Alice in Borderland {Wattys2021 winnaar}

27

'Waar zoeken we precies naar?' vraag ik. 'Ik dacht dat je de details niet hoefde te weten,' antwoordt Chishiya. 'Als je wilt dat ik naar iets specifieks op zoek ga, denk je dan niet dat het handig is om te weten wat dat dan is?' We kijken elkaar even rechtstreeks aan, voordat hij zijn schouders ophaalt. 'Ik ga daar niet te veel over zeggen.'

'Dus je wilt dat ik je help om kamers van anderen te doorzoeken om iets te vinden, maar je wilt niet zeggen waar ik dan naar moet zoeken?' Hij reageert niet. Als hij me niet gaat vertellen wat hij wenst te vinden, waarom heeft hij me dan überhaupt gevraagd of ik mee wil zoeken? Waarom doet hij het dan niet gewoon lekker alleen? Dan bedenk ik me iets.

'Je bent ergens mee bezig,' stel ik, 'en als je me vertelt waar je naar op zoek bent, dan weet ik te veel informatie over wat je van plan bent.' Ik zie dat ik gelijk heb. Ik denk aan het moment dat ik gisteren in de vergaderruimte kwam en een volle tafel zag. Chishiya zat er ook bij, wat betekent dat hij bij het bestuur hoort, waarschijnlijk vanwege de goede kaarten die hij ingeleverd heeft. Het is een gevaarlijke positie en één openlijke misstap kan het einde betekenen. Als hij echt met iets bezig is dat gevaarlijk is en ik daar iets vanaf weet..

'Je vertrouwt me niet,' zeg ik. Het klonk niet verwijtend of gekwetst, het is gewoon een constatering. 'Ik vertrouw niemand,' antwoordt hij. 'En toch heb je me gevraagd om te helpen.' Hij knikt. 'Waarom?' wil ik weten. Hij geeft niet direct antwoord. 'Omdat we misschien wel goed samenwerken,' zegt hij dan met een glimlach. Dat is precies wat we tegen elkaar gezegd hebben na ons hartenspel.

Hij vertelde me niet dat hij me kon laten elektrocuteren als ik de deur niet voor hem open zou maken en dat hij me daarna alsnog dood had kunnen laten gaan. Dat hij beide dingen niet heeft laten gebeuren, bevestigt dat hij inderdaad iets aan mij kan hebben. Hij is een praktisch persoon. In zekere mate ben ik dat ook, maar er is nog een ander aspect van mij die hij nog volledig uitgekamd heeft. Ik weet niet waarom, maar hij wil dat wel graag.

Het heeft te maken met mijn sociale en emotionele kant. Dat weet ik, omdat hij me vroeg waarom ik op hem wachtte voordat ik de deur sloot tijdens tikkertje, terwijl het meest logische om te doen was om hem met het paardenhoofd binnen te sluiten. Ik weet ook niet waarom ik dat deed, maar we weten allebei dat ik uit respect voor hem en zonder mijn eigen leven echt te riskeren tijdens het mascottespel handelde. Het hartenspel komt weer neer op het onbekende. Ik bevrijdde hem, zonder ervan op de hoogte te zijn dat hij nog nut voor mij had. En dat is iets dat hij niet lijkt te begrijpen en wil onderzoeken.

Hij vraagt mijn hulp, omdat ik bewezen heb capabel te zijn. Ik kan nadenken en ben fysiek in staat om veel voor elkaar te krijgen. Maar ik ben niet de enige die dat beheerst. Waarom vraagt hij dan toch mij? Is het omdat hij ook vermeden lijkt te worden door de Stranders en daarbij ook zijn best doet om hén te vermijden?

Ach, wat maakt het ook uit? Als ik maar een idee heb wat hij van mij verwacht.

'Je gaat me dus niet precies vertellen wat je wilt vinden,' stel ik, 'maar ik moet mee helpen zoeken naar iets dat van waarde kan zijn of betekenis kan hebben. Dat moet ik jou dan laten weten.' Chishiya knikt. Ik knik ook, maar niet als overeenkomst. Ik kijk hem strak aan. 'En wie zegt dat je me er nu niet in probeert te luizen?' vraag ik hem. 'Wie zegt dat dit geen poging is om een sterke speler te elimineren? Hoe kan ik weten dat dit geen vooropgezet plan is om mij te lynchen?'

'Dat kun je niet,' is zijn antwoord. 'Waarom zou ik je dan toch helpen?' Het antwoord "om iets te doen te hebben" volstaat in deze zin niet, dat weet hij ook. Hij lijkt zelfs helemaal geen antwoord te hebben.

Hij heeft niet gezegd dat mijn complottheorie volledige onzin is. Hij heeft niet ontkend dat hij dat misschien van plan is, maar toch weet ik dat het niet zo is. Als hij me had willen verraden en op had willen hangen, dan had hij dat tijdens ons hartenspel wel gedaan. Hij had geen enkele logische reden om me te laten leven, maar toch deed hij het. Bovendien zou hij zo een zwakker persoon kunnen manipuleren om hem te helpen. Daarom zal hij me er ook nu niet inluizen. Misschien heeft hij mij wel niet zo zeer nodig om te vinden wat hij zoekt. Misschien, ondanks dat hij nu geen informatie over zijn plan wil loslaten, is dit het begin om mij daarbij te betrekken.