imagine haikyuu

Kageyama Tobio

-Sonu gelmeyen kamp yapmalar-

İkiniz de doğayla iç içe olmayı seviyorsunuz. Bu yüzden iki aya bir beraber boş zaman elde ettikçe kampa gidiyordunuz. Açıkçası, fazla korktuğun için yerleşim yerlerine daha yakında olan bir göl kenarını tercih ediyordunuz.

Her zaman sessiz ve rahat. Rahat olmasının en önemli sebebi elbette onun kucağında yatma olanağı bulabilmen. Kageyama, tensel temasları fazla seven birisi değil bu yüzden bir bahanen olmalı.

'Bir böcek vardı!'

'Y/N, ormandayız. Bu çok normal' ve seni göğsüne çekerek saçlarını okşamaya başlar. Gözünü kapatırsın ve yüzüne huzurlu bir gülümseme yayılır.

Kamp ateşi, yavaş yavaş kızıllıklarıyla küle dönmeye başlarken gözlerini oradan çekemiyorsun. Arkanda duran erkek arkadaşın, ellerini senin karnının üstünde birleştirmiş ve seninle aynı yere bakıyor.

Sonradan gözlerini göle çeviriyorsun. Burada Kageyama ile olmayı hak edecek ne yaptığını düşünüyorsun. Gerçekten fazla şanslı olduğunu ve bütün umutlarına değdiğini düşünüyorsun.

Ay'ın siması, harelerini belli ederek göle yansıyordu. Hafifçe esen rüzgardan dolayı gölün yüzeylerinde yer yer dalgalanmalar olduğu için daha titrek bir Ay yansıması gözüne geliyordu. "Her zaman seninle burada olmak isteyeceğimi biliyorsun, değil mi?"

Kageyama'nın ağzından çıkan kelimeler seni şaşırtıyor çünkü bu tarz şeyleri pek dile getiren birisi değil. "Oh, evet mi demem gerek?"

"Bütün ortamın içine ettin, biliyorsun." Kageyama gözlerini devirerek ellerini karnından çekti. Gülümseyerek onun yanağına ufak bir öpücük kondurduktan sonra direkt olarak onun kucağına çıkıyorsun ve uzanıyorsun.

"O zaman bunu düzeltmeme izin ver." Onun boşta olan kollarını kendi beline sardın. Senin kolların, onun boynunun arkasında yer edinmişti. "Ben sadece seninle olmak istiyorum."

"Yine de böyle bir ortamda olmak isteyeceğini inkar edemezsin."

"Evet, isterim ama seninle olmazsam pek bir anlamı olmaz gibime geliyor. Daha çok acı çeken birisi olurum."

"Acı çekişen bir fok balığı gibi."

"Bu kabaydı!"

"Doğru olduğu için böyle söylüyorsun." Yavaşça senin belini okşamaya başladı. Bundan nefret ediyordun! İlk olarak seni sinir ediyordu, sonra da ufak hareketlerle seni sakinleştirebiliyordu.

Ona karşı, gardını çabuk indiriyorsun.