MUCİZE | BEKLENMEYEN 2 (TAMAMLANDI)

35.BÖLÜM

Multimedya: Berçem, Umut ve Liya (temsili)

"Anne beybişiför ne demek?"

Umut'un söylediği masadaki herkesi güldürdü. Gözlerini kocaman açmış anlamadığını belli eden bakışlar atan oğluma, kahkahamı bastırarak gülümsemeye çalıştım .

Oğlum etrafta olan kargaşaya şaşkınlıkla bakıyordu. Onu kendime doğru çekip kucağıma oturtmaya çalıştım ama buna izin vermedi. Cevap bekleyen bakışları yüzümde geziniyordu.

"Canım bir nevi bebek partisi gibi düşün," Kaşlarını çattı,  "daha doğmadı ki onların bebeği,"

"İşte mantıklı bir cevap," Diyerek güldü, Batı.  "Kimin yeğeni, zekâ desen bana çekmiş mübarek, zehir gibi."

Zekasını kendine benzettiğine mi yanayım, yoksa sığ düşüncesine mi anlam veremedim. Tam ağzımı açıyordum ki Azad onu korumaya geçer gibi onayladı. "Ulan Batı ilk kez de olsa sana katılıyorum," Ben ona bakınca omuz silkti. "Ne yalan  mı?  Çocuk ortada yok daha parti düzenliyorlar. Gereksiz bir şey işte. "

Masada yan yana oturuyorlardı ve Batıyla yumruklarını tokuşturdular. Belki başka bir konuda olsaydı, ilk kez bir fikirde uyuştukları için sevinebilirdim. Ama şuan yaptıkları şey, bildiğimiz memnuniyetsizlikti.

"Ama öyle demeyin," Diyerek onlara onaylamaz bir bakış attı, Elif. "Maya ne kadar heycanlı görmüyor musunuz? Heves etmiş işte, hem bana göre çok güzel bir şey. İleri de hamile kalırsam bende yapıcam."

Batı umutsuz bir şekilde ona bakarken Azad güldü,  "çok şükür aklı başında bir kadınla evliyim."

Ağzı yerine üzerine bir şeyler yediren kızımdan bakışlarımı çektim. Azad in cümlesine göz devirdim. "Ne alakası var? Aklı başında olmakla? Sonuçta-"

"Kız haklı abi, Maya'nın aklı başka bir yerde mi?"

Yapmış olduğu bel altı espriye hepimiz göz devirirken sözümü kestiği için ona kötü bakışlarımı gönderdim.

"Zevkler ve renkler tartışılmaz," Omuz silktim, "Maya halinden memnunsa bizim için bir sorun yok demektir."

"Evet haklısın Berçem," Diyerek sırıtmaya devam etti, Batı. "Sonuçta herkesin zevki farkl-"

Bakışları hepimizde gezerken Umut'un burda olduğunu yeni hatırlamış gibi sustu. Yada Azad dan dolayıydı, tam bilemiyordum.

Azad kucagindaki Liya'nın yüzünü temizlemeye çalışırken Batıya yandan bir bakış attı.

"İyi ki kapattın çeneni yoksa ben kapatacaktım,"

Elif,elini kaldırdı, "hiç zahmet etme ben icabına bakarım."

-

Üzerime hemen dolaptan buldugum su yeşili triko elbiseyi geçirdim. Hafif makyaj yapıp saçlarımı taradığımda çoktan hazırdım işte. Asla koyu makyaj yapmamam işimi daima kolaylaştırıyordu.

Ayağıma ayakkabı dolabından seçtiğim bej rengi topuklu botları geçirdim ve iki kişilik büyük yatakta oturmuş kendi halinde elindeki oyuncaklarla oyalanan kızıma baktım. O benden önce hazırlanmıştı bile. Turuncu bir elbise ve başına beyaz bir  bandana.

Bana, kuş gibi olan ağzını açıp güldüğünde onu kucağıma aldım. "Annem sen ne güzel oldun böyle," yanağına bir öpücük kondurduğumda kıkırdadı.

"Anne!"

Bağırarak odaya doğru gelen oğlumun sesini işitince kapıya doğru ilerledim. Elindeki kravatı gösterip, zaten çatık olan kaşlarını sanki mümkünmüş gibi daha da çattı. Bu haliyle tıpkı Azad'a benziyordu.