The Billionaire Sweet Chances (18+)

Chapter 104

Wala akong ibang malapitan kundi simbahan lang kanina pa akong nakaluhod na nakatingin sa altar na umiiyak sobrang sakit na ng mga mata ko kasi wala akong alam ano ba talaga ang problima niya, may nagawa ba ako? hindi ko alam.

"lord what should i do?" tanong kong umiiyak kanina pa ako nakaluhod dahil parang hindi ako welcome sa mansyon the way he shouted at me the way he show that he really don't care at me at all it breaks me, i miss the old him i miss the dylan i know.

"Zara" bigla akong napalingon ng may tumawag sa akin.

"Kuya Cohan" mahinang boses kong sabi ng bigyan niya ako ng panyo kaya tinanggap ko ito at napapunas sa pesnge ko matagal tagal kaming natahimik nang bigla niya akong hinigit at inupo niya ako kaya umupo nalang ako ng maayos saka siya napatingin sa kamay ko at hinawakan ito.

"anong nangyari sa kamay mo? bakit ang dami mong sugat?" ngumiti ako sa kanya.

"i cook for dylan so it's okay nagmamadali kasi ako" sabay iwas ko ng tingin sa kanya at tumingin sa altar.

"Zara i can't do this anymore" napalingon ako sa kanya.

"why?" tanong ko sa kanya at napahinga siya ng malalim.

"Si Dylan" biglang sabi niya kaya bigla akong naging interesado.

"bakit? anong meron kay Dylan?" huminga siya ng malalim.

"i know his treating you bad right now it's because he wants to dispose you in his life" bigla akong nagulat sa sinabi niya, biglang tumulo ang luha ko.

"di---dispose me in his life?" mahina kong tanong kasabay ng luha ko at tumango siya.

"actually dylan just used you, he really doesn't love you" dahil sa sinabi niya ay tuluyan na akong nasaktan at wala ng tigil ang luha ko.

"can i ask you, do you know someone name Zira? kaya ka kasi nilapitan ni Dylan dahil magkamukha daw kayo, and thats why he didn't call you by your name dahil baka magkamali siya so he used his girlfriend endearment hon" para akong lumutang sa lahat ng narinig ko halos wala kong masabi pero tumango ako sa kanya.

"Si Zira she's my cousin" sabi ko at napatango naman siya.

"she's Dylan girlfriend and that's why his treating you bad right now dahil nagkita siguro ulit sila" napatango ako sa sinabi niya.

"kaya pala" napangiti ako at napatingin sa altar.

"kaya pala sabi niya we should pospopne our wedding" nasasaktan kong sabi sobrang sikip ng dibdib ko halos ayaw nang tumigil ang luha ko sa kakaiyak.

"so he didn't love me at the very first place, he just used me, he just want me kasi kamukha ko si Zira alam ko naman more on maganda nga lang si Zira sa akin" huminga ako ng malalim at tinignan si cohan.

"thank you kuya for telling me" tinignan niya lang ako.

"im sorry" umiling iling ako sa kanya.

"it's okay kuya, you don't have to be sorry saka mas mabuti nang alam ko na ngayun alis na ako kuya thank you" hindi siya sumagot kaya umalis na ako agad akong nag drive na umiiyak at hindi alam kong saan ako pupunta, masakit malaman na lahat lahat simula pa lang wala naman palang dylan na nagmamahal sa akin, but i thank him for everything in that days we are together i feel so love, i feel his care that everything feels so real, i thought this is my happy ending having a loving husband having a family with him happily together  but now its shattered, nothing left for me but the love i have for him, i love him so much na kahit hindi niya ako mahal, but i can't seems to be mad at him, gusto kong maging masaya siya kung mahal niya talaga ang pinsan ko why not diba? after all zira is all he love and i think Zira is now on philippines alam kong alam na rin siguro ni Dylan kaya pilit niya akong nilalayo sa kanya, If his happy to on Zira i would set him free, ganun ko kamahal si Dylan hindi ako magagalit kasi all this time im just a substitutes after all una palang im just his fake girlfriend and i think that contract expired today.

Nang makabalik ako sa mansyon ay nakita kong nandyan pa ang sasakyan niya kaya huminga ako ng malalim at napatitig sa singsing sa daliri ko at ngumiti ako at pumikit saka na ako lumabas pumasok na ako sa mansyon at lahat ay napatingin sa akin dahil na rin siguro sa sobrang pula ng mukha ko kakaiyak at mata kong sumisingkit na, ng makarating sa kwarto ay kumatok ako at huminga ng malalim saka ako pumasok saka ko siya nakitang may kausap nanaman sa cellphone niya.

"she just come back from philippines so follow her and tell me where ever she goes" rinig kong sabi kaya napangiti ako at nang humarap siya ay nagulat siya ng makita ako kaya ngumiti ako sa kanya. Sabi nila pag mahal mo ang isang tao at hindi ka niya mahal bitawan mo dahil pareho lang kayong masasaktan at ito ang gagawin ko dahil hindi ko mapipilit ang isang Dylan Fugo na mahalin ako kung may babae naman talagang itinitibok ng puso niya, this time hindi na substitutes ang mahaharap niya totoong babae na ang haharapin niya ngayun, maybe im not really meant to be with him maybe im just his karma, his good karma so when Zira come back he will be a better person for the woman he loves, lumapit ako sa kanya at tinanggal ko ang singsing na ibinigay niya sa akin lahat ng proposal niya yung surprise niya sa akin ay parang nag flashback sa isipan ko lahat ng masasayang araw na magkasama kami, kung sa kanya hindi totoo yun sa akin ay lahat totoo, lahat lahat mahal na mahal ko siya at dahil mahal ko siya ito ang maibibigay ko sa kanya, nang matanggal ko ito ay hinawakan ko ang kamay niya at inilagay ito sa kamay niya kasabay ng luha ko pero ngumiti ako sa kanya kaya nagkatitigan kaming dalawa, hinaplos ko ang pesnge niya habang umiiyak akong may ngiti sa labi.

to be continued...

TheMirrorPrincess
3

1221