The Billionaire Sweet Chances (18+)

Chapter 39

"Mama" napalingon ako kay dylan ng makita kong sobrang saya nito kasabay nun ang pagyakap niya sa aking sobrang higpit pero agad siyang lumayo.

"ma i need to ask you this" tumango ako sa kanya halos hindi mawala ng ngiti niya.

"you see i saw this woman she's selling some bananacue on the park then instead she sell this out she give it them and then even buy some of food for them at the jollibee isn't she adorable?" natuwa ako sa itsura nang anak ko habang nag kwekwento siya.

"and so for that i registered that 15 kid at your charity does it okay?" tumango ako sa kanya.

"and so? what's the reason of this smile of yours?" ngumiti nanaman siya.

"well ma do you believe in love at first sight?" excited niyang tanong sa akin at tumango ako sa kanya.

"i do anak" dahil sa sinagot ko mas lalo siyang napangiti.

"why? nainlove ka na? himala ahh" napatingin ako sa sinabi ni cohan na karga karga ang anak nito.

"maganda ba?" napailing iling ako sa tanong ni cohan ng ipinakita niya ang cellphone niya at pinakita sa amin ang babaeng mahaba ang buhok maputi at maganda at maganda ang ngiti nito.

"infearness magaling kang pumili ang tanong nilapitan mo? alam mo ang pangalan?" umiling siya sa amin kaya natawa si cohan.

"edi wala na" sabay alis nito at nawala ang ngiti niya at tinignan ako.

"mama" sabay yakap sa akin na sobrang lungkot kaya natawa ako nang dumating si kino at hinigit siya.

"hoy akin yan" mas lalo akong natawa nang tinulak niya lang daddy niya.

"come on pa get lost kami muna ni mama" mas lalo akong natawa at napailing iling si kino at nguso sabay tabig kay dylan at hinalikan ako sa labi.

"malaki na yan don't baby him"  bulong niya sa labi ko.,

"Pa i hear you" napahiwalay kami ni kino at tinignan siyang sobrang lungkot na.

"tell me what's your problem?" tanong ni kino sa kanya kaya yumakap siya sa papa niya kaya napangiti ako sa lahat ng anak namin siya yung clingy but i think i understand malaki na siyang nakasama namin ni kino kaya naiintindihan ko siya kaya mas mamahalin ko pa siya ng sobra sobra hanggang sa magsawa siya sa pagmamahal namin ni kino.

"Pa i have this girl i've fallen" tumango si kino.

"and?" umayos siya ng tayo at tinignan niya kami.

"can you help me find her?" natawa si kino

"yeah sure anak" ngumiti naman siya saka ipinakita ang picture ng babaeng yun ng makilala ni kino.

"anak hindi mo ba siya natatandaan?" napakunot noo siya sa daddy niya

"po?" ngumiti ang daddy niya sa kanya.

"siya yung babaeng laging kasama ng secreatary mong si christopher" bigla siyang nagulat.

"talaga pa?" tumango daddy niya sa kanya.

"what should i do pa?' natawa si kino sa kanya.

"well let's go" saka sila umalis kaya natawa ako at nagpatuloy nalang sa pagbabake.

tumingin ako kay Zara at ngumiti saka ko hinawakan ang kamay niya kaya napatitig siya sa akin.

"you are the reason why he always had a great smile everytime he visit us, you are the reason why his happy, why he feel love Zara i beg you not to leave him" umiiyak siyang tumingin sa akin kaya niyakap ko siya.

"it's my deepest sorry for what happened to your family but please don't leave him" niyakap niya naman ako.

"i won't po, i love him so much how can i do that? maybe i was just so shock when i found it out but now, i feel so guilty dahil sa akin kaya to nangyari sa kanya" inilayo ko siya at umiling iling sa kanya

"it wasn't your fault it's just someone really wants to hurt him but it's not your fault" iyak siya ng iyak kaya napangiti ako at niyakap siya.

"thank you for loving dylan"  bulong niya sa akin kaya napapikit ako.

Zara POV

Dahan kong pinupunasan si Dylan at napapangiti ako sa tuwing naiisip ko yung sinabi ng mommy niya, i just can't believe that he really just do that agreement to make me fall for him, tama nga hinala ko noon pa man but atleast it's not a bad intention.

"hon kailan ka magigising?" kausap ko sa kanya habang pinupunasan siya.

"Zara" napalingon ako sa kapatid niya at hindi ko kilala.

"Phinnaeus by the way and dad and mom just wanted to ask if you will stay here to look for dylan? it's just minsan naiiwan si dylan mag isa dito dahil na rin sa may pamilya na kami at may trabaho rin, but don't worry evey night dadalaw kami or if we are not that busy yun kasi ang ginagawa namin, sa ngayun kasi napatalsik ang caregiver ni dylan dahil pinagsasamantalahan si dylan kahit natutulog--" ngumiti ako sa kanya at tumango kaya napatigil siya sa pagsasalita.

"really?" tumango ulit ako.

"don't worry i will takecare of him, but please can you ask for my intructors na kung pwede home school nalang muna ako, i'll be graduating soon too" tumango siya.

"kami na bahala so maiwan ka muna namin later we will be back" tumango ako sa kanya saka na siya lumabas ng kwarto kaya napatingin ako kay dylan and i smile.

"so why don't we cut your nails hon? medyo humahaba na" natatawang sabi ko at tumayo kaso napatigil ako ng gumalaw ang daliri niya, i look at him but his still the same kaya napaupo ulit ako at hinawakan ang kamay niiya.

"okay i won't leave" sabi ko nalang at tinignan lang siya saka ako ang decide na manunod nalang ng movie while talking to him, pero minsan natatahimik ako at napapatingin sa kanya at malulungkot nalang kasi hindi ako sanay ng ganito, ang sanay ako yung dylan na sobrang sweet, kung sana hindi ako lumabas nun wala sanang mangyayari sa kanya, napapikit ako ng may humablot ng damit ko kaya napatingin ako at malungkot na nakatingin sa akin si aurora.

"mommy bakit ngayun ka lang?" tanong niya sa akin sabay ng pagtulo ng luha niya, agad akong lumuhod sa harap nniya.

"baby sorry may linakad na trabaho lang kasi si mommy sorry, hindi ako nakapag paalam sayo nun kasi tulog ka na" iyak pa rin siya ng iyak kaya niyakap ko siya.

"sorry" pag aalo ko sa kanya kasi umiiyak na talaga siya.

To be continued...

TheMirrorPrincess
02282021