The Billionaire Sweet Chances (18+)

Chapter 130

Zara POV

"Hon im so sorry I wasn't able to message you when i came here, kasi naiwan ko pala yung charger ko dyan and remember when were at the airport 25% nalang yung bat ko, and kanina nakabili ako ng charger and ngayun lang nag full im so sorry hon" napangiti ako as he explained his on his bed now naked i know.

"Akala ko nambabae ka na dyan" pabiro kong sabi pero half ment yun, ng napabuntong hininga naman siya at marahang humiga at tumagilid at nakatitig lang siya sa akin.

"It won't happened hon, gusto ko na ngang umuwi without you here is loneliness hon" pucha kinilig ako, sige na hindi na ako mag iisip ng kung ano ano alam na alam kong mahal na mahal ako nitong asawa ako.

"I miss you too hon, buti nga nandito si top kasi talagang mababagot ako pag ako lang mag isa dito sa bahay" sabi ko at ngumiti naman siya kaya mapatingin siya sa tiyan ko.

"Okay lang ba kayo ni baby?" I smile on him and nod sabay haplos sa tiyan kong malaki.

"Yeah were fine hon don't worry about us, kailan ka makakauwi hon? Don't you think matatapos mo ang project dyan just for the remaining 4 days?" Napaiwas siya ng tingin sa akin at napabuntong hininga kaya nagtataka ako.

"I have 2 news hon anong gusto mong unang marinig? The good one? Or the bad one?" Napahinga ako ng malalim.

"The bad one" napangiti siya at humarap nanaman sa akin.

"The bad one is extended ng 3 months ang stay ko dito dahil malaki ang problima sa companya, cohan can't handle it with his own and we need to do it both kaya susunod siya dito sa mexico kasama asawa niya dahil na rin ka business partner niya rin naman yung asawa niya" napatango ako so it means wala siya dito pag manganganak ako? I want to say that to him pero ayoko nalang dumagdag pa sa problima ng asawa ko, kaya ngumiti nalang ako kasi alam kong kakayanin ko naman sigurong mag isa to, i need to be strong for us.

"It's okay hon, I believe in you and i know you can do it, nandito lang ako always supports you" sabay ngiti ko sa kanya and nakatitig lang siya sa akin.

"How about the good one?" Tanong ko sa kanya.

"The good one is i got the biggest investment this year it will be a good fortune for our company" napatango ako sa kanya ng bigla siyang humikab kaya napangiti ako.

"Congratulations hon, told you! You can do it but i think you need to sleep now alam kong midnight na dyan so matulog ka na,don't worry about me kasi nandito naman si top saka yung mommy mo so don't worry I'll be fine here okay" ngumiti naman siya.

"Im sorry hon kung natatagalan akong makabalik sa pinas" umiling iling ako sa kanya at ngumiti.

"Don't be sorry hon and i do fully understand trabaho yan wala tayong magagawa niyan" nagkatitigan kaming kaya ngumiti lang ako.

"Okay then i will call you same time tomorrow kasi kung tatawag ako in a morning here it will be midnight there at ayokong mapuyat kayo ni baby, and don't forget to drink your vitamins and reduce eating chocolates makinig ka sa ob mo" i smile and nod at him.

"I love you hon" he said and give me a kiss kaya ginawa ko rin ito and we bid goodbye saka nawala ang ngiti ko at napatingin kay top sabay nun ang pagtulo ng luha ko kaya napayakap ako sa kanya, hindi naman nag salita si top at inamo niya lang ako, it's just that ang sakit isipin na hindi ko makakasama yung asawa ko pag lumabas ang baby namin, usap usapan namin noon na pag panganak ako kasama siya sa delivery room and he'll be the first one to carry our baby kaso hindi na mangyayari yun, totoo pala talaga yung salita na wag pangunahan ang panahon kasi hindi mo alam yung mga planong ginawa niyo hindi matutuloy.

"Okay lang yan, makakaya mo yan para sa baby mo kakayanin mo" niyakap ko nalang si top ng mahigpit.

"Zara satingin mo ba talaga makakaya mong manganak na ikaw lang mag isa sa delivery room?" Napatingin ako kay top at napapunas sa pesnge ko.

"I don't know pero May choice ba ako? I don't have a choice nasa mexico ang asawa ko, ano pauuwiin ko siya dito dahil lang sa manganganak ako? It will be kind of selfish if hihilingin ko yun sa asawa ko na alam ko namang walang ibang ginawa kundi ang magtrabaho para sa kinabukasan ng baby namin, kaya dapat kayanin ko para sa amin, para sa pamilya namin" i smile pero ramdam ko pa rin yung lungkot, yung lungkot na mahiwalay sa asawa ko ng matagal ang lungkot na araw araw ko siya namimiss.

"So I guess dito muna ako for 3 month's?" I smile on him at ngumiti naman siya.

"Don't worry ako bahala sayo, since sa akin ka binilin ni papi dylan talagang aalagaan kita baka suntukin ako nun pag nalamang pinabayaan kita" i just smile on him at napahaplos sa tiyan ko habanag nakatitig, huminga ako ng malalim.

"Kakayanin natin baby, sa pag uwi ng daddy mo let's surprise him okay, let's give him a best gift" nakangiti kong sabi.

"Ano pala gender ng baby niyo?" Napangiti ako kay top.

"Yung ob ko lang nakakaalam dylan and i both decided na hindi malaman para surprising kaya nga wala pa kaming biniling mga gamit we had a room for our baby pero mostly yung mga gamit sa loob pang unisex somes are bigay ng mommy ni dylan" tumango naman siya.

"Nasaan pala si aurora bakit wala siya dito?" I smile on top.

"Nasa lolo at lola niya, alam kasi ni mommy na medyo masilan yung pagbubuntis ko kaya napag usapan namin ni dylan na doon muna siya sa lola niya at okay naman si aurora pero every class done pumupunta naman siya dito like she stays 2 hours to be with me tapos uuwi na" napatango naman siya kaya napahalos nalang ulit ako sa tiyan ko.

To be continued...
TheMirrorPrincess