The Billionaire Sweet Chances (18+)

Chapter 40

 Habang pinapakain ko si Aurora ay nakatitig lang siya sa akin kaya nagtataka ako bakit ganun siya makatingin sa akin.

"sabi ni mommy shasha it's your fault why daddy is now on coma" napatigil ako sa ginagawa ko at nawala ang ngiti ko at napatingin kay aurora.

"but i didn't believe my mom cause i know it's not your fault, lola told me it's not your fault it's accident" napakagat labi ako sabay lunok kasi para sa akin ako ang dahilan bakit naging ganito si dylan.

"eat a lot" sabi ko nalang at nagpatuloy sa pag gawa ng cookies niya ng bigla akong makarinig ng ingay sa kwarto kung nasaan si dylan, agad akong napatakbo sa kwarto niya saka ako nagulat ng makita kong nangingisay siya gulat na gulat ako at hindi makagalaw pero dahil walang doctor ay nagsimula na akong umiyak at agad tinawagan ang kapatid niya.

"Si dylan" umiiyak kung sabi habang nakatingin kay dylan.

"Calm down Zara, it's just normal for him to react like that in his situation now, so do this may makikita kang syringe sa gilid" napatingin ako sa sinabi niya.

"oo anong gagawin ko dito? at saan dito? sobrang dami nito" panginginig kong tanong sa kanya.

"calm down just get one of it, it's same medicine lang yan, and inject him that in his IV Fluids now" 

"okay" sabay baba ko ang cellphone ko at sa kama ni dylan at agad akong sumunod at kinuha ang sinabi niya at nanginginig na ginawa yun hanggang sa ma inject ko yun at mga dalawang minuto lang ay bumalik sa normal ang lahat, napatingin ako kay dylan at napaupo sa tabi niya at hinaplos ang pesnge niya, kinuha ko ulit ang cellphone ko.

"he stop" bulong ko at narinig ko rin siyang huminga ng malalim.

"i am sorry we forgot to tell you about his medicine, every four hours you need to inject him that and every 4 hours you need to changes his drainage bag" napatingin naman ako sa gilid ng kama ni dyalan.

"and Zara you see he has some tube on his nose that the tube where you can feed him" napapikit ako dahil bakit di ko kaya gawin natatakot ako baka anong kamalian ang magawa ko.

"i know your not ready for this hindi ka naman namin piniilit na alagaan si dy---"

"it's not like that,  i can spend my life taking care of him, ang gusto ko lang na sana may magturo sa akin ayokong gawin ang to kung walang tutulong sa akin" pagpuputol ko sa sinabi ni phinnaeus.

"okay maybe later his some caregiver will be there to teach you, for now may aasikasuhin lang kami zara hope you could takecare of him, nag aasikaso pa kasi kami sa kaso niya zara" napahinga naman ako ng malalim.

"can i know who did this to him?" tanong ko sa kanya.

"his competitors daughter pero namatay ang babae ng sagasaan niya si dylan nahulog kasi ang transformer ng kuryente sa kotse niya at saktong saktong sa ulo niya ito bumagsak at ganun na rin ang posteng na bangga niya, sa ngayun under investigation pa rin si mike dahil na rin sa kotse niya ang gamit nung babae, he told on the court that he just met that woman at the club and that woman push him out of his car when she saw dylan" napatingin ako kay dylan.

"actually Zara hindi pa namin alam kung kailan magigising si dylan, you already know that his on life support kami nalang ang hindi sumusuko sa kanya dahil alam naming lumalaban din siya para sa amin at sayo, sana kung dumating man ang panahon na magising si dylan sana maintindihan mo, he has brain injury he might lose everything he might not remember us but i hope you will not give up when it comes" tumango tango ako sa kanya.

"i will not phinnaeus" sabi ko nalang saka na siya nagpaalam kaya napatitig ako kay dylan.

"please be strong" umiiyak kong sabi sa kanya at inayos siya, ginagawa ko yun habang umiiyak kaso first time kong makita siyang ganito, akala ko kanina hindi ko kaya pero nakaya ko.

Kaya hindi muna ako umalis sa tabi niya at binantayan muna siya ng pumasok sa kwarto si aurora at umupo sa tabi ko at tinignan ang daddy niya.

"diba kukunin ka ng mommy mo ngayun?" napatingin siya sa akin at sa daddy niya.

"i always dreamed to have a family" malungkot niyang sabi kaya bigla akong nasaktan para kay aurora.

"my mom i saw how hard she work for me, it's like my dream been came true when i saw her changed just for me, everynight she's crying praying to god that hope dad will be okay and wake up now" napakagat labi ako saka siya tumayo sa harap ko at tinignan ako.

"can you help me mommy zara?" napatitig ako sa kanya.

"can you help me to fulfill my wish? i want to have a happy family with mom and dad" napatitig ako sa kanya.

"i don't want to see my mom crying everynight, everytime she came to visit dad she always cry" napalunok ako at tumulo ang luha ko.

"i know my mom did wrong me before but she ask for my forgiveness and to lolo at lola, and they forgive her, she promised to takecare of us, actually she's helping tito cohan in daddy's work they are in a mess right now but mom never give up for that, even before i saw how she love my dad" ngumiti ako kay aurora at hinaplos haplos ang pesnge niya.

"i like you mommy zara but thingking that if daddy would choose you i will be left alone and you will be having your own baby too with dad and i'll be the child of someone" umiling iling ako sa kanya,

"listen baby, if that's what you think hindi ko yan gagawin, alam mong kahit hindi kita anak alam mong mahal na mahal kita" biglang tumulo ang luha niya at umiling iling.

"i know but i still choose my mom over you, i know dads situation i overheard it before that if dad will wake up he will not remember everything so think that this will be chances to have him and my mom, can you give me that wish? can you give daddy to my mommy?" napalunok ako dahil hindi ko alam anong isasagot ko saka nalang niya kinuha ang cellphone niya at ibinigay sa akin, saka ko nakita si shasha na umiiyak na nakaluhod sa harap ng altar niya, bigla akong naawa saka ko napatingin kay aurora na malungkot na nakatingin sa daddy niya saka ako nakapag desisyun.

"don't worry when your daddy will wake up" napahinga ako ng malalim at nagkatitigan kami.

"aalis na ako, aurora all i want for you to be happy and ofcourse for you dad too" ngumiti naman siya saka ako niyakap napapikit nalang ako at niyakap siya.

"thank you so much mommy Zara" napangiti nalang ako habang yakap yakap siya..

to be continued..

TheMirrorPrincess
02282021