Love is fair [Completed]

အပိုင္း - ၃၁ ( Z )

ခပ္ဟဟျဖစ္ေနသည့္ တံခါးအား အသံမထြက္ေစရန္ သတိထားပိတ္လိုက္ၿပီး ကုတင္ေဘးမွ ထိုင္ခုံသို႔ ျပန္လာထိုင္ေနလိုက္သည္။

အသက္ရႈသံမွန္မွန္ျဖင့္ အိမ္ေမာက်ေနေသာ လူနာထံ အၾကည့္ေရာက္ေနေသာ္ျငား စိတ္ကေတာ့ အခန္းအျပင္မွ ကိုကိုႏွင့္ အစ္ကိုဂြၽန္ေျမာင္၏ စကားဝိုင္းထဲ က်န္ေနခဲ့သည္။

ကြၽန္ေတာ့္ကို အင္မတန္မွ အလိုလိုက္ အႀကိဳက္ေဆာင္သည့္ ကိုကိုဟာ မမမင္ေယာင္း ဖုန္းတစ္ခ်က္ဆက္သည္ႏွင့္ ကိုရီးယားသို႔ ခ်က္ခ်င္းျပန္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ခဲ့သည္။

ကြၽန္ေတာ့္ကို ထားခဲ့ၿပီး တစ္ေယာက္ထဲ ျပန္ဖို႔အထိ ဆုံးျဖတ္ခဲ့သည္။ အက်ိဳးအေၾကာင္း မရွင္းျပနိုင္ေလာက္ေအာင္ အေရးႀကီးေနသည္ ထင္၏။ မင္ဟိုေလး... မင္ဟိုေလး ေဆး႐ုံတင္ထားရသည္တဲ့။

ထိုကိစၥအား မမမင္ေယာင္းမွ ကိုကို႔ထံဖုန္းဆက္ အေၾကာင္းၾကားရေအာင္... ကိုကိုသည္လဲ အေရးတႀကီး ခ်က္ခ်င္းထျပန္ရေလာက္ေအာင္... မမမင္ေယာင္းအတြက္ ကိုကိုက အားကိုးရာေရာက္သလို... ကိုကို႔အတြက္ မမမင္ေယာင္းႏွင့္ မင္ဟိုေလးမွာ အေရးပါပုံရသည္။

ဒါဆို ရွင္းျပဖို႔အခ်ိန္ နည္းနည္းေလးေတာင္ ဖဲ့ေပးမခံရတဲ့ ကြၽန္ေတာ္... ကြၽန္ေတာ္ကေရာ။

လူနာအိပ္ေပ်ာ္သြား၍ အစ္ကိုဂြၽန္ေျမာင္ကို လိုက္ေခၚရာမွ မထင္မွတ္ဘဲ ၾကားသိလိုက္ရသည့္ အျဖစ္။ ဘာမွမျဖစ္သလို ကြၽန္ေတာ့္ကို ၿပီးၿပီးေရာ သေဘာထားသည့္ ကိုကို႔ပုံစံဟာ ကြၽန္ေတာ့္ မ်က္ကြယ္ရာက ကိုကို႔ပုံစံ ေနာက္တစ္မ်ိဳးမ်ားလား။

အင္း..... ၾကည့္ရတာ ကြၽန္ေတာ္ အေတြးလြန္ေနျပန္ၿပီ ထင္ပါရဲ႕။ ကိုကိုက ကြၽန္ေတာ့္ကို ဘယ္ေလာက္ထိ ခ်စ္လိုက္သလဲ။ ဒီေန႕ဒီအခ်ိန္အထိ ခံစားလို႔ရခဲ့တဲ့ ကိုကို႔အခ်စ္ေတြကို ဘာမဟုတ္တာေလးနဲ႕ သံသယဝင္ေတာ့မလို႔လား ဘတ္ဟြၽန္း။ ကိုကိုသိရင္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေတာ့မွာပဲ။

ကိုကို႔မွာလဲ ေျပာမထြက္ေလာက္သည့္ အခက္အခဲ ရွိေနနိုင္ေသာေၾကာင့္ တစ္ေယာက္ထဲ အေတြးေခါင္ကာ အထင္မမွားသင့္ေပ။