WANTED PROTECTOR

Chapter 87 The Connection

"LOLO PINATAYAN NIYA AKO NG PHONE!" singhal ng dalaga habang panay ang dial niya sa numero ni Gian subalit walang sagot.

"B-baka busy lang-"

"Shit! Busy? Ang tagal kong hinintay na makausap man lang siya kahit hindi na makita kung talagang nagpapagaling siya!"
Initsa niya ang cellphone sa kama at humagkis ang tingin sa abuelo.
"Bakit ninyo nagawa ang ganito? Bakit hindi ninyo ipinaalam sa akin na buhay si Gian!"

"Hija-"

"BAKIT!"

"May dahilan siya kaya hindi-"

"Halos mamatay ako sa pag-aalala at konsensiya sa kanyang pagkawala pero buhay pala siya at hindi lang nagpapakita!
Kahit ano pang idahilan niya hindi ko matatanggap!"

Hindi makakibo ang don na mas lalong nagpapadagdag ng sakit sa kanyang damdamin.

"Kailan pa?" pigil ang galit na ungkat ng dalaga.

Nilingon siya nito.
Matamlay ang anyo ng abuelo ngunit hindi siya nadala.

"Ellah hija-"

"KAILAN PA! KAILAN NIYO PA AKO NILOLOKO!"

Muling hindi kumibo ang abuelo.

Nag-iinit ang sulok ng kanyang mga mata. Ang dami niyang gustong itanong, isumbat subalit hindi sapat ang lahat upang maibsan ang sakit at hinanakit niyang nararamdaman.

Kahit ayaw umiyak ay hindi niya mapigil ang luha.

Umaagos ito kahit hindi nagpapaalam.

Alam niyang mababaw ang dahilang ito subalit napakasakit sa kanya.

Hindi lang sa paglilihim ng kasintahan kundi maging ang pagsisinungaling ng abuelo.

Pinagkakaisahan siya ng mga ito!

Bakit!

Tuluyang humagulgol ang dalaga.

Mabilis siyang kinabig ng abuelo at niyakap.

Tahimik ito habang siya ay mas lalong napaiyak.

Pagkakataon na sanang magpaliwanag ni Gian ngunit hindi siya kinausap.

Bakit!

Ano ang pinakamabigat na dahilan!

Pinilit niyang huminga ng malalim at kinalma ang sarili saka kumalas.

Tumalikod siya.

"Lolo sabihin mong makipagkita siya sa akin kung ayaw niyang hiwalayan ko siya."

Nanlaki ang mga mata ng don sa gulat.

"Huwag namang ganyan hija, may dahilan ang tao kaya-"

"Dahilan na kahit kayo ay hindi masabi sa akin."

"Siya ang dapat magsabi sa'yo-"

"Gusto kong mapag-isa," malamig niyang wika.

Marahang tumayo ang don.

"Ellah hija, t-tungkol sa espiya walang kahit sino man dito ang nakakaalam ng lihim na 'yon."

Hindi siya kumibo.

Tuluyan na itong lumabas ng kanyang kwarto.

Naghihinang napahiga ang dalaga.
Parang sasabog ang kanyang utak sa mga nalaman.
Pumatay ang abuelo at ngayon buhay pala ang kasintahan?

Kumuyom ang kanyang kamay na nakahawak sa bedsheet.

Tumalim ang kanyang tingin sa kawalan.

Hindi na niya alam kung kanino mas magagalit.
Kung sa abuelo ba na nagsinungaling o sa kasintahang naglilihim?