✖11.Bölüm✖

844 92 60
                                    

Keyifli Okumalarr⏳

"Ve mat. Ben kazandım! Yine.."

"Kesin hile yapıyorsun!"

"Rüyada nasıl hile yapabilirim be! Hem ne zaman uyanacağım ben! Sıkıldım artık."

Karşımdaki siyahlı adam 3'ü birçok defa satrançta yenmiştim. Doğrusu 20'den sonra saymayı bırakmıştım.

Uykuya dalalı ne kadar oldu bilmiyordum ama uzun süre geçtiğini tahmin ediyordum. Cidden sıkılmıştım.

Siyahlı adam 3, siyah ceketinin iç cebinden bir saat çıkardı. Eski olduğu belli oluyordu. Hani zincirli, ucunda yuvarlak bir kısım olan içi açılan saatlerden.

Bu devirde satranç var mıydı ya?

"Sanırım, birazdan?"

"Evet, uzun bir süre önce de birazdandı! Bir de üşümeme büyüsü öğretsene. Ya da daha kalın kıyafetler ver."

Siyahlı adam 3 nefesini vererek gülerken oturduğum rahat koltuktan kalktım. Bunları saniyeler içinde o oluşturmuştu. 2-3 sihirde bana öğretse ölmezdi herhalde!

"Sözde tanrıçayım ama üşüyorum! Sen hiç üşüyen tanrıça duydun mu ya! Bence siz kişileri karıştırdınız bak-"

"Kişileri karıştırmadık. Sadece daha uyanmadın. Hem ağlayarak yağmur yağdırabiliyorsun?"

"Büyük yetenek cidden! Şu an ağlayarak üstüne yağmur yağdırmak istiyorum."

Siyahlı adam bir kez daha güldü. Tek yaptığı gülmek, konuşmak ve satranç oynamaktı!

Kalın kıyafetler ver bana! Gemi ne kadar soğuk biliyor musun!?

"Vakit dolmak üzere gidiyorum ben."

O da oturduğu koltuktan kalktı. Arkasını dönüp gitmek üzereyken kolundan tutup durdurdum onu.

En önemli soruyu sormadım daha dur!

"Son bir sorum var! Sen yürüyerek gidiyorsun buradan falan ama ben uyanana kadar burada bekliyorum! Bunun kısa bir yolu yok mu? Çok sıkıcı!"

Siyahlı adam 3 sonunda arkasını döndü ve şapkasının altından bana baktı. Yüzünü göremediğiniz biriyle konuşmak ne kadar garip anlatamam..

"Üzgünüm ama uyanmayı beklemelisin. Kısa bir yolu yok, şu anlık. Başka sorun?"

"Kıyafet ver bana! Senin için zor değildir ya! Parmaklarını şıklattın ve iki koltuk, bir masa geldi saniyeler içinde! Cimri olma!"

Gülerek arkasını döndü ve ilerlemeye başladı. Gıcık şey!

"Ya! Üşüyorum üşüyorum! YA! DİNLEMİYOR MUSUN!?"

Arkasına bakmadan yürürken ona yetişemeyeceğimi bildiğim için kendimi hiç yormadım. Sadece seslenmeye devam ettim.

"KAFANA YILDIRIM DÜŞENE KADAR AĞLIYACAĞIM BURADA!"

Hiçliğe güçlü bir kahkaha bırakırken geri dönüp rahat koltuğa geri oturdum. Hayır! Yardım etmiyorsun bari sinir etme! Değil mi!?

Ve.. yere düştüm. Oturduğum koltuk yok olmuştu! Ya! Madem gidiyorsun, koltuğu götürme be!

◇◇◇◇◇

"YeoSang? Göz kapaklarını kıpırdatması uyanıyor anlamına mı geliyor?"

"Sanırım. Neden?"

Pirate King // ATEEZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin