The Billionaire Sweet Chances (18+)

Chapter 74

Dylan POV

Nang makatulog siya ay napatingin ako kay mama na kanina pa naghihintay sa akin, marahan kong inayos ang kumot ni Zara at dahan dahan na tumayo saka kami sabay ni mama na lumabas.

"ayos lang ba siya?" tumango ako kay mama, bigla bigla nalang kasi siyang nanghina sa kakaiyak niya kaya wala akong choice kundi ang bumalik kami sa loob.

"come on" tumango lang ako saka kami bumalik ni mama sa sala kung nasaan sila dhruv at mandy, ng makaupo ako sa tabi ni papa ay napatingin sa akin si Mandy pero agad din namang umiwas.

"im sorry sa mga nasabi ni Zara, it's just ganun lang talaga siya she's very emotional when it comes to my past dahil na rin sa nangyari sa mommy at daddy niya" sabi ko sa kanila.

"she has a point dylan" biglang sabi ni mandy kaya napatingin ako sa kanya.

"i mean totoo naman yung sinabi niyang naging mabuti ka sa akin, saka totoo rin namang choices ko yun" natahimik kami sandali.

"ang hindi ko lang kasi matanggap bakit kaya mong barilin ang kapatid mo, why did you hurt dhruv" napayuko ako at hindi makasagot.

"im sorry for everything" sabi ko sa kanila pero tumingin ako kay dhruv.

"if you wanted me to kneel mapatawad niyo lang ako i would do it" aagd akong lumuhod sa harap nilang dalawa at pilit naman akong pigilan ni dhruv but i still kneel infront of them.

"patawarin niyo ako, nasasaktan kasi ako pag na aapektuhan si Zara hindi ko kayanag makita siyang nasasaktan, kaya patawarin niyo ako ito lang naman ang gusto ko ang mapatawad niyo ako" umiiyak kong sabi sa kanila ng pinatayo ako ni dhruv.

"gago ka talaga pinatawad na kita matagal na" at ngumiti siya sa akin pero napatingin ako mandy.

"Im sorry too, im sorry kung nasabi ko yun kanina your forgiven already" at ngumiti siya kaya ngumiti ako sa kanya at inabot ang kamay ko sa kanya.

"friends" napatingin naman siya sa kamay ko at inabot ito saka ako tinignan.

"but can i ask dylan?" biglang tanong niya kaya tumango ako.

"may nangyari ba sa atin noon?" marahan akong umiling sa kanya.

"pero bakit lagi mong sinasabi sa akin noon na meron" i smile at her.

"ang importante mandy nasagot ko na ang tanong mo" ngumiti naman siya at tumango.

"how about the videos you told dhruv?" umiling ako sa kanya.

"walang videos"napatango siya.

"okay" ngumiti ako sa kanya at napahinga ako ng malalim.

"is she will be okay?" tanong ni mandy sa akin at tumango ako sa kanya.

"dylan can i talk to her not now but can you give me her number?" tumango  ako sa kanya and i give her Zara's number.

"babalikan ko na si Zara baka magising siyang wala ako sa tabi niya" paalam ko sa kanila at tumango naman sila kaya tumingin ako  kay Dhruv and i smile at him at mahinang tinapik ang balikat niya.

"salamat" nakangiti kong sabi at iniwan na sila saka ako tumakbo pataas ng makasalubong ko si Laris napatingin siya sa akin kaya ngumiti ako sa kanya.

"why are you here?" medyo walang gana niyang tanong.

"i forgive you saka hindi naman ikaw nag sinisisi ko sa nangyari sa akin i know you repent already but theres one thing i wanted to be sure of" i look at him at talagang nasa gitna pa kami ng hagdan at may anghel sa gitna namin.

"do you really love her? hindi mo ba siya pinaglalaruan? are you even serious about marrying her? hindi ka lang ba dahil naawa ka sa kanya dahil namatay ang mga magulang niya dahil sayo?" napalunok ako sa sinabi niya habang nagkakatitigan kaming dalawa.

"i am serious Laris hindi ako baliw para pag laruan siya" tumango naman siya.

"okay basta siguraduhin mo lang na hindi yan iiyak dahil kami ang makakalaban mo kuya" nagulat ako sa huling sinabi niya.

"did you just call me kuya?" natawa siya sa akin.

"puntahan mo na baka magising" napangiti naman ako saka siya bumababa nang patuloy  kaya napangiti ako lalo at masayang naglakad papasok sa kwarto ko kung nasaan si Zara, pag pasok ko nakita ko siyang mahimbing na natutulog kaya napaupo ako ng dahan dahan at hinaplos ang pesnge niya, kaya marahan akong humiga sa tabi niya at tinignan lang siya at hindi ko lubos maisip na magiging ganito ako dahil lang sa isang babae, pero alam ko sa sarili kong hindi lang siya bastang babae, ngayun lang ako naniwala na totoo pala yung sinasabi nilang pag nahanap mo na ang babaeng para sayo talagang makakalimutan mo na ang lahat wag lang siya kaso napatigil ako at napaisip, napaupo ako ng dahan dahan  at tinignan si Zara, kumuha ako ng ballpen at papel at nag iwan ng sulat saka ako yumuko at hinalikan siya sa noo.

"i will be back" and i smile saka ako umalis at pinuntahan si Phinnaeus sa Clinic niya at nang makarating ako ay marami siyang pasyente pero karamihan ay mga babaeng nagpapanggap lang naman.

"bro" nakangiti niyang bati sa akin kaya ngumiti ako sa kanya.

"remember the day we go to doctor?" tumango siya.

"yung araw na nagpa check up ka kung bakit ayaw tumayo at gumana ni manong nung pinilit ka ni shasha?" tumango ako sa kanya kaya umupo ako sa harap niya at naguguluhan siya sa akin.

"so anong connect nun kung bakit ka nandito?" i look at him seriously.

"you know i already forgot about that issues i have kasi why the hell i did it with Zara?" gulat na gulat kong tanong sa kanya at napangiti siya.

"that's it you found your mate" sabi niya at hindi ko siya maintindihan.

"my mate?" tumango siya sa akin.

"sabi nila when you met your mate wala kang gana sa ibang babae kundi sa kanya lang" mas lalo akong naguluhan.

"pero noon wala namang nangyari sa amin" tumango siya.

"wala nga but you do foreplay right?" napatango ako sa kanya

"that's it, so na sagot na ang gusto mong malaman wala kang problima sa manong mo" natawa ako sa sinabi niya at napahinga ako ng malalim.

"so napapayag mo siya?" napatingin ako sa kanya at ngumiti at natawa nalang siya saka ako napahinga ng malalim, tama nga si doc wala nga talagang problima sa akin kasi akala ko talaga noon may problima eh, kasi noon pa man nahihirapan na ako sa manong ko dahil noong pinilit ko si shasha ay talagang may ininom ako nun ganahan lang ako sa gusto kong plano noon, kaya totoo yata yung sinabi nila na pagbabae ang panganay mo weak ang lalake, napangiti nalang ako lalo at the same time napahinga ng malalim.

to be continued...

TheMirrorPrincess
3

1021