.

"sir kanina po tong nag riring" napatingin ako sa driver ko ng ibigay niya sa akin ang cellphone ni Zara, napasuklay ako sa buhok ko napalingon ako sa loob ng airport kung saan nandun lahat ng mga studyante at mga parents, agad kong tinawagan si Christopher dahil siya nalang pag asa ko.

"'Christopher you have 25 minutes to bring Zara here"

"po?" gulat niyang tanong.

"diba po kasama niyo siya papuntang japan?" napapikit ako napasabunot sa buhok ko.

"JUST FIND HER" sigaw ko out of my frustration pabalik balik ako ng lakad naghihintay like 20 minutes later lumapit sa akin ang teacher ni aurora.

" Mr. Fugo boarding na po tayo" napatingin ako sa kanya.

"can we just wait for more minutes please" napakagat labi siya.

"im so sorry sir pero kanina pa po tayo hinihintay hindi lang po kasi tayo ang on boarding" napapikit ako dahil sa sinabi niya, kung sana hindi busy ang airlines ni papa kaso busy ito kaya napahinga ako ng malalim ng tumawag si Christopher.

"Sir hindi ko po siya mah-------

"F*CK IT" ibinababa ko ang tawag at tinignan ang Teacher ni Aurora.

"im sorry it's just i got some problems on work pwede bang sumunod nalang ako sa inyo?" umiling siya sa akin.

"Mr. Fugo you're daughter need you there" napapikit nalang ako at pumasok sa loob dahil sa inis.

Zara POV

Kanina pa ako nanunuod wala naman akong maintinidihan, dalawang araw na akong nakipagsiksikan ulit sa jeep sa LRT sa bus para lang makapasok at hindi mahuli sa klase, at dalawang araw nang nasa Japan si Dylan kasama si Shasha satingin ko panginoon na nagsasabing hindi talaga kami bagay ni Dylan, after a week baka nagkabalikan na sila.

"ZARA" nagulat ako ng biglang sumigaw si top, tinignan ko siya ng masama.

"magbihis ka ayokong mawalan ng trabaho" hindi ko siya pinansin at kumain nalang ng popcorn saka siya tumabi sa kain.

"please naman oh kahapon pa ako nagmamakaawa sayo sabi mo wag muna dahil may klase kayo eh ngayung binigyan kayo ng break for 5 days please sumunod ka na sa Japan hinihintay ka ni Sir" umiling iling ako sa kanya ng itinulak niya ako.

"BRUHA KA TULUNGAN MO AKO TRABAHO KO ANG MALALAGAY SA BINGIT" kaya napatakip ako ng tenga ko.

"please Zara sabi ni sir pag hindi kita mapasunod sa Japan tatanggalin niya ako" ngumiti ako sa kanya

"naniwala ka naman doon? sa ganung rason tatanggalin ka? hayaan mo na nakapag decide na ako hindi ako pupunta doon"

"bakit?" takang tanong niya.

"time nilang mag ex yun baka magkabalikan sila dalawa hayaan muna" napatulala siya sa sinabi ko.

"so hahayaan mong mangyari yun?" ngumiti ako kay top at tinignan siya.

"oo gusto kong maging happy family sila dahil may anak na sila" bigla niya akong kinurot kaya napa aray ako.

"so magpaparaya ka?" tumango ako sa kanya.

"ganun ang totoong pagmamahal top, kahit mahal mo pero nakita mo namang may chance pa silang maging maayos at maging happy family dahil alam kong hindi lang sila nagkakaintindihan" saka ako kumain ulit.

"gaga ka ba nakikita mo na ngang nag effort si sir na papuntahin ka dun sayang ang ticket mo, ang pagkakaalam ko kasama ka sa vacation na yun so bakit bigla ka nalang hindi nasama?" napatingin ako sa kanya.

"kasi na out of place ako top, dito nga na pinas na pinas nahihiya akong maging third party, sa kanila doon pa kayang alam ng lahat na si shasha ang mommy ni aurora at siya ang ama, pag pupunta ako doon, huhusgahan ako ng mga parents ng mga bata na kabit ako ganun, top ayoko ng gulo"  

"pero wala ka namang pakialam sa ibang tao diba? buhay mo yan eh hindi mo kailangan sabihin sayo ang part mo wala silang alam" umiling iling pa rin ako sa kanya.

"kung tatanggalin ka ni Dylan sa trabaho mo" agad akong tumayo at kinuha ang black card ko at ibinigay sa kanya at nagtataka siyang tinaggap ito.

"anong gagawin ko dito?" umupo ulit ako.

"sayo na pag tinaggal ka niya satingin ko sapat na yan para panghanap buhay mo" napatulala nanaman siya sa sinabi ko at inilagay ito sa cofee table.

"gaga" inis na sabi niya.

"wag mo kasi akong pilitin pumunta doon kung alam mo namang magiging kawawa lang ako doon, napabayaan nga niya akong dito lang sa pinas doon pa kaya?" hindi naman siya sumagot saka ko nakitang nag ring nanaman ang cellphone niya at ipinakita sa akin na tumatawag si Dylan.

"sagutin mo sabihin mo may exam ako" napahinga siya ng malalim na parang kinakabahan.

"hello sir?" sagot niya with a loud speaker on at inilagay ito sa coffee table.

"how was it? is she coming?" tanong niya kay top.

"sir may exam si Zara she can't come pinilit ko na po pero may exam daw po siya" narinig ko ang pag buntong hininga nito.

"can i talk to her alam kong katabi mo siya" napalunok ako sa sinabi niya pero umiling  iling ako kay top.

"sir tulog po siya" kagat labing sabi ni top.

"wag mo akong lokohin christopher i call her intructors already wala silang pasok for 5 days" agad akong tumayo at tumakbo papunta sa kwarto ko at naglock saka ko napaupo sa kama ko at napaisip, iniwan nga niya ako diba para hindi ako makasama tapos ngayun gusto niyang susunod ako doon, napahiga ako sa kama ko at napa-isip kung sana hindi ako nangulit kay top na ipasok ako sa companya ni Dylan siguro hindi na kami magkikita, last na siguro yung aksidente sa kalsada ng ninakawan ako, kung sana hindi ako nag makaawa sa kanyang tanggapin ako siguro wala kami ngayun dito, kung sana naghanap nalang ako ng ibang trabaho hindi ko sana makikita si Dylan at hindi sana siya tumatakbo sa isipan ko ngayun.

To be continued...
TheMirrorPrincess